Asexuality ' Hyunlix

20 (HK2)

Karakterlerin küçüklük bölümlerini yazdığım bölümlerin başlımlarına işaret koydum: HK1(hyunjin küçüklük 1) HK2(hyunjin küçüklük 2) fln düşünün. Bu bölümden önce Hyunjin'in diğer küçüklük bölümünü tekrar okuyabilirsiniz isterseniz, onun devamı olacak.
Az önce önceki hk bölümünü okudum hiç iyi değilim.

Çocuk sesleri azalırken gözümden artık yaş akmıyordu. Gözlerim çok acıyorlardı. O korkunç aslanlı odayı sevmemiştim. Kendimi hâlâ oradaymış gibi hissediyordum.

Üstüne yattığım kolum rahatsız olmaya başlamıştı. Her yerim ağrıyordu. Elimi yere koyup kendimi kaldırmayı denedim. Karnımdan sesler geldi. Aklıma aslan sesi gelirken yeniden ağlamak istedim.

Çok susamıştım ama su içmek istemiyordum.

Önce dizlerimin üstüne kalktım. Sonra yataktan sarkan yorganı tutarak ayağa kalktım. Başım döndü. Birkaç saniye yatağa tutunup durdum öylece. Sürekli aslanlı odadaki anları düşünüyordum. Bunu istemiyordum.

Başımın dönmesi bitti. Kapıya ilerledim. Çişim vardı. Kapının kulpunu tuttum. Elim titriyordu. Tuvalete giderken ya annemle karşılaşırsam? Beni yine aslanlı odaya koyar mıydı? Boğazım ağrıyordu. Sanki bir şey yemeye çalışmış ama yutamamış gibi hissediyordum. 

Elimi kapıdan çektim. Ayaklarım kapıdan uzaklaştı. Kapının hemen yanında bir dolap vardı. Onun da yanında, yani odanın köşesinde küçük bir boşluk vardı. Diğer duvara geçerken bir dolap daha olduğu için o küçük köşe ufak bir oda gibi oluyordu. O küçük odama adımladım.

Köşeye oturup penceremden dışarı baktım. Sadece gökyüzü gözüküyordu. Sonra kendi tavanıma baktım. Bembeyazdı. Keşke yukarısı da camdan yapılmış olsaydı. O zaman gece ışığı açmadan da uyuyabilirdim. 

Dizlerime sarıldım iyice. Sarılmayı çok seviyordum. Yastığıma sarılırdım, yorganıma sarılırdım, dizlerime sarılırdım. Babam anneme sarılırdı. Bana sarılması yasaktı ama sarılsaydı hiç bırakmazdı ve annem de bana hiç vurmazdı. Babam demişti ki büyüyünce bu evden ayrılacakmışım o zaman benimle annem ve babam gibi olmak isteyen insanlar olacakmış ve ben bana farklı şekilde dokunanları değil sarılanları seçmeliymişim. Farklı şekilde dokunmak ne demek bilmiyorum ama kötüdür herhalde.

Şimdi babam evde değildi. Ondan geri gelmesini istememeliydim, benim için zarar görmeye dayanmak zorunda değildi. Yine de gelmesini istiyordum. O evde değilken çok korkuyordum.

Çenemi dizlerime yasladım. Çok yorgun hissediyordum. Gözlerim acıyordu. Güneş varken uyumam yasaktı, olmasaydı bile her gözümü kapattığımda o aslanlı odaya gidiyordum, öyle uyuyamazdım. Üstümde görünmez eller vardı. Çok rahatsız hissediyordum. Babamın ilaçlarından istiyordum.

Çok çişim vardı. Elimi altıma götürüp kaçmaması için bastırdım. Oradaki baskı bana aslanlı odayı hatırlattı. Rahatsız olarak geri çektim elimi. Ağlamak istiyordum.

İlk kez annemin babamı hemen eve getirmesini istedim. O yokken beni çok döverdi ama onun gelmesini istemezdim. O gelirse ona da vuracaktı çünkü. Ama şimdi annemin yanıma gelmesini istemedim. Oyun oynamayı hiç sevmemiştim.

Hafifçe uzamış olan saçlarım yüzüme geliyordu. Annem saçımın hepsini kesmeden babam biraz kısaltmak için gelseydi keşke. Hepsini kesince annem sürekli kafama vuruyordu.

Karnım ağrıyordu. Tuvalete gidebilir miydim? Annem neredeydi ki?

Aniden pencereme çarpan şeyle yerimden zıpladım. Yüksek ses ağlamak istememe sebep oldu. Pencereye çarpan şeyin ne olduğunu anlamaya çalıştım. Kuş muydu o? Neden benim odama gelmeye çalışıyordu ki? Burası çok kötüydü.