Fictional (making some slight changes)

Chapter 9

Chapter 9

I woke up laying in the floor. And my head hurts, argh. Uminom ba ko? Umupo ako habang hawak ang ulo, parang pinukpok ng martilyo ang ulo ko, seriously.

I searched for my phone crawling on the floor.

6:48 am

Wow. Anong nangyare kagabi? While looking at my phone, nakita ko yung manipis na color red na parang singsing pero mas malaki at walang bato na nakausli. Kaysa ang wrist ko, sakto lang. Hinawakan ko yung bracelet, kasing nipis sya ng isang string. May nakalubog na bato yung gitna nya, ruby.

He's crying, " I'm sorry. Don't let me go. I'm not what you think of me. Please."

Everything went in. Lahat ng nanyare, lahat ng oras, lahat ng minuto... kasama sya. Tears started to flow, napatitig walang ako sa closet. Lumapit ako doon at sinara ito.

Binuksan, wala parin sya.

I repeated this thing over and over again pero wala. Wala parin sya. Pero, pero sabi nya.. I-I didn't mean it..

Binuksan ko ito, wala parin sya. Sinara ko ito nang makitang wala parin sya. Binuksan ko ulit yung closet, hoping na makita sya. Pero wala..

Binuksan at sinara ko na wala parin..

Bakit wala parin sya? Nasan sya? Baka nakainvisible ulit? Baka nga nakainvisible sya.. Tinigil ko na yung katangahan ko at humiga,

' This charm must be protected carefully by its wearer. Once the charm sense that the wearer don't want its value anymore, it would slip away and would transfer to other woman who were desperate to have the charm's value.'

Tinakpan ko ng braso ko ang mga mata ko na punong-puno ng luha ngayon, " How could I find him? There are many girls who want to have a person like him.." iyak ko, " How stupid could I get?"

\\\

Mababaliw na ata ako.. Every time na may maririnig akong pagbukas ng pinto mapapatingin ako sa pintuan ko.. Inaakalang baka sya yung dumating..

Pero hindi naman nagbubukas ng pinto, basta-basta nalang syang sumusulpot. But even though I know that hindi parin tumitigil ang katawan kong tumingin at icheck yung pinto..

I looked at the clock, ang alam ko may klase kami mamaya.

Irregular ako, dahil nga sa pagsusulat ko.. Since I'm 19 eligible na kong magwork. Tapos may XSNY meet pa kami bukas, maybe I can cancel it. Kinuha ko yung phone ko at nagtype ng message dun sa page admin ko, may separate page kasi ang XSNY. Demanding kung demanding talaga.

Pagkasend ko bang message ay tumalikod ako. Nang biglang nagring yung phone ko kaya marahas kong nilipat ang paningin ko dito.. Pero nanlaki ang mga mata ko ng nakitang unknown number ang nakalagay. Hindi ko pa man nababasa yung buong number ay excited kong sinagot ito, " Hello?"

" Yumi si Keegan to, sorry wala akong load sa phone ko eh kaya nakicall ako.. Bakit mo kinancel yung meeting?"

May lungkot at dismaya, nagbuntong-hininga ako, " I just feel like it. Pwede namang sa isang araw nalang eh, diba?"

" Love problem?"

" Personal lang. Gaga to." Medyo natatawang sabi ko,

" Personal love problem?"

" Sira."

" What?" natatawang sabi nya, " Alam mo na ha, pag may problema ka kahit ano basta hwag Math. Sabihin mo sakin. Makikinig ako promise."

Napangiti naman ako, should I tell her about my problem? Medyo magulo eh, " Sige.. Thank you."

" Welcome.." At binaba ko na yung call,

Nagisip-isip ako, I want to talk to someone who can give me advice and help me.. Tingin ko sya naman ang tamang tao na pwede ko sabihan nun. So I called her, " Wow, ang bilis ah."

" You see Keegan may—argh. Okay, this might sound crazy pero.. Alam mo yung feeling na may nasabi kang di mo naman sinasadya pero kahit gusto mong bawiin hindi mo mabawi kasi wala na sya? Nasabi ko lang naman yun kasi galit ako.. I'm furious that time.. Pero, ayun. Ang tanga ko, sinabi na nga sakin na be careful dahil pag hindi ko iningatan mawawala pero ginawa ko parin.."

" Bakit mo ba nasabi yun?"

" Eh kase akala ko.. akala ko—" akala ko devil sya..

" Akala mo ano? Let's see, mali ka no? Yumi maraming namamatay sa akala. Did you even gave time for him to explain? Did you hear his side?" napatungo ako, Hindi.. " Hindi diba? Now that you lost him anong gagawin mo? Tatanga ka nalang ba? O kikilos ka?"

" Pero san ako magsisimula?"

" Sa simula.."

" Naman eh.." I imagined her roll her eyes bago sya nagsalita, " You know him right? Sa tingin mo? Saan ka magsisimula? Siguro naman may pinagsamahan kayo nyan. When two person connect by any kind of bond, even the weakest one, may bond parin.. Nakilala mo sya. Nakita mo yung kahit katiting na side nya-"

" Pano kung fake personality yun nakilala ko?"

" Kahit fake personality yan may bahid yan ng totoong sya, yun yung part na nagkoconnect sa buong totoong personality nya. May part sya dun na totoo. Ngayon, anong klase ba ang bond na nagawa nyo? Is it enough? Nakilala mo ba sya? O binalewala mo sya? Naging sensitive ka ba, o naging pabaya ka?"

Huminga sya ng malalim, " Don't worry Yumi. I know you, sensitive ka sa mga tao sa paligid mo. I'm sure you know something. Some hint, that will tell you where to start.."

Nagisip ako, nakilala ko nga ba sya? Ilang araw lang kaming nagkasama.. Posible bang makilala ko ang isang tao ng isang araw lang? It's weird, it's unnatural.

Napatawa ako ng mapait sa utak ko, none of these are even natural.

" Maybe I am sensitive with everybody else, but maybe not on this one."

" How come that his different from others? Ano ba sya sayo?"

" Special.."

" Oh, special naman pala eh. Pano ka naging insensitive ng sobra dun?" teka, special ba talaga sya? Special nga ba talaga sya para sakin? Ang bilis eh. Anong klase yun?

" I don't know.."

" Actually, you know.. Deep inside of you."

Umiling ako, " Hindi eh. Wala akong maisip na—" she interrupted me with a fact, " Hindi naman kasi dapat iniisip yan, pinapakiramdaman."

" Pero—"

" You're Yuima Skye, your guts is always right.." then she ended the call,

" I'm not special, seriously. Walang best skin, at the end of the day I'm always Yuima Skye a stupid careless girl who let the best supernatural creature go." I looked at my phone,

Pagswipe ko ay nagplay yung video ng mga butterflies sa tree house sa Makiling.. Pinanood to ito, san ako magsisimula, Emeaich?

" Aren't these little romantic things, amazing?" his voice filled my ears then I suddenly remembered a scenario before that incident..

" Secret."