YOU ARE BEAUTIFUL DEAREST WIFE

chapter25

Wubi pov:
            nakakalungkot at maghintay sa wala  na parang lahat nawala sakin.kaarawan ko ngayon piro kahit isang tao mahalaga sakin ay hindi nagbati sakin.nakakaiyak subra na parang nakalimutan nila na birthday ko ngayon.ganun pa man hindi ako umasa na magyari kasi busy nga kaibigan ko sa exam nila ngayon.tapos si mama ay nasa Las Vegas pa siya ngayon.
       "subalit yung kakambal ko bunga at social ang birthday kasi mayaman siya at siguro nandon ang walang hiya lalaking yun.ayuko na siya makita pa kahit kailan nagdidilim ang paningin ko sa kanya.pati anino niya at ayaw ko makita pa.
      "sama sama niya!ginawa niya talaga ako parausahan na akala niya masaya nakakainis talaga siya.yung katawan ko parang di na nga kaya.
     kayat hanggan kaya ko ay tumangi ako.ano ano nalang ang palusot na dahilan para tumigil siya.gusto kuna umalis at lumayas kasi lagi ako nasasaktan.
      wala kami pasok ngayon at nandito ako sa mansyon walang ginagawa kundi mag isa.bawal ako lumabas ng hindi nagpapaalam sa kanya.bawat galaw ko ay dapat alam niya niknik niya.
     "manang,pwede kumain ng cake ngayon yung durian kasi gusto ko lang naman kumain.wala dito ang stepbrother ko masama ang ugali kaya malaya ako kumain.ako na lang gagawa ng cake sa sarili ko.
     "master wubi.. happy birthday sayo!
salamat sayo manang.buti kapa naalala mo birthday ko piro yung iba wala nga eh.
      pagkatapos ng pagbake ko ay hinintay ko na maluto ito.meron kausap si manang sa telephone kayat hindi na ako nag abala na makisawsaw sa kanya kausap.narinig ko na tumunog ang oven ay kinuha ko na yung cake ko.wow ang bago naman niyo inamoy ko lang siya at tiningnan na ito.
      "sarap naman ng gawa ko grabe nakakaadik subra.
      "master wubi...tumawag si master suyu pumunta ka sa cafe meron siya ipapakuha sayo at wag ka magdala ng sasakyan!
wika ni manang na ngumiti ako.syempre maglalakad ako patungo dun sa cafe nila yiki alangan sasakyan damot ng animal.
       gabi na at mukha uulan pa nga ito tangina pasakit sa buhay ko talaga yan si suyu subra.ilang oras lang nakarating ako sa cafe piro tangina sarado pa.sabi ng guard bigla daw ang pagsara kasi may emergency boss nila.
      "ano gagawin ko dito maghihintay piro dapat makuha ko ang pinakukuha ni suyu.tiningnan ko ang phone may txt si yuu na kailangan ko pumunta sa dating bahay ko naghihintay daw sila dun sakin.aba himala na natapos mga yun.
       "hoy...animal na suyu ano ba talaga ang pumasok sa utak mo para papuntahin ako dito sa cafe.wala dito si yiki at nakasara ang cafe nila.tangina mo makita lang kita babalatan kita ng buhay animal ka!..sigaw ko sa kabilang niya na rinig ni manong guard.ayuko maghihintay dito wala nga ako pera para pamasahe pauwi.
      "kainis..manong uuwi na ako uulan kasi kayat tumakbo ako patungo sa kabilang kalsada ulan na talaga siya tapos may aso hinabol pa ako.
      "kapagod umakyat tuloy ako sa puno ng cherry blossom dito sa park.pati ako sama di niya nakikita na kyut ako tulad siya kay suyu mukha aso.nakikita ko mula sa baba wala na ito at tumakbo sa kabilang bakod.bumaba na nga ako piro nadulas pa paa ko kaya humalik ako sa lupa malakas.
       naglakad ako patungo sa dati namin bagay piro naramdaman ako ng kakaiba kayat tumigil na muna ako sandali na kahit maulan hindi ko maramdaman lamig.yung nawala na yung kanina hilo ko natuloy na ako sa amin gate.binuksa ko ito at pumasok tahimik siya at sarado na mga kabahayan.
      naglakad ako patungo sa dati namin bahay at pagbukas ko dun bigla lumiwanag nakita ko sila lahat.si moyi at iba pa piro bigla naman umiikot ang panaginip at dun na bumigay ako.
        "sorry friend suprise namin di natuloy sayang food namin na hinanda para sayo!
    "bat hindi mo sinabi na may lagnat ka.
    "kasalan natin pati bat siya maulan mga mars!
    "sorry na talaga!
rinig ko sa kanila na humihingi sila ng sorry.ano ba kayo kasalan ko naman yun kayat wala kayo kasalan ang oa niyo talaga.isa pa lagnat lang ito at gagaling naman ako sabi ng doctor.
       "ganun pa hindi talaga sila nakikinig at naghanda pa talaga sila sa birthday ko dito mismo sa loob ng room.ito talaga si yuu wala makakapigil siya kanya para daw gumaling na ako.
       "salamat sa inyo akala ko kasi nakalimutan niyo na ako.naiyak ako kasi natutuwa lang ako subra.umiyak din sila piro kumain ng cake.wala nagawa sila yang at mao sa mga kaartihan ng mga ito.
      "hoy...moyi bat ka nakatingin sakin  may problema ka ba.
      "meron ako sasabihin sayo pagkatapos ng kasiyahan mamaya.isa pa kumain kana muna!
sabi niya sakin na ngumiti pa ito.piro tiningnan ko mga food kaya sushi nalang ang kinain ayuko ng iba.hanggan sa natapos kami sa party na ginawa nila at ngayon malinis at dito sila matutulog lahat.grabe sila buti hindi nagalit yung may ari nito at baka palayasin sila dito.
       nakatingin ako sa bintana at kagagaling lang ng nurse dito check ulit ako.bukas makalabas na din ako hindi man lang siya pumunta dito para tingnan ako.
      "wubi...gusto sana sabihin sayo na meron ako nalaman sa kakambal mo.tumawag ang kaibigan ko na pumunta sa party ni sofia at dun announced niya na buntis siya at si suyu ang ama!
wika ni moyi sakin na hindi ako makasagot.tiningnan ko lang siya at ngumiti ano ba reaction ko para dun wala diba.
     "alam mo moyi nag hirap na parang ayuko na bumalik sa mansyon.mahihirap lang ako subra kung makita ko siya.magpapangap ako na wala o natural lang ganun ba yun.sana ikaw na Lang ang minahal ko piro isa lang puso ko.ayuko gamitin ka para lang sa kaligayan ko.
     meron tao na babagay sayo at makakaintindi sayo.ayuko na umiyak kasi mahina lang umiiyak at talunan diba.
       "hayaan mo ako na tulungan ka,hindi naman ako umaasa na mahalin mo pabalik gusto ko lang na protektahan ka wubi!
wika niya na dun na bumagsak ang luha na pinipigilan ko na kayakap sa kanya.narinig din ito ng mga kaibigan niya at nakikinig lang mga ito.
      "pagod na pagod na kasi ako moyi gusto kuna sumuko at lumayo sa kanya.sakit na magmahal ng katulad niya di marunong magsabi ng katutuhanan,!