Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Herkes dikkatini buraya verebilir mi?” John’un ortağı ve Seyranın yeni patronu Orhan Korhan’ın sesi’ydi bu.
“Yeni tasarımcımız, Seyran Şanlı!” diyerek takdim etti karşısındaki genç ve güzel yeteneği.
Ferit, hemen solundaydı Seyranın. Yüzünde büyük bir gülümseme vardı.
Kadınların kendilerini geliştirmeleri ve kendi ayakları üzerinde durmak için çabalamaları çok hoşuna gidiyordu.
Seyranın Türkiyeden buralara kadar hayalleri için her şeyini bırakıp gelmeside onu Feritin gözünde oldukça cesur yapıyordu.
“Seyran hanım ile harika projelere imza atıp harika ödüllere ulaşacağımıza eminim.” Ve ardından Orhan, Seyrana odasını göstererek yanından ayrıldı.
***
“Gelebilir miyim?” Kapının ucundan kafasını çıkartıp küçük bir çocuk gibi sırıtan Feritin sesiydi bu.
“Gel tabi, gel” diyerek içeriye davet etti Seyran.
Çoğu eşyasını ve resimlerini yerleştirmişti.
“Yeni işin hayırlı olsun, aramıza hoşgeldin.” diyerek elindeki çiçeği Seyrana uzattı.
“Teşekkür ederim Ferit, çok naziksin.”
“Bakıyorumda baya yerleşmişsin, resimler falan. Çok yakışmış,” diyerek, göz kırptı.
“E artık alışmam gerekiyor sonuçta.”
Ferit ve Seyran tebessüm ile sohbetlerine devam ederken Orhan’ın sekreteri bölmüştü.
“Seyran hanım, Orhan bey sizi çağırıyor.”
“Hemen geliyorum, çıkabilirsin.”
“Babam neden çağırıyor acaba seni, bende geleyim mi?”
“Sen bilirsin istiyorsan gelebilirsin.”
Ferit'in, hızlıca ayağa kalkıp;
“Bende geleceğim.” demesi üzerine beraber Orhan’ın odasına çıktılar.
***
“Beni çağırmışsınız.” Mahcup ifadesi ile içeriye girdi Seyran.
“Gel otu-,” ardından Feriti görünce; “oturun,” diyerek eli ile komut verdi.
Seyranın oturduğu koltuğun kenarına oturdu Ferit.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soulmate.+18 || SeyFer
Teen FictionÇalı bile itmiyor kendisine sığınan kuşu, denk geldiğimiz şu kalplere bak. "•Souls don't meet by accident."
