Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seyran koleksiyonun yarısını halletmişti fakat geriye kalanlar için aklına hiçbir fikir gelmiyordu.
İlham bir türlü uğramıyordu kendisine, bu yüzden Feriti aramaya karar verdi.
“Ferit rahatsız ediyorsam eğer özür dilerim ama yardımına ihtiyacım var.”
“Ne oldu Seyran, iyi misin? Bir şey yok değil mi?”
“Yok yani var ama şey.. Ben iyiyim de, senden yardım isteyecektim.”
“Oh öyle desene korktum bende bir an, tabiki isteyebilirsin.”
“Ferit bana ilham gelmiyor, çizemiyorum. 3 gün kaldı fakat ben hâlâ yetiştiremedim. Bu yüzden senden yardım istiyorum.”
“Seyran, konuşmuştuk bunları. Tamam şimdi bekle sen beni, ben sana geliyorum tamam mı? Halledeceğiz beraber!”
“Tamam, bekliyorum.”
Defile için tam 10 gün vardı, tasarımların bitmesi için ise sadece 3 gün vardı..
***
Kapı çalar çalmaz hızla kapıyı açtı Seyran,
“Gel, gel.” diyerek içeriye davet etti.
“En zor anlarınızda Ferit Korhan iş başında,” Her zaman ki samimiyeti ile yine neşe saçıyordu Ferit.
“Ferit, bunlar ilk kısım sence nasıl olmuş?” diyerek uzattı Seyran.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Seyran bunlar..Bunlar çok iyi!”
“Beni kandırma rezil olmak istemiyorum,” diyerek dudaklarını büzdü Seyran.
“Yalan söyler gibi bir hâlim mi var?” diyerek Seyranın gözlerinin içine baktı Ferit.
Gözlerinin daha da güzel olduğunu fark etti
Ne kadar büyüleyici olduğunu fark etti.
“Ama devamı yok işte, gelmiyor.”
“Gelir Seyrancığım, gelir.”
“Nasıl olacak Ferit?”
Ardından Ferit hızla ayağa kalktı,
“Bekle beni burada.”
***
Ferit bir süre dışarıda oyalandıktan sonra içeriye gelip Seyranı yerden kaldırdı.
Elinden tutarak evin bahçesine çıkardı.
“İşte hazır!”
Evin kocaman bir bahçesi vardı ve bahçenin yeşillik kısmına minik bir çadır kurmuştu.
Çadırın tavanında ise karanlıkta parlayan yıldızlardan vardı.
Yerde: minderler, yastık ve yorgan vardı.
Seyranın kalemleri, silgisi, kağıtları hepsi hazırdı.
“Sen varya, sen gerçekten harika birisin Ferit. Çok teşekkür ederim!”
“En zor anlarda Ferit Korhan demiştim.”
***
Sabaha kadar bol bol kahve içmişlerdi.
Ama değmişti, çünkü Seyran bütün koleksiyonu bitirmişti.
Ferit sabaha kadar Seyranı yalnız bırakmamıştı, uyumamıştı.
Şimdi ikiside buldukları ilk yere kıvrılıp uyumuşlardı.
Biraz uykusunu aldıktan sonra Seyran kalkıp kahvaltı hazırladı, ardından Feriti de uyandırdı.
“Çok acıkmışım vallahi Seyran, sağol.”
“Asıl sen sağol Ferit, sayende koleksiyonu bitirdim.”
“O benimle değil seninle alakalı, maşallah yeteneklisin baya.”
Hafif tebessüm etti Seyran,
“Ee, sen ne iş ile uğraşıyorsun? Baba parası mı yoksa?” dedi, Seyran çayları koyarken.
“Tabi baba parası yemeyi severim ama ressamım ben. Arada çiziyorum, sergim falan oluyor ama banada ilham gelmesi gerekiyor işte.”
“E bir çadır da sana kurarız Ferit olmaz mı?”
“Şu defileyi bir atlatalım da bakarız,” dedi Ferit. Ağzına bir salatalık atarken.
***
Kahvaltı bittikten sonra, Seyran bin kez teşekkür ederek göndermişti Ferit'i.
Ardından hazırlanıp şirkete geçti, koleksiyonun son onaylardan geçmesi gerekiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son bir kez aynada kendisine baktıktan sonra dosyasını da alarak evden çıktı.
Yol boyu şarkı söyleyip dans etmişti,
Ama düşündüğü başka şeyler de vardı, mesela Ferit ile beraber geçirdiği mükemmel geceyi.
Ardından gülümsedi, şirkete girmek üzere olduğunu fark edince; omuzlarını dikleştirdi, ardından yüzünü ciddileştirerek içeriye girdi.
Orhan ve John’un onayından geçen koleksiyon şimdi ise hazırlanma evresine geçmişti.
Gün geçtikçe şirketteki kişiler ile tanışıp arkadaşlık bağları kuruyordu fakat en iyi Ferit ile anlaşıyordu.
John’un ona Feritin numarasını attığı günden itibaren mükemmel bir arkadaşlık yakalamışlardı.
Bu defa Ferit'e sürpriz yapmak isteyen Seyran olmuştu.
Feritin odasına yaklaşırken, “Haber vereyim hemen.” diyen Ferit’in sekreterine “Hayır lütfen sürpriz yapacağım.” diyerek, dahada yaklaştı.
Kapıya elini atıp derin bir nefes aldı,
Ardından yavaşça açtı.
Açması ile büyük bir şoka uğraşmıştı;
Çünkü Ferit karşısında oturan kadının ellerini tutarak gayet samimi bir şekilde konuşuyordu.
“Ay özür dilerim ben kusura bakmayın!” diyerek, elini kaldırdı Seyran.
“Yok önemli değil Seyrancım, Pelin’de gidiyordu zaten.” dedi, Ferit.
Ve ardından Ferit'in karşısındaki kadın, Ferit’in, isminin Pelin olduğunu söylediği kadın hızla dönerek cevapladı;
“Yoo gitmiyordum aslında konuşuyorduk biz, değil mi aşkım?”
________________________________
Her evrende Pelo🔪🤪
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soulmate.+18 || SeyFer
Teen FictionÇalı bile itmiyor kendisine sığınan kuşu, denk geldiğimiz şu kalplere bak. "•Souls don't meet by accident."
