BİR Tek Sen(Töre)

🍀Herdem🍀(FİNAL)

En umutsuz anlarda bile bir umut vardır.

Baran uyandığında Masal yokdu yanında. Uzun zaman oldu. Alıştım artık desede o günleri hatırladıkca kanı çekiliyordu. O günler hatırlamak dahi istemiyordu.

1 yıl önce

"Karar sizin Baran bey. Ameliyyata izin verdiğiniz halde Masal hanımı hemen içeri alıcaz"

"Tamam. Başlayın ameliyyata"

Baranın söylediklerinden sonra doktor gitdi. Doğru karar verdiğini düşünüyordu. En azından Masalın kurtulma şansı vardı. Bu umut ayakda tutuyodu onu.

Acilden çıkan Masalı görünce Baran hemşireleri durdurdu. Yaklaşıp Masalın solgun yüzünü elleri arasına aldı. Yaklaşıp alnına minik bir öpücük kondurdu.

"Meleğim. Masalım. Birtanem. Yalvarırım sana yalnız bırakma beni. Ben sensiz nasıl yaşanır unutdum. Hatırlamak istemiyorum. Sen böyle yatıyoken nefes dahi alamıyorum. Yalvarırım Masalım yalvarırım sensizliğe alıştırma beni. Bak çocuklarımız var. Onları büyütücez daha. Bizim daha yaşıycak çok şeyimiz var. Lütfen meleğim yalvarırım elimi bırakma. Seni çok seviyorum. Beni yarım bırakma"

Son bir öpücük kondurdu sevdiği kadının yüzüne.

Saatlerdir çöktüğü yerden kalkmaya hiç niyyeti yokdu Baranın. Saat gece 4-dü. Masal 4 saatdir ameliyyatdaydı. Baran amelyyathanenin önünde oturmuş boş gözlerle tavanı izliyordu. Yüzüne değen minik ellerle dünyaya döndü. Gelen oğluydu.

"Oğlum sen nasıl geldin?"

"Gece korkup uyanmış. Zelaller sakinleştirememiş. Annemi istiyorum diye tuturmuş"

Baran Rüzgarın ağlamakdan kızaran gözlerine bakdı.

"Annem neyde baba?"

Baran derin bir nefes aldı.

"Annen hasta olmuş oğlum"

"İyileşicek mi?"

"İyileşicek sen dua et tamam mı?"

"Tamam"

Baran kollarını açınca Rüzgar sarıldı babasına. Oğlunun sırtını sıvazlayıp saçlarını öpdü. Rüzgar aynı Masal gibi kokuyodu.

Baran gözlerini tavandan ayırıp kucağındaki oğluna çevirdi. Rüzgar uyuyodu. Saat sabah altıydı. Masal hala amleyyatdan çıkmamışdı.

"Ömer"

"Efendim abi?"

"Sen Rüzgarı eve götür. Çocuk ağlamakdan bitab düşmüş zaten. Buğlemde gelmek için diretirse eğer benim gelip konuşucağımı söyle"

"Tamam abi. Dikkat et sende aç durma ye sende bir şeyler"

Baran sadece başını sallamakla yetindi. Ömer Rüzgarı dikkatlice kucağına aldı. Onlar gidince Baran ayağa kalkdı. Elini yüzünü yıkamak için haraketlenince uzun zamandır görmediği birini gördü.

"Helin?"

Helin yaklaşıp 3 adım kala durdu.

"Baran hayırırdır ne oldu?"

"Masal. Masal ameliyyatda"

"Ne? Neden?"

Baran yutkunup cevap verdi.

"Beyin tümörü"

"Anladım. Geçmiş olsun. Umarım iyleşir. Sende üzme kendini. Masal çok güçlü bir kadın"