COMPOUND
Part 6
Sa Wakas
Kumakatok na ang pagkakataon, isang kahangalan na lamang kung mapapalampas ko pa ang pagkakataon para maangkin si Insan Rica. Gumana ang aking utak para mag plano, titiyakin ko na walang espasyo ang pagtanggi niya sa aking gagawin.
Laking tuwa ko ng sa pagdating ko ay nag aabang na si Rica sa harapan na ng gate ng paaralan nila. Hindi ko pa man napapatay ang motor ng aking motorsiklo ay papunta na siya sa aking direksyon. Bago siya sumampa ay ginawaran ko siya ng isang halik sa pisngi. "Ikaw ha, nakakarami ka na" sita ni Rica ngunit hindi naman galit. "Nakakagigil ka kasi eh" wika ko naman na pangisi ngising aso. "Kakagigil pala ha!" ganti ni Rica kasabay malambing kurot sa aking tagiliran. "Eh di sayang lang pala kung manonood pa tayo ng sine?" wika ni Rica.
Sa tinuran niya ay naguluhan ako sa ibig sabihin niya, kinakabahang tinanong ko siya "Anong ibig mong sabihin?". Kagat ibabang labing pilyang ngumiti si Rica sabay wika ng "Bakla lang ang nagtatanong?
Kakabog kabog ang aking dibdib ng muling buhayin ko ang motor. Walang lingon likod na pinasibad ko ang motorsiklo ng matiyak ko na maayos na sa pagkakaupo ang aking angkas. Bagama't nababalutan ako ng jacket bukod pa sa panloob na puting t shirt ay dama ko ang kanyang higpit ng kanyang yakap. Bahagya akong humilig patalikod upang damhin ang paminsan minsang pagbungo na suso ni Insan sa aking likod.
Walang pangungusap na makakasapat para ipaliwanag ang aming mga nararamdaman, sapat na ang yakap niya sa aking likod at ilang manaka nakang pagpapalitan ng ngiti sa tuwing lilingunin ko siya. Kapwa may tensyon kaming nararamdaman, samut saring damdamin ang lumulukob sa amin. Kapwa kami nasa katinuan para isipin na ang aming gagawin ay mali, ngunit kami ay isa lamang patak sa agos ng ilog ng pag ibig na nais tuklasin at payabungin ang mga punlang matagal ng namamahay sa aming mga puso. Kapwa namin paninindigan anupaman ang kahahatungan ng aming kapangahasan at kapusukan.
Diretso kami sa isang garahe na laan para sa mga kostumer ng motel. Bibong bibo kaming sinalubong ng roomboy at iginiya sa nakatakdang naming pugad ng pag ibig. Ramdam ko ang pangangatal ni Rica ng siya ay aking akbayan upang alalayan sa kanyang paghakbang, yuko-ulong dumaaan si Rica sa harap ng roomboy. Nakakabingi ang tunog ng pagsara ng pinto ngunit para sa akin ito ang hudyat ng pagsisimula ng ritwal ng pag iisang katawan namin ni pinsan.
Habang hinuhubad ko ang aking jacket ay tinapunan ko ng tingin si Insan Rica na nakaupo sa bandang bahagi ng headboard ng kama. Palingon lingon at malikot ang kanyang mga mata na wari bang pinag aaralan ang bawat bahagi ng kuwarto. Umupo ako sa tabi niya, naramdam ko ang panlalamig ng mga kamay niya ng hawakan ko ito. Alam ko na naroon pa din ang pangamba, pinisil ko ang kanyang kamay bilang pahiwatig ko na wala siyang dapat ipangamba.
"Insan" wag kang matakot wika ko sabay hawak ko sa magkabilang balikat niya at igiya paharap sa akin. "Ito ay kapwa natin gusto, anupaman ang magaganap sa atin ay magkatuwang tayo na haharapin anuman ang resulta nito" pagaralgal kong wika sabay pakawala ng isang buntong hininga. "Wag mo akong pababayaan ha?" untag ni Rica sabay gawad ng isang malambing na halik sa pisngi. Tanging tango na lamang ang aking naisagot, kasabay nito nanginginig nginig pa ang aking mga kamay ng dahan dahan kong ibinukas ang unang tatlong butones ng kanyang blusa.
Nabighani ako sa puti at kinis ng dibdib ni Rica, bagamat natatakpan pa ng munting tela ang kanyang mga suso. Pinagsawa ko ang aking mata sa hindi masyadong katambukang suso ni Insan, halos sapat sapat lamang sa aking palad upang ito ay aking makubkob. Nagtama ang aming mga mata ay napa pikit siya, isang hudyat para sa akin upang simulan na ang ritwal.
Sa unang dampi ng aming labi ay dama ko ang kanyang panginginig, pinag igi ko ang paghalik. Pinagsawa ko ang aking labi sa kalambutan ng kanyang labi. Hindi naman ako binigo ni Rica, sinuklian niya ang init ng aking halik. Kapwa kami habol hininga ng magbitaw ang aming mga labi. Buong pagsambang sinabi ko sa kanya na " Iingatan at aalagaan kita, sapagkat mahal kita". Bunga ng aking tinuran ay tuluyan ng nawalis ang pag aalala na bumabakas sa kanyang mukha at tuluyan ng ibinigay na niya ang lahat lahat.
