This is how is looks like nung white na yung jacket...Wafuu parin~
--x--xx--x--
Chapter 15Ang bilis ng oras at hapon na agad. Nihindi ko nga namalayang bumaba na ang araw eh. I'm looking at Emeaich sa living room nanonood ng movie. Okay, I'll fix this tonight. Hindi ako matutulog hanggang hindi kami nagkakaayos. Kaya ko to.
" Emeaich." Umupo ko sa tabi nya tumingin sya sakin at pinatay ang TV, " What? I wanna hear your explanation."
Tumungo ako, nagiinit ang tenga, " I'm sorry."
" Oh god, yan ang hinihintay ko!"
" Sorry naaa~!" naiiyak na sabi ko, " Nanaginip kasi akong nahahawakan na kita at nayayakap."
" Hinalikan mo rin ako no?"
Nanlaki ang mga ko sakanya, " Oy, hindi ah!"
" Aysus."
" Hindi!" nagseryoso sya, " You can't still touch me." Tumango ako, " Nor kiss me."
" Naman eh."
" Ano? Gusto mo kong halikan?"
" Ano baaa!" seryoso parin sya, " Do you know that hands and lips are the most sensitive skins in your body?"
" Talaga? Akala ko yung down there."
He gave me a dagger look, " What I mean is, yung dalawang yan ang pinakasensitive sa touch." Hinawakan ko naman ang labi ko, " Hindi naman ah."
" Pag may dumikit na isa pang labi dyan, mararadamdaman mo."
" Itatr—" tingnan nya ko, " Ano?"
" Wala po."
" Why did you search for me?"
" Kasi nagkamali ako."
" At?" I looked at him, meron pa ba?
" Namimiss na kita?" Namula yung tenga nya at iniwas nya ang tingin nya, hindi ata yun ang tamang sagot.
" I'll think about it." At tumayo sya, " About saan?" mas namula yung tenga nya, Opps." Kung papatawarin kita!" I bit my lip, " Sorry naman." Loading ako eh. Sorry.
Pumasok sya sa kwarto ko, diba dapat ako ang papasok dun? Hay. Naghintay ako sa couch hanggang nangalay na ko sa pagupo kaya humiga ako. Unti-unti akong inaatake ng antok pero pinilit ko hwag matulog. Kaya kahit ayaw ko, umupo ako. Sa kasamang palad, nakatulog parin ako.
\\\
I woke up feeling someone's beside me. Tiningnan ko sya, I reached out for his face pero pinigilan ko rin dahil alam ko na ang mangyayari pag ginawa ko yun. Humiga ako ng maayos at tinitigan ang kisame, " Bakit ba gustong-gusto mo ko hawakan?" gulat akong napatingin sa mga bukas na mata ni Emeaich na nakatingin sakin,
" Hindi naman. Hindi lang talaga ako sanay na may tao akong hindi nahahawakan."
" So, you consider me as a human now?" tiningnan ko sya, " Hindi. The 'real one' Lang." then finally he smiled,
" Bati na tayo?" tanong ko,
" Hindi ah! May gagawin ka pa!"
Pinaninkitan ko sya ng mga mata, " Ano yun?"
" Buy me clothes."
\\\
" T-shirt, polo, o long sleeve?" tiningnan ko sya habang suot ang isang t-shirt. White V-neck na may statement na 'Cute Guy Alert'.
" Honestly? Jacket nalang ulit." Sabi nya sakin at hinubad yung t-shirt at tiniklop, just like how it was before, " Ang galing ah."
" My mom taught me." Then he smiled,
Sinuot nya ulit yung jacket nya at, " Tara?"
" Tara." lumabas kami sa department store, naglakad-lakad kami hanggang makakita ako ang Men's Wear store. Tiningnan ko sya, " Tara."
Tumango sya at sumama sakin sa loob, habang nagtitingin ako sa ibang damit ay humumawalay sya sakin. I was looking at some pajamas when he suddenly shouted across the room, " Yumi, eto nalang please!"
Napatingin ako sa likod ko kung saan nandun ang wide selection of jackets. Napangiti naman ako, " Coming."
Naglakad ako papunta sakanya at tiningnan ang isang jacket na kulay puti. It's just plain white tapos black ang loob, may hood sya. It looks like plain pero pagtiningnan mo ng maigi, may stars sa loob ng hood.
" Sukat mo nga." dali-dali syang naghubad at sinuot yung jacket, " Cool, right?"
Tiningnan ko sya ng overall, may mali.
" Gimmie." At nilahad ko ang kamay ko. Nung una ay parang ayaw nya ito hubarin pero hinubad nya rin at binigay sakin. Tiningnan ko ang price tag at tiningnan sya na nakatingin din sa price tag at tumingin sakin na may matang nagmamakaawang bilhin yun.
The fudge lang. Ang mahal kaya!
" Miss bibilhin mo ba yan para sa boyfriend mo?" tingnan ko yung salesman na nakangiti sakin, " Sigurado akong magugustuhan nya yan! Maganda ang quality nyan at comfortable suotin."
Napatingin ako kay Emeaich na nakangiti sakin at tinataas-baba ang mga kilay, bwisit.
" Hindi ko po boyfriend."
" Ah, asawa?" JUSKOPO, PWEDE BANG KAPATID MUNA?!
" Hindi po."
" Sabihin mo kasi kaibigan lang." sabat ni Emeaich kaya sinunod ko, " Kaibigan lang po."
" Oh, buti nalang. Ang bata mo pa para mag-asawa." At ngumiti yung salesman, " Layuan mo na yan. Lalandiin ka na nyan." Naalarma naman ako doon at, " Sige po, bilhin ko na to.
Kahit nabili na yung jacket ay nakasimangot parin si Emeaich. Bumili nga rin ako ng pajama eh, para terno. Pero nakabusangot parin sya, " Please don't tell me may gusto ka pa."
He shook his head habang nakasimangot. Ang cute.
" Ano bang problema?"
Tinignan nya ko ng masama, " Alam ko may boost yung Ruby sa attitude mo kaya bakit hindi mo napredict na lalandiin ka na nun?!"
" Sorry naman. Sayo kaya ako nakafocus." Natigilan sya at namula,
May sinabi ba kong mali?
BINABASA MO ANG
Fictional (making some slight changes)
FantasyMakukuha, mawawala, makukuha, tapos mawawala ulit. It felt like an endless cycle. Pero pagmahal mo talaga uulit at uulit ka talaga 'no? So for the God knows how many times, the chase will start again. Characters were chosen, plot was ironed perfectl...