GECENİN SÜRPRİZİ (+18)

7.Bölüm

Bu bölümü hiç bir zaman beni yalnız bırakmayan, her bölüm istisnasız yorum atan.sevgili okurum; EmineCetin973'e ithaf ediyorum.

Nasılsınız efenim, iyisiniz inşallah??

Neyse çok uzatmadan sizi bölüme alıyım efenim.

Buyursunlar...

KEYİFLİ OKUMALAR CANLAR :)

**********

BEYZA ASLAN ;

Gözümü açtığımda gördüğüm doktor kaşlarımın çatlamasına sebep olmuştu. Gözlerimi etrafata gezdirip doktora baktığımda doktor da dikkatle bana bakıyordu. doktorun yanında ise çatılmış kaşlarıyla etrafı kesen burak vardı. Ben buraya neden gelmiştim? ne olmuştu bana? bebeğim?!!
bebeğim neredeydi?

elimi hemen Karnıma götürdüğümde karnımda ki  şişliğine olmadığını fark ettim. Bakışlarımı doktora diki
" nerede bebeğim? nereye götürdünüz onu?!"diye bağırdım aniden uyanmam ve bağırmama İkisi de Şaşkın gözlerle bakarken doktor gereksiz ağzını açmayı başarmıştı.
"Sakin olun Beyza hanım. Bebeğiniz iyi sadece küvezde."
ona inanmayarak konuştum " görmek istiyorum, bebeğimi Görmek istiyorum. Nereye götürdünüz çocuğumu?" doktor bu halime karşı derin bir nefes aldı. "bir yere götürmedik Beyza hanım küvezde şu an." the doctor bana anlatmaya devam ederken burak sözünü kesip "Tamam gel gidip bakalım." dedi benim yanıma geldi ve koluma girip minik adımlarla beni odadan çıkarttı. küvezlerin olduğu koridora geldiğimizde bir sürü bebeğin bu koridordaki odalarda olduğunu anlamıştım. Burak eli ile bir odanın camını işaret edip "işte orada." dedi camın önünde arkası dönük kişiyse bana tanıdık gelmişti.
oydu onun burada ne işi vardı?
geniş Omuzlarından bile onu tanıyabilirim. oydu işte Korkulu Rüyam, çocuğumun babası ama en uzak durmam gereken adam. ben odaya yaklaşmaya başladığımda Sanki oda uzaklaşıyor, yer ayağımın altından kayıyordu. yavaş adımlarla odanın içine girip kucağındaki bebekle koridorun çıkışına doğru yürümeye başladı. Ama ben onlara ulaşamıyordum. Koridorun sonuna geldiğinde ise arkasını dönüp "gitmemeliydin, kaçmamalıydın. seni bulduğum zaman Bunu yapacağımı bilmeliydin. o benim çocuğum Onu asla bulamayacaksın. ona Ben bakacağım. Sen yapamadın ama ben onu senden uzak tutacağım." dedi. peşinden koşmaya Çalışıyordum ama sanki adımlarım boşaydı. yaklaşamıyordum ikisine de.
ya yaklaşmam yasaktı, ya da keder birlikte olmamızı istemiyordu. bebeğimi alıp götürüyor ama ben mani olamıyorumdum. Burağa  bağırıyordum ama Kılını kıpırdatmadan o adama bakıyordu.

Kasıklarımda bir sancı hissettiğimde hızla gözlerimi araladı. çok korkmuştum Bu nasıl bir rüyaydı?! korkudan dudağımı ısırdığımı sızlayan dudaklarıma parmak uçlarımı bastırdığımda anladım.
yanımda birisi oturuyordu .Nasıl yani rüyamda görmüştüm ama o gerçekten burada mıydı? parmağını yavaşça dudağımın üstüne getirip kanı sildi. Şaşkın bakışlarımla onu izlerken Şoka girmiştim hiçbir tepki veremiyordum. bağırıyordum ama nafile, Kimse beni duyuyordu.

"Biz gidiyoruz annesi, ve sen onu asla bulamayacaksın. bu Koskoca Malikanede  tek başına yaşamak zorunda kalacaksın. Kaçmak senin için bir kurtuluş olmamalıydı. beni bırakmamalıydın. Bir kere de olsa dinlemeliydin, yanımda kalmalıydın. Ama bu sana ceza İşte bu bebeği bir daha görmeyeceksin. O benim çocuğum sen de burada Yalnızlıktan ve sefaletten ölüp gideceksin. " yataktan kalkıp duvar kenarındaki beşikten kızımı kucağına aldı, ardından kapıya yöneldi. Onu durdurmak için yataktan çıkıp hızla kapıya doğru koşarken bedenimin acısı ile yere yığıldı."Dur gitme! Yalvarırım Gitme, götürme Bebeğimi Benden. her şeyi yaparım ne istersen yaparım. Lütfen geri dön ne olur geri dön."