Lordun Varisi•Mattheo Riddle•

Bölüm 28

Kolumun çekilmesiyle arkama döndüğümde hâlâ çığlık atıyordum ve bu kişinin profesör Snape olduğunu görünce biraz rahatlamıştım. O ise bir hortlak görmüş gibi bakıyordu bana. Gözlerim hâlâ korkuyla açılmış ona bakarken şaşkın ifadesini silip soran gözlerle beni bir süzdükten sonra elini kolumdan çekti.

Snape: Bayan malfoy. bu saatte bir öğrencinin dışarıda olmasının yasak olduğundan haberdar olmalısınız. Burada ne işiniz var ve neden çığlık atıyorsunuz?

Paniğim henüz geçmemişti ve bulduğum en yakın kayalığa oturup soluklandım. Profesörün hâlâ benden bir cevap beklediğini farkedince ne cevap vereceğimi düşünmek için zamanım olmadığını farkettim.

- profesör sizi gördüğüme ne kadar sevindim bilemezsiniz.

Ciddi ifadesini koruyordu.

- evet. Başıma korkunç şeyler geldi ama-
Ama şuan da anlatamam inanın çok yorgunum ve uyumam gerekiyor yarın mutlaka anlatacağımdan emin olabilirsiniz.

Pek inanmışa benzemiyordu ama fazla üstelemedi.

Snape: bu bir bahane mi?

- profesör. Lütfen şimdi gitmeme izin verin. Anlatmam için uygun yer ve vakit değil. Uygun bir zamanda mutlaka anlatacağım.

Etrafına bir bakındıktan sonra bana hak vermiş olmalı ki

Snape: peki. Bir daha görürsem bu kadar toleranslı olmayacağımı belirtmek isterim. Ayrıca baban-

-bundan kesinlikle haberdar olacak. Evet..

Teşekkür eder gibi bir mimikten sonra nerdeyse koşarak yanından ayrılmıştım bile.

Odama döndüğümde geceliğimin uçları çamur olmuştu. Hızlıca üstümü değişip Mattheo'nun yanına uzandım.

M: neredeydin?

Dedi uykulu bir ses tonuyla. İyice bana sokularak kafasını göğsüme yatırdı. Uykusunun bölünmesini istemediğim için söylemedim çünkü söylersem muhtemelen sabaha kadar uyuyamayacak ve Adrian'ı öldürme planları yapacaktı.

- uyu Mattheo. Yarın konuşuruz.

Zihnimi okuyabildigini de göz önünde bulundurarak olanları düşünmemeye çalıştım.

M: Soğuksun.

Bir an ne dediğini anlamaya çalıştım ve vücut soğukluğumu kastettiğini anladım.

- hava almaya çıktım.

M: yalan söyleme.

Ona sarıldım ve kafasını okşadım

-uyu mattheo. Yarın anlatırım.

Bu sırada tekrardan uyumuştu bile.

**Sabah***

Uyandığımda Mattheo'yu beni izlerken buldum ve sırıtarak arkamı döndüm.

M: şımarık şey seni

Dedi ve yanağımdan öptü.

M: seninle böyle uyanmayı özledim.

Uykum açılmadığı için arkamı dönmüştüm ve beni çekip birden üstüne çıkardı ve sarıldı.

- uykum var Matt..

Dedim uykulu bir sesle ve onun üstünde uyumaya devam ettim. Bu hoşuna gitmiş olmalıydı çünkü kalp atışını onunla birlikte hissedebiliyordum. Üstündeki bana sarıldı ve bir süre öyle kaldık. Aslında ömür boyu böyle kalabilirim diye düşündüm ama kalkmamız gerekiyordu.