Κεφάλαιο 30

173 4 0
                                    

14 μέρες αργότερα

Εύας POV

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου.

Κοίταξα την ώρα.

Ήταν 4:30 το απόγευμα.

Α καλά! Έκατσα να δω μια ταινία και έχασα τελείως την αίσθηση του χρόνου!!

Σε μισή ώρα θα πρέπει να είμαι έτοιμη!!

Έβαλα μια πολύχρωμη φούστα, ένα άσπρο πλεκτό μπλουζάκι, κάτι άσπρα παπούτσια και άρχισα να βάφομαι.

Έφτιαξα λίγο καλύτερα τα μαλλιά μου και έβαλα άρωμα.

Η πόρτα του σπιτιού μου χτύπησε.

Πήγα, την άνοιξα

-ΕΎΑΑΑ!!!!!

-ΜΆΓΔΑΑΑ!!!!

Αφού φύγαμε από το σπίτι μου, πήραμε το δρόμο για το γνωστό παρκάκι!

-Πως νιώθεις..?

-Υπέροχαα!!! Αα και ξέχασα! Θα σου δώσω το μπλε τετραδιάκι. Δεν μου χρειάζεται πια, ούτε αυτό, ούτε οι "ψεύτικες" αναμνήσεις, καλύτερα να το κρατήσεις, το αφήνω σε καλά χέρια! Της το έδωσα και χαμογέλασα.
- Άνοιξε το! Έχω γράψει κάτι τελευταίο:

Λοιπόν... Έκλεισε ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου ΟΡΙΣΤΙΚΆ.
Τελείωσε έτσι απλά,χωρίς αγκαλιά,χωρίς καλό καλοκαίρι,χωρίς κάτι άλλο,μόνο με ένα eye contact, το τελευταίο μας.
Αλήθεια, δεν νιώθω τίποτα για αυτό, εξάλλου εγώ είχα δώσει την ευκαιρία και στις δυο μας να μη τελειώσει καν όλη αυτή η ιστορία, αλλά το "αγγελάκι" του σχολείου μας θέλει να τηρούμε σχέσεις μαθήτριας καθηγήτριας (μπροστά σε άλλους προφανώς) και εκτός αυτού φαίνεται ξεκάθαρα ότι το είχε παρει προσωπικα το μήνυμα με το "καλό Πάσχα" αλλά δεν θα τα ξανά πω αυτά γιατί δεν βγάζουν κάπου, πραγματικά μόνο αυτή ξέρει τη συμβαίνει μέσα της, κανένας αλλος. Επίσης με είχε ταλαιπωρήσει πάρα πολύ αυτή η κατάσταση, δεν είχα όρεξη για τίποτα, έκλαιγα κάθε βράδυ, κατηγορούσα τον εαυτό μου για ότι ένιωσα και ότι έκανα και πολλά πολλά άλλα... Οπότε αυτό το τελείωμα τουλάχιστον εμένα με ωφελεί.Καλά, δεν μπορώ να πω ακόμα πιστεύω πως θα μπορούσαν να ήταν όλα διαφορετικά και οτι δεν μου άξιζε όλο αυτό και θα συνεχίσω να το πιστεύω ότι και να γίνει.
Για να είμαι 100% ειλικρινής ήθελα να μάθει αυτή πως ξέρω ότι δεν θα είναι του χρόνου και να τελειώσει κάπως πιο ωραία, αλλά δυστυχώς ο πατέρας μου ήρθε πριν από την ώρα που κανονίσαμε και δεν μπορούσα να μείνω άλλο. Αν και με είδε πόσο νευρική ήμουν εκείνη την ώρα και κάναμε έστω ένα τελευταίο eye contact από πριν, δεν μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω και ούτε να πάω μέσα στο γραφείο για αυτήν, αρκετά έχω κάνει για αυτήν.
Το καλό είναι πως δεν θα τη ξαναδώ ποτέ ξανά στη ζωή μου και μετά από 5-6 χρόνια δεν θα τη θυμάμαι καν.Τέλος, δεν πρόκειται να ξανά κάτσω να αναλύσω το τι ένιωσε πριν το μήνυμα, μετά το μήνυμα, την ώρα που το διάβαζε, αν όντως είναι ψεύτικη, αν είναι όντως ομοφοβική,αν με ζήλευε,αν το συνέχιζε επειδή κολακεύοταν απλά, γιατί το έκανε όλο αυτό που έκανε με το γραφείο ή εν τέλη γιατί το έκανε με εμένα όλο αυτό. Τις απαντήσεις δεν πρόκειται να τις πάρω ποτέ στη ζωή μου και αν τύχει και τις πάρω δεν θα ξέρω αν είναι "αληθινές" γιατί αν ήξερα ότι θα ήταν όντως ειλικρινείς θα της έδειχνα αυτό το καταραμένο τετράδιο να δει ότι έχω αποδείξεις για όλα αυτά, ίσως να την απειλούσα ότι θα τα πω όλα στο γραφείο και θα περίμενα απαντήσεις, αλλά και πάλι δεν θα γινόταν κάτι... Έτσι κι αλλιώς αυτή η γυναίκα πάντα θα βρίσκει τρόπο να βγαίνει από πάνω με ψέματα ή δικούς της χειρισμούς οπότε τσάμπα κόπος..
Ίσως να ήταν όλα "τσάμπα κοπος"επειδή ποτέ δεν θα μάθουμε ποια είναι η πραγματική Οδύσσεια και το κυριότερο, αν είναι η ίδια προσωπικότητα με την PRINCIPESSA.



























...Συνεχίζεται...

PRINCIPESSAWhere stories live. Discover now