#2 SENE SONRA#
“Günaydın, hayatımda tanıdığım en başarılı tasarımcı!” diyerek ellerini birbirine vurarak alkış sesleri çıkardı Ferit.
“Artık uyanman gerekiyor.” diyerek Seyranın baş ucuna oturdu. Ellerini saçlarına daldırarak nazikçe sevmeye başladı.
“Güzelim,” diyerek alnına minik bir buse bıraktı.
“Sevgilim,” diyerek, yanağına da bir buse bıraktı.
Seyran ise hoşuna gittiğini belli ederek gülümsemeye başladı, ardından da nazlı nazlı mırıltılar çıkarmaya başladı.
“Hmm, uyuyorum.” diyerek kafasını diğer tarafa çevirdi.
“Miniğim, güzel prensesim.” Ferit de kollarını Seyran’a sararak omzundan öptü.
“Uyanmazsan gece için geç kalacaksın yoksa istediğin kadar uyuyabilirsin benim için problem yok sabaha kadar izlerim seni ama, hazırlanman gerekiyor.” Demesi ile Seyran hızla olduğu yerden sıçradı.
“Doğru! Ferit! Neden daha erken uyandırmadın ki beni?!” diyerek hızla yerdeki kıyafetlerini giymeye başladı.
“1 saattir seni uyandırmaya çalışıyorum bitanem, benim ne suçum var?" Diyerek masumca dudaklarını büzdü.
“Geldin dibime, beni öpe öpe mayıştırdın. Aşkımlar, canımlar havada uçuşunca bende nazlandım uyanmadım.” derken gömleğini ilikliyordu.
“Ha nazlandığını kabul ediyorsun, bilerek uyanmadın yani?” Arsızca gülümsedi Ferit. Seyranın arkasından gelerek kollarını beline sardı.
“Şuan takıldığın nokta bu mu?! Akşam ben ödül alacağım nasıl yetişeceğim? Daha kahvaltı bile yapmadım?” diyerek dudaklarını büzdü Seyran.
Ferit ise kollarını daha da sıkı sarmaya devam ediyordu.
“Halledilir,” derken Seyranın boynuna öpücükler konduruyordu.
“Ferit?” diyerek, gözlerini doldurdu Seyran.
“N’oldu Seyran?! Neden ağlıyorsun?” diyerek kendine çevirdi Ferit.
“Yemek yemeyeyim mi? Aç mı kalayım ben?” Demesi ile, Feritin kahkaha atması bir olmuştu.
“Yersin bir şeyler, şimdi bize odaklanalım.” diyerek kaldığı işe devam etti Ferit.
“Ferit hayır ya!” diyerek göğsünden ittirdi Seyran.
“Açım, hatta aşırı açım! Yemek yemem gerekiyor sonra da hazırlanacağım.” diyerek hızla aşağıya indi.
Ferit ise olduğu yerde kalakalmış bir şekilde boşta kalan ellerine bakıyordu.
Seyran, kendisine ekmek arası atıştıracak bir şeyler hazırlayıp hızla yemeye başladı.
Kapı çaldığında, Ferit’e seslendi;
“Aşkım! Saç için geldiler kapıyı açar mısın?!”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soulmate.+18 || SeyFer
Teen FictionÇalı bile itmiyor kendisine sığınan kuşu, denk geldiğimiz şu kalplere bak. "•Souls don't meet by accident."