Aralık ayının ilk günü soğuk ve karlı bir şekilde geldi ve Crowley iki haftadır uykusuz kalmıştı. Hiçbir kabus görmemişti ve her şey göz önüne alındığında durumu gayet iyiydi. Zihni hala uykusuzluk kavramına alışmaya çalışıyordu ve düşünmesi ve hareket etmesi biraz daha yavaştı ama bu onun başa çıkamayacağı bir şey değildi. Zamanla geçeceğinden emin olmadığı hiçbir şey yoktu. Sonuçta Aziraphale neredeyse hiç uyumuyordu ve durumu gayet iyiydi.
Aralık aynın o ilk sabahı Crowley masasına oturdu ve bugünün neden diğer günlerden daha önemli olabileceğine dair herhangi bir işaret bulmak için beynini zorluyordu. Birinin doğum günü olamazdı. O ve Aziraphale'in doğum günleri yoktu ve 'arkadaş' veya 'tanıdık' olarak gördüğü herkesin telefon takviminde doğum günü işaretlenmişti. Onlarla gerçekten mutlu yıllar dilemeyi planlamamıştı ama Aziraphale onlara ayak uydurma konusunda oldukça istekli görünüyordu ve Crowley, Aziraphale'in kendi telefon takvimini çözmesinin hiçbir yolu olmadığından emindi.
Peki bugün bu kadar önemli olan neydi?
Telefonundan Aziraphale'den gelen mesajın DING sesi duyuldu
Aziraphale: Günaydın, Canım! Umarım iyi bir gece uykusu çekmişsindir. Saat onda burada kitapçıda buluşacağımızı teyit etmek istedim. Bana haber ver!
-Azirphle
Crowley kıkırdadı. Aziraphale hala mesajlaşmayı tam olarak kavrayamamıştı. Bunu kavrayıp kavrayamayacağından emin değildi ve eğer kavrarsa muhtemelen en az bir yüzyıl daha sürecekti.
Onaylandı. Yakında görüşürüz, Melek.
Crowley mesajı gönderdi, sonunda zihnindeki boşluklar bir araya gelmişti.
Doğru. Bugün o ve Aziraphale'in Doğa Tarihi Müzesi Buz Pateni Pisti'nde buz patenine gitmesi gereken gündü. Bunu nasıl unutabilirdi? Yıllardır bunu planlamış gibilerdi. Crowley beynini yeniden harekete geçirmeye çalışarak kendini biraz tekmeledi.
Parkın içinde bir yürüyüş, Aziraphale'in en sevdiği kafede sıcak kakao ve hava karardığında buz pateni yapma gibi bütün bir seyahat planını buna göre planlamışlardı. Mükemmel bir gün gibi görünüyordu.
Ancak Crowley soğuktan nefret ediyordu, hiç buz pateni yapmamıştı ve şu anda iki haftadır uykusuz duruyordu ki bu da dışarıda geçirilecek şenlikli bir kış günü için ideal bir kombinasyon değildi.
DING.
Aziraphale: Çok güzel! Yakında görüşürüz! x
-Aziraphale
Crowley, Aziraphale'in mesajının sonundaki küçük 'x'i gördüğünde kalbinin nasıl hafifçe çarptığını görmezden geldi. Belli ki bir çeşit yazım hatası falandı. Sonuçta melek onları çok sık yapıyordu. Aziraphale'in o mesajdaki konuşmaların ne anlama geldiğini bilmesine imkan yoktu. Aslında bir öpücük göndermek istemesinin imkanı yoktu.
Crowley kendini düşüncelerinden kurtardı ve ayağa kalkmaya zorladı. Şükürler olsun ki güzel bir gün geçirecekti. Birisinin iyiliği için o bir iblisti. Cehennem ateşinde şekillenen güçlü bir varlıktı; kesinlikle buz pateni yapmayı biliyormuş gibi davranabilirdi. Ayrıca biraz üşümek ve uykusuzluktan kimseye bir zarar gelmezdi. Asıl önemli olan Aziraphale'in tüm bunlardan habersiz olmasıydı.
Ya da o öyle düşünüyordu.
*24.10.2023*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rest Of Their Lives: To Sleep, Perchance To Dream / Crowzire
Fanfiction*Rest Of Their Lives serisinin ikinci kitabıdır. *Tamamlandı *Çeviridir *** Sonunda sürüklenip gittiğinde, yalnızca yanan bir kitapçı dükkanı ve dünyanın sonunu hayal etti. O zamandan beri neredeyse her gece kabuslar görmeye başlamıştı. Bazı gece...
