BİR Tek Sen(Töre)

🍀Ölümle yaşam arasında🍀

Baran duran arabadan inip Masalı da kucağın aldı.

"Sedye getirin çabukk"

Gelen sedyeye  Masalı yatırıp peşinden irelledi.

"Hastanın nesi var?"
"B-bilmiyorum. Ben bulduğumda baygındı"
"Hastayı acile alıyoruz"

Masal içeri alınınca Baran dışarda çarasiz ve bitik bir şekilde kaldı.

"Allahım. Allahım sen onu bana bağışla. Yalvarırım alma onu benden. Benim ömrümden al ona ver yeterki bana bağışla"

Baran hastanenin soğuk zeminine oturup kafasını kolları arasına gömdü. İlk defa korkuyodu. Baran Barım. Baran ağa karısını, sevdiği kadını kaybetmekten korkuyodu.

Acile girince yerde oturan abisinin yanına gitdi Ömer.

"Abi yengem nasıl?"
"Bilmiyorum acile aldılar. Hiç bir şeyde söylemediler"
"Tamam abi. Yengem çok güçlü bir kadın. Ben inanıyorum dimdik kalkıcak o yataktan. Bak görürsün"

Baran sarıldı Ömere.

"İnşallah abim. İnşallah"

Ömer çalan telefonla abisinin yanından ayrıldı. Arayan Dilandı.

"Efendim Abla"
"Ablam nasılsınız"
"Abla hiç iyi değiliz"
"Noldu Ömer. Birine bir şeymi oldu?"
"Yengemi hastaneye kaldırdık"
"NE? Niye? Noldu?"
"Bilmiyoruz. Abim odada baygın bulmuş"
"Tamam kapat ben geliyorum"

Dilan telefonu kapatıp dolaptan çantasını aldı. O sırada Mirza odaya girdi.

"Gülüm ne oldu?"
"Mirza ye-yengem"
"Dilan güzelim noldu niye ağlıyosun?"
"Yengem"
"Noldu Masala?"
"Yengemi hastaneye kaldırmışlar"
"Neden. Ne olmuş?"
"Bilmiyorum. Abim bulmuş odada baygınmış. Mirza benim abimin yanında olmam lazım. Yıkılmışdır o"
"Tamam meleğim. Ben götürücem seni?"

Mirzayla Dilan aşağa indiğinde herkesin gözü onlara döndü.

"Noldu oğul?"
"Masal hastaneye kaldırlmış"
"Ne olmuş?"
"Bilmiyoruz"
"Ee siz nereye?"
"Hastaneye"

Herkes acilin önünde Masaldan gelecek güzel haberi bekliyodu.

"Abi"
"Dilan"

Dilan koşup sarıldı abisine.

"Abim yengem nasıl?"
"Acilde hala bekliyoruz"
"Ben biliyorum iyleşicek yengem. Ne kadar inatçıdır o bilmiyomusun?"
"Biliyorum"

Dilan abisinden ayrılınca annesinin yanına gitdi. Baran acilin önünde volta atıyodu.

Nerdeyse bir saatdir bekliyolardı. Sonunda doktor çıktı.

"Doktor karım nasıl? Nolmuş karıma?"
"Kanında yüksek dozda toksik madde vardı.  Yani Masal hanım zehirlenmiş"
"N-nasıl?"
"Birisi kasti olarak Masal hanıma zehir enjekte etmiş ola bilir"
"Durmu nasıl peki?"
"Malasef zehir etkisini uzun vadede gösterdiğinden bütün neredeyse bütün vücuda yayılmış. Masal hanımın durumu belirsiz amma bebeği kaybettik"

Baran duydukarıyla kaşlarını çatdı. Herkes onun gibi şaşkındı.

"Masal hamilemiydi"
"Heberinizin olmaması normal. Büyük ihtimal Masal hanımda bilmiyodu. Bebek daha 1 haftalık. Bebek bile sayılmazdı henüz. Dediğim gibi Masal hanımın durumu belirsiz. Siz her ihtimale hazırlayın kendinizi"

Baranın kafasında doktorun cümleleri dönüp duruyodu. Daha varlığını bile öğrenmeden bebeklerini kaybetmişdi onlar. Daha da kötüsü Masalın durumu belirsizdi. Her ihtimale hazır olun diyodu doktor. Ne demekti bu? Karınız ölüm kalım savaşı veriyor. Ölede bilir o savaşdan sağda çıka bilir.  Masal ölümle yaşam arasındaki ince çizginin tam ortasında dengede durmaya çalışıyor.