Κεφάλαιο 9

155 7 0
                                    

Εύας POV

-Και έτσι τελείωσαν τα πράγματα σήμερα....

-Δεν μιλάς σοβαρά!!   Ήταν ταραγμένη η Μάγδα. Και εγώ ήμουν κάπως, αν και δεν το έδειχνα, ήμουν.

-Πριν βγούμε είχα στείλει μήνυμα στην Αθηνά, να μου το επιβεβαιώσει ότι έγινε όπως στα λέω, για να μην νομίζουμε ότι είχα κάνει κάποιο λάθος.

-Δεν ξέρω τι να πω... Από τη μία πλευρά,
είναι τρομακτικό, από την άλλη...

Τι ετοιμάζεται να πει?!

-Εύα... Σου άρεσε εσένα αυτό που έκανε?

- Δεν ξέρω. Σίγουρα θα προτιμούσα να έρθει και να μου μιλήσει, αλλά έλα λίγο στη θέση μου... Μία καθηγήτρια μου αρέσει, αρχίζω να την ερωτεύομαι, μου δείχνει ένα κακό σημάδι, εννοώ τότε που ήμουν άρρωστη, πάω να σταματήσω τα συναισθήματα μου, πράγμα που θα κάνει καλό και σε εμένα, αλλά και σε εκείνη και αυτή παρατάει αυτό που είχε να κάνει(την εφημερία της), βγαίνει έξω και δεν παίρνει το βλέμμα της από πάνω μου και ναι αυτό μου αρέσει... Ή τουλάχιστον μου αρέσει το ότι έκανε κάτι που δεν έπρεπε να κάνει μόνο και μόνο για να της δώσω τη προσοχή που ήθελε, έτσι νομίζω τουλάχιστον, μπορεί να κάνω και λάθος...

-Να σου πω, πρώτον πιστεύω της αρέσεις, αλλά δεν σου υπόσχομαι τίποτα γιατί δεν είμαι εκεί. Δεύτερον, θα σου πρότεινα να γράψεις κάπου αυτά που γίνονται γιατί προβλέπω πολλά δράματα...

-Δίκιο έχεις. Θα αρχίσω να γράφω το βράδυ...

Για λίγο έστρεψα το κεφάλι μου προς τα δέντρα του πάρκου. Ήταν 6:30 η ώρα και είχε συννεφιά. Μάλλον θα βρέξει

-ΕΎΑ!!

Γυρνάω προς τη Μάγδα και τη βλέπω να κοιτάει ανήσυχη τι κινητό της

-Τι έγινε?

-Κοίτα λίγο

Μου δείχνει το κινητό της

-Τι είναι αυτό??

-Ένα site της ορχήστρας που δουλεύει η Οδύσσεια. Κοίτα έχει τον αριθμό του κινητού της, τη διεύθυνση της, το όνομα της μητέρας και του πατέρα της, τα γενέθλια της, την ηλικία της-

-Τα πάντα έχει...   Έχω σοκαριστεί

-Μα καλά είναι δυνατόν να φαίνονται όλα αυτά δημόσια?!

-Καλά άστο αυτό και περίμενε να περάσω τον αριθμό της στο κινητό μου. Ποτέ δεν ξέρεις... Μπορεί να το χρειαστώ...

-Καλά ναι... Αλλά μην κάνεις κάτι από τώρα...

-Όχι ρε είσαι καλά?!

...

-Αύριο τι θα κάνεις...?

-Αύριο έχουμε πρόβα. Θα αφήσω τα πράγματα έτσι όπως είναι και αν θελήσει ας μου μιλήσει...

-Ναι αλλά, θα της φερθείς σαν να κατάλαβες ότι σε κοιτούσε έτσι σήμερα?

-Καλά αυτή κατάλαβε ότι κατάλαβα αλλά και πάλι θα της δείξω ότι ούτε με νοιάζει, ούτε με φοβίζει αυτό που έκανε..

-Καλά λες. Ίσως τα πράγματα να γίνουν καλύτερα έτσι..

...

Η ώρα πήγε 10 και εγώ αφού γύρισα σπίτι πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου με δύο κομμάτια πίτσας που είχαν παραγγείλει οι δικοί μου.

Ώρα να αρχίσει το γράψιμο...

PRINCIPESSAOù les histoires vivent. Découvrez maintenant