Lordun Varisi•Mattheo Riddle•

Bölüm 23

(Bölümü Billie Eilish- Hostage dinleyerek okumanız tavsiye edilir.)

Derin düşüncelerle odama dönmüştüm ve karşımda Adrian'ı görmeyi beklemiyordum açıkçası.

- tam olarak ne işin var benim odamda?

Adr: hemen atarlanmasana Lydia. Sadece-

Etrafına bakarak kafasını karıştırdı.

Adr: bayadir kol saatimi bulamıyordum da acaba gitmeden önce burada mı unuttum diye bakmaya gelmiştim.

- hayır. Sen gittikten sonra oda çok kez temizlenmiş olmalı. Şansına küs. Ayrıca bu odaya izinsiz habersiz öylece giremezsin!

Adr: haklisin. Özür dilerim bidaha olmaz. Daha önce yaşananları unutabiliriz. Artık iyi biriyim. Yani.. yaptıklarım için pişmanım işte. Yeniden arkadaş olamaz mıyız?

- hayır.

Adr: bir düşünseydin en azından?

Ümitli ve yapmacık bir yüz ifadesiyle yüzüme bakıyordu.

- düşündüm.. hayır.

Adr: pekala. İşim bitti zaten. Tekrardan özür dilerim bidaha olmaazz.

Diyerek hızla odadan çıktı.

- ne işi? Ne bitmesi?

Birden gelen parıltıyla aklıma madalyon geldi ve endişeyle gözüm madalyonu aradı.

Neyse ki tam da bıraktığım yerdeydi ve derin bir nefes verip rahatlarken madalyonu boynuma taktım yeniden.

kendimi yatağa atıp tavana bakarak düşünmeye devam ettim.

Bu madalyon neyin nesiydi böyle? Bana zarar mı veriyordu? Hayır. Güç mü veriyordu? Sanırım evet. Tehlikeli miydi? Hiçbir fikrim yok. Gördüğüm şeyler halisinasyon muydu?

+ kesinlikle evet.

Bunu diyen tam da şuan da odaya girmekte olan mattheo'ydu. Yine zihnimi okuyor..

- hiç inanmayacaksın de mi?

M: inanıyorum tabi ki. Yinede bu kadar fazla düşünmek senin için iyi değil.

- peki düşünmem.

M: umarım. Bugün yorucu bir gündü artık uyusak mı?

- kitap okumadan mı??

M: kitap okumayı mi özledin?

Gidip sarıldım ve çenemi göğsüne dayayıp kafamı kaldırarak ona baktım.

- hayır. "Seninle" kitap okumayı özledim.

Yüzüne bir gülümseme yayıldı.

M: of çok şekersin dayanamıyorum.

Dediğine gülmüştüm. Bütün yüzüme öpücükler kondurdu.

M: tamam okuyalım o zaman nasıl istersen.

Kitaplığıma yönelip yarısında kalmış olduğumuz kitabı aradım. Birden başım döndüğünde kitaplığa tutundum. Mattheo bana baktığında çaktırmamak için aramaya devam eder gibi yaptım. Ama gittikçe gözlerim karardı ve ayakta durmakta zorlanmaya başladım. Başımı eğip gözlerimi kapattım ve geçmesini bekledim.

M: Lydia sen iyi misin?

- evet. Evet iyiyim. Geliyorum hemen.

Baş dönmesinden midem bulanmaya başlamıştı. Kitabı hızlıca bulup Mattheo'nun yanındaki komidinin üstüne bıraktım ve lavaboya yöneldim.