The Cold Nerd's First Love [BOOK 1 COMPLETED]

TCNFL;Chapter 25

Chapter twenty;five - Roses.
-----

Alex's Point of View

"Ice ok ka lang ba talaga?" Jake asked and I gave him an assuring smile. Tumango na lang siya sa akin at ibinalik na ulit ang tingin niya sa pag-drive.

Ibinalik ko ang tingin ko sa mga dinadaan namin.

Nakakalungkot, ang bigat ng pakiramdam ko, sino bang hindi? Malaman mo ba naman na anytime pwede ka ng mamatay. Hindi mo alam kung hanggang kailan ka pa mabubuhay or kung gigising ka pa ba bukas.

Gusto kong umiyak, magwala or at least mailabas man lang itong bigat na nararamdaman ko pero hindi. Wala na akong oras para maging malungkot pa, kailangan kong i-cherish ang bawat araw na ibibigay pa sa akin ng Diyos. Mahirap pero kailangan kong kayanin para kay Jake, Ceska, Kuya Real at sa lahat ng nagmahal sa akin.

The doctor said, surgery na lang ang kailangan ko but I'm still at risk. 30% lang ang chance ko, pero yun na lang ang natitira but I rather not take the surgery. Sasagarin ko na lang ang buhay ko, I couldn't waste my chance to make every single day a worth living for.

Nabaling ang tingin ko kay Jake na seryoso sa pagmamaneho.

I don't want him to get hurt.

Nasasaktan ko na siya dahil hanggang ngayon hindi ko pa maibalik ng buo sa kanya ang pagmamahal na ibinibigay niya sa akin. Ang swerte ko dahil minahal ako ng isang Jake Vin Fuenta. Minahal ako ng lalaking pinapangarap ng iba.

"Cream..." Tawag ko sakanya, napatingin naman siya sa akin at ngumiti, "Bakit Ice?"

Tinignan ko siya ng may katagalan at ngumiti bago ako nagsalitang muli,

"Please, don't let them know. I want to live my life to the fullest, I want to live as if wala akong sakit and I want to spend my chances with you and the others. So please, let's keep my sickness as a secret."

Jake smiled at me and said, "I'll make you happier Ice and yes, we will live our lives to the fullest."
****

3 weeks have passed since that day and Jake never failed to make my day wonderful and happy. Tulad ng pangako ni Jake, wala siyang pinagsabihan though all along alam na pala ni Ceska.

Nasa school ako ngayon, it feels awkward at first because after all the happenings, bumalik na ako sa school. Isali mo pa na dinumog ako ng ilang classmates namin asking kung ok na ba ako. I thought they were fakes but maybe hindi because after all the happenings, they greeted me with their warm smiles.

"Ice, tara na sa tambayan?" He asked, I nodded and smiled.

For the past 3 weeks, bumalik na sa dati. Ok na ako kay Grant at sa iba, excluding Jenny. Oh well, I tried to be really friendly at her pero ang sungit niya, I thought she's kind? Aigoo.

"Bud!" I called Jomel and smiled at him. He smiled at me and his smile diminished when he  saw my hand intertwined with Jake's.

Bakit kaya?