Forever with you

Chapter 5

         Stefano stands up and gave the girl a hug and a kiss. He excuse himself at sumama sa babae. Red flag. I sighed.
         The party went well. Hindi na bumalik sa table si Stefano kaya nagpasya na lang din akong umikot mag-isa. Nag-enjoy naman ako dahil marami din akong nakilalang mga tao at masasarap yung mga pagkain.
         Paalis na sana ako ng party ng makita ko si Stefano at yung babae kanina na nagsasayaw sa dance floor. Ang sweet nila. Bagay silang dalawa. Both of them look so happy. Nagtatawanan habang sweet na sweet sa isa't-isa. Naranasan ko din yan. Yung isayaw ng sweet kaso yung kasayaw ko ayun may isinayaw ng iba. I smiled bitterly and decided to head to the exit.
         Kinabukasan dahil tapos na ang convention maaga akong nagcheck out sa hotel para lumipat sa Hotel Casa Italia.

         Dito ako magstay hanggang matapos ang bakasyon ko. Maganda at maayos naman ang hotel bukod sa mas cheaper compare sa ibang hotel malapit pa ito sa mga kainan at pasyalan.
         After ko masettle at maayos lahat ng gamit ko nagpasya na ko mamasyal at lumibot. Excited na akong lumabas. First stop Vatican. Sabi nila kapag daw first time mo sa isang lugar dapat simbahan daw ang una mong pinupuntahan. Kapag daw nagwish ka matutupad.

Pagpasok ko sa loob napakarami na agad tao. Naghanap muna ako ng pwesto para magdasal at magwish na din. Lord sana po kung meron man pong darating sa buhay ko sana sya na po. After ko magdasal naglibot ako sa loob at sa museum. Nagsindi na din ako ng candles para sa mga taong espesyal sakin. Napalingon ako sa kabilang side ng simbahan. Nagulat ako ng makita si Stefano kasama ulit yung babae kagabi. Nagsisindi din ng kandila. While I was looking at him bigla syang napalingon sa direction ko. Sa gulat bigla akong nagtago sa poste sa tabi ko. Napailing na lang ako habang natatawa sa sarili ko.
Habang naglalakad ako palabas tinitingan ko ang mapa at pinag-iisipan kung san ako susunod na pupunta. Sa kasamaang palad paglabas ko ng museum biglang bumuhos ang malakas na ulan.
Nakakainis! Bakit naman ngayon pa? Ayoko ng ulan kapag nasa labas ako. Ayoko na napapabasa ang paa ko. I know its weird pero feeling ko kadiri kapag nababasa ang paa ko. Bukod na madumi pa ang baha sa Pilipinas feeling ko kung anu-anong bacteria na papasok sa paa ko. And worst, wala akong dalang payong. At dahil wala akong magawa sumandal ako sa poste sa gilid ko habang hinihintay tumila ang ulan.
         Mukhang wala atang balak tumigil ang ulan kaya nagdecide akong bumalik na lang sa hotel. Habang naglalakad ako a car stop beside me. The driver went out of the car and open an umbrella for me. Si Stefano.
       "It's raining Camille. Bakit wala kang payong? Feeling mo waterproof ka?" Halatang asar sa tono ng boses.
         "Eh malay ko bang uulan. Teka nga muna ano bang ginagaw mo dito?" Sinilip ko yung sasakyan nya. "Asan yung kasama mo?" I cursed ng bigla may tumakbong bata at saktong tumalsik ang mga tubig na naipon sakin. "Ano ba yan?" I look at Stefano with eyes wide open. "Anong tinatawa-tawa mo? Nakakatawa ba yun? Basang-basa na ko." Pagsusungit ko.
         Instead of answering me, he opened the car door for me. "Pumasok ka na nga. Ihahatid na kita." Nakakainis nakangiti pa din habang inis na inis ako.
        Hindi na ko nagdalawang isip na pumasok sa loob ng sasakyan. I watch him as he walk to the drivers seat. Sandaling nahigit ko ang hininga ko nung may inabot syang kung ano sa back seat. His face was inch away from mine. Sheeet! Ang bango nya. Kapag lumingon ako for sure sakto ang labi ko sa labi nya.  I blushed on the thought.
        "Here. Dry yourself." He remove his jacket and hand it over to me. "Wear it. Will stop by in a convenience store so I can get you something hot to drink. At para makapagpalit ka na din ng damit." Deredercho nyang sabi at pinaandar na ang sasakyan.
         Hindi ko alam kung pano kikilos sa kinauupuan ko. His jacket smells so nice. Pasimple kong inaamoy yung suot ko. Madalas sa sumulyap sa gawi ko Stefano dahilan kung bakit naiilang ako.
        He park the car near a store. "Wait for me here." He said and went out of the car. Sinundan ko sya ng tingin. The store was packed probably because its raining. He returned and knock on my window. "Daming tao. If it's okay with you, uhm you can change here inside the car. The windows tinted so no one will you. I'll just go back inside to get my order so you can change." He jog back to the store and kumilos na ko bago pa sya makabalik. Nakakailang kasi feeling ko nakikita nila ako outside kahit na Stefano assured me na hindi naman. Before Stefano went back tapos na ko. I saw him smile habang naiiling na inabot sakin ang inumin.
        "Hot chocolate?" Kunot noo kung tanong.
         "Baka kasi di mo trip kape so yan kinuha ko. Ayaw mo ba? Pwede naman akong bumili ng iba." Umiling ako at humigop ng tsokolate.
         "Hindi. Actually favorite ko to. Thank you ah."
        Ngiti lang ang sinagot nya sakin at nagsimula ng paandarin ang sasakyan. "San ka ba? I'll drop you there. Mukhang walang balak tumigil ang ulan. Para di ka na din mahirapan." He asked.
         "Sa Hotel Casa Italia."
         Problema nito kanina pa ngiti ng ngiti. Kesa mainis inabala ko na lang ang sarili ko sa pag-inom ng masarap na hot chocolate.
        Pagdating sa hotel agad akong bumaba at nagpasalamat. Told him na daanan na lang bukas yung damit nya dito para maibalik ko sa kanya. Lalabhan ko pa kasi.
        As I was walking on the lobby napansin ko na may binabati ang mga empleyado. I went straight to the elevator and press my floor.
         "Hold up." A hand appear between the door to make it stop from closing.
         Stefano step inside with his hands on his pocket. "Sir Borj wait." Tawag ng empleyado. "You need to sign some papers."
          "Pahatid mo na lang sa room ko."
          Wait! What? Dito sya nakatira? The girl nod and the door close. He was about to press his floor and nung nakita nya na may ilang na yung numero lumingon sya sakin. "Same floor."
Anoooooooooo?