The Cold Nerd's First Love [BOOK 1 COMPLETED]

TCNFL;Chapter 13

Chapter thirteen- Made it Memorable
----
Alex's Point of View

Time check, 10:40 am. Hayx, ang tagal din pala naming gumagawa ng lyrics. Actually, kagabi naglibot libot pa kami sa beach, nag food trip at nag-usap sa tabing dagat. Quarter to 11 na ata kami nakabalik sa rest house nila.

"Tara, bili na tayo ng mga pang pasalubong." Pag aaya niya, ngumiti naman ako ng awkward sa kanya.

Actually, ako lang naman. Kagabi pa ako ganito dahil sa nangyari bago niya ako papasukin sa kwarto ko.

Flash back

"Goodnight Alex, sleeptight." He said and smiled at me. Ngumiti din naman ako sakanya. "Night."

Tumalikod na ako sakanya at papasok na sana sa kwarto ng hilahin niya ako at nilapit sa kanya.

"Since last night... I have this urge to kiss you." He said, in a flash... I felt his soft lips on mine, I thought it wouldn't last long but he started to move his lips.

Longing... that's what I'm feeling right now. This is so familiar to me, the kiss isn't foreign to me, it feels like I've been kissed before... that he already kissed me back then but really? This is my first kiss.

I stood here, eyes wide open, completely frozen. It took me a lot of courage para itulak siya.

For pete's sake... this is wrong, this is so wrong. I shouldn't let nobody to make me weak, not him, not them, no one shall.

I looked at him to find sadness and longing through his eyes but I shook my head.

"T-this isn't right."I said, shaking.

He stood up and look through my eyes as if binabasa niya kung ano ang nasa isip or atleast sa mata ko.

"I don't know... I don't get myself but when I kissed you it felt right, it felt like I've kissed you before." He said - frustrated.

So parehas kami ng iniisip? Ano ba 'to? Why do I have to feel this? Why do we have to feel this?

"Eh?"sagot niya pero umiling na lang ako.

"Ikaw kasi eh! Bakit ka ba kasi nanghahalik?" Pag-iiba ko at sumimangot naman siya.

"Because I told you not to pout!" He hissed and held my hand. "Sige na pasok na, good night."
End Flashback

Nasa isang store kami ngayon, ang cute nga ni Jonel habang naghahanap ng gamit. Para kasing bagong bago siya sa ganito.

Actually, nawala na 'yung awkwardness na feel ko sakanya kasi currently nagtatawanan kami ngayon.

"Itong hat niya bagay sayo! Hahaha, mukha kang magsasaka." Patalon kong nilagay sa kanya, ang tangkad kasi nahiya naman ako.

"Hala, ang gwapo ko namang magsasaka! Hahaha." Tawang tawang sabi niya habang nagpo-pogi sign.

"Hindi kaya! Tara na nga, doon tayo sa mga bracelets." Hinila ko siya pero hindi siya nagpahila.

"Ayaw kain muna tayo!"suggest naman niya at hinila ako.

"Doon!" I whined.

"Dito!"sya

"Doon"ako

"Dito!"sya

"Doon nga kasi!"ako

"HOY! KAYONG DALAWA! KABATA BATA NYO NAG AAWAY KAYO DAHIL LANG DIRECTION SA! BAKA MAGHIWALAY KAYO KAAGAD NIYAN. BAGAY PA NAMAN KAYO!!"  sabi or more like sigaw ng isang matandang babae na nakatayo sa tindahan ng bracelets na gusto kong puntahan kanina.

"Ah, eh. Lola, sorry po pe-"sasagot sana ako kaya lang sumagot siya agad.

"WAG NG MAHIYA BAGAY KAYO, OH SIYA SIGE AKO'Y HAHAYO NA MAG INGAT KAYO, AT SANA MAGTAGAL ANG INYONG PAGSASAMA" sabi ng lola at inayos ang ilang gamit niya at umalis at sinara ang kanyang tindahan... nagkatinginan kami ni Jonel then,

"WAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH! ang ahahahahahahahahah! cool! aahahahahaha"kami yan.
*
After ng ilang oras na byahe, finally nasa tapat na kami ng bahay ko.

Nakatayo kami sa tapat ng bahay ko, nakangiti siya sa akin at ganoon rin ako sakanya. He looks brighter kaysa noong mga times na nakasama ko siya.

"Osya, sige ako'y hahayo na." Panggagaya niya sa matanda kanina, nakakatawa dahil sa accent niya.

Have I mentioned Jonel and Jomel's accent already? If hindi, well then let me explain. Jomel and Jonel has this cute accent whenever they talk in tagalog but they often speak in our language but truthfully speaking they suck with it.

"Magtigil ka nga! Ang trying hard mo." I said laughing at him, lumapit naman siya sa akin.

*tsup*

"O-oy! Nakakailan ka na!" I hissed but he just smiled at me. This kissing thief, he kissed me on my cheek.

"Ge, I have to go now." He bid still smiling pero bago pa siya makasakay sa sasakyan niya... hinila ko ang braso niya dahilan upang mapatingin siya sa akin.

"Why?" Umiling ako and smiled, "Take care and... Thank you."

Ngumiti siya and suddenly... I was already inside his arms.

"No, I should thank you. You made me happy, you made our vacation a enjoyable... You made it memorable."

He whispered and I smiled to myself. I'm happy.

----end of flashback----
A/N: Hi! So nagustuhan niyo ba? :) I hope you did. :)

- m oo n