22.Bölüm

731 24 1
                                    

Keyifli okumalar:)

" Hayır Efe bundan Beyza'nın haberi olmıycak. Her ne kadar babasını sevmesede babasının birini gözünü kırpmadan öldürdüğünü duymak onu kahreder. Ayrıca mektup olayı da aramızda kardeşim. Sana güveniyorum."

Şaşkınlık, kırkınlık, öfke, korku...
Bütün duygularım bir araya girmişti. Ve korku dolu sesimle ağzımdan çıkanlara engel olamadım;

" Ne mektubu arda, ne öldürmesi sen evlenicem diye kendini avutup benden ne saklıyorsun?"

Aldığım nefesler ciğerlerime yetmezken elbisemin kumaşını sıkarak destek aldım. Bedenimin bütün gücü birden çekilmişti sanki. Ayaklarım beni zar zor taşırken ayakta sendeledim. Bunu gören Arda beni tutmak için hamle yapsada, kendimi toparlayıp ondan bir kaç adım uzaklaştım.

"sakın bana dokunma. Bana yalan söyleyen biriyle hiç bir işim yok benim." deyip arkamı döndüğümde önüme geçip beni durdurdu "Beyza açıklamama izin verirmisin lütfen. Hiçbirşey düşündüğün gibi değil. Bak emin ol sende bana hak vericeksin duyunca."

Bakışlarım gözlerine tırmandı. Gözlerimin en içinde gördüğüm kaybetme korkusu beni sarsmıştı. "Anlayamam Arda arkamdan çevirdiğin hiçbir işi anlayamam. İyi veya kötü. Biz zaten yalanlar içinde savrulan bir ilişkiyi kurtarmak için uğraşırken, sana olan güvenim hâlâ tam değilken hiçbir bahane sunma bana." sözlerim bittiğinde yüksek sesle ve hızlı konuştuğum için nefes nefese kalmıştım. Ona olan güvenimin tam olmadığını kendisi benden daha iyi bildiği halde gözlerinden geçen kırgınlık içimi burktu.

" Anlamak zorundasın. "dedi çaresizlikle.

" Hayır, değilim. Hiçbirşeyi anlamak zorund-"cümlemi tamamlayacağım  sırada boş restoran da Arda'nın sesi yankılandı." ANLAMAK ZORUNDASIN O ADAM BENİM BABAMI ÖLDÜRDÜ!!!"

O kadar yüksek sesle bağırmıştı ki geriye doğru sendeledim.
Babamı tanımıyordum. Onu doğru düzgün görmemiştim bile. Tek bildiğim aşık olduğu kadın için annemi ve beni arkasında bırakıp gitmesiydi. Arda'nın gözünden akan yaşla içimin burkukduğunu hissettim. Bu öyle bir tesadüftü ki, sevdiğim adamın babasının katilinin kanını taşıyordum.

"Senin arkandan asla bir iş çevirmiyorum. sadece sen üzülme istedim, sende kendini bok gibi hissetme diye söylemedim. Yemin ederim güzelim seninde huzurun bozulsun istemedim.sadece yıllardır peşini kovaladığım işin sonu gelmişti ve baban olduğunu öğrenince sessizce halletmek istedim. Ama o adam sana bir mektup gönderdi. Bizimle görüşmek istiyor. Babasını öldürdüğü. Annesini intihara sürüklediği kişilerle konuşmak istiyor. Yıllardır onu bulamamamın sebebi de o. Hep başkalarını attı önüme, hep oyaladı beni. Ben seni ve kızımı bu olaydan uzak tutarken öz baban hiç düşünmeden seni tutup bu olayın içine sürükledi. Ama yemin ederim Beyza senden birşey saklamak gibi bir derdim yoktu. Eğer seni düşünmek arkandan iş çevirmekse, senin için bu anlama geliyorsa arkana bak-"cümlesini tamamlamadan dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Artık konuşmasındı. Canının ne kadar yandığını bu hesabı uzun zamandır beklediğini çok iyi anladım. Babasının intikamını almak isteyen küçük bir çocuk vardı karşımda. Sakin öpüşmemiz bana karşılık vermesiyle hızlanırken, boynuna sardığım ellerimden biriyle saç bitimindeki saçlarını okşadım. Onu iyice kendime çekip öpüşmemizi derinleştirirken Arda kendini geri çekip alnını alnıma yasladı. "Özür dilerim güzelim sana bağırmak istememiştim." dediğinde hızlı bir buse daha kondurdum dudaklarına geri çekilmeden konuşmaya devam ettim. Konuşurken dudaklarım dudaklarına değiyordu. "şşş önemli değil sevgilim bu konunun senin içinde bu kadar derin bir yaraya sahip olduğunu bilmiyordum. Ama artık birlilte sorucaz o adamdan bunun hesabını. " alnımı yavaşça alnından ayırıp başımı göğsüne yasladım. İkimizde derin soluklar alıyorduk. İkimiz içinde zordu. Onu anlayabiliyordum, kendi tarafımdan bakmak sadece bencillikti.

GECENİN SÜRPRİZİ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin