7. Bölüm- Çok yazık

1.3K 118 44
                                    


💫Bölümleri düzenlemeye başladığım için satır arası yorumlar siliniyor. Sizler satır aralarını güzel yorumlarınızla doldurursanız çok sevinirimm.

💫Oy ve yorumlarınızı bekliyorum beyaz kalplerimm🤍

İyi okumalar!

-----------------------------------------------------------

ALBAYDAN...

Parmaklarımla masanın üzerinde kendimce bir ritim tutturmuşken Asena'yı bekliyordum. "Asena kayıp" dendiği zaman yaşadığım hisleri bir daha yaşamamak için kızımla çok ciddi bir konuşma yapmam gerekiyordu.

Kapım çalınca "Gir!" Dedim sert bir sesle. Ayağa kalktığım esnada kapı açıldı ve Asena içeri girdi. Gözümün nurunu gördüğümde bakışlarımı yumuşatmamak için zor durdum. Sarılmak için kollarını açtı ve bana doğru yürümeye başladı. Bir ona, bir açtığı kollarına bakarak "Ne oluyor asker?!" Diye bağırdım.

Bağırışımla irkildi, eli ayağına dolaştı ve hemen esas duruşa geçti. Gülmek istesemde tuttum kendimi. "Yaralanmışsın" derken baştan aşağıya süzdüm onu.

"Evet albayım" diyerek onayladı.

"Kaçırılmışsın?" Dedim bu seferde.

"Evet albayım."

"Ekibinden ayrıldığın için kaçırılmışsın?" Dedim kaşlarımı kaldırarak.

"Evet albayım" dedi yeniden.

"Neden ekibinden ayrıldın asker?!"

"Öyle gerekti albayım."

"Nasıl haber bile vermeden ekibinden ayrılırsın?" Diye sordum öfkeyle. "Kuralları hiçe mi sayıyorsun asker? Emre karşı mı geliyorsun sen?!"

"Dolaylı yoldan öyle oldu albayım."

İşaret parmağımı üzerine doğru salladım. "Bu sorumsuzluğunun ve karşımdaki şu tavrının bir cezası olacak."

"Siz nasıl uygun görürseniz albayım."

"Şimdi derhal odamdan çık ve revire git! Cezana karar verdiğimde haberin olur."

Başını omzuna doğru düşürdü. "Öncesinde bir sarılmayalım mı albayım?"

Dehşetle gözlerimi açtım. "Ne münasebet asker? Ne saçmalıyorsun sen?"

"Sarılalım diyorum albayım" dedi değişik bir sesle.

"Sen kimsin ki sana sarılayım?" Diye sordum, vereceği cevabı duymak için.

Kaşlarını çattı. "Kızınım ya ben senin baba" dedi çatık kaşlarının altından. O kadar tatlıydı ki şu an.

"Mesafeni koru asker!" Dedim, sert ses tonumu koruyarak. "Çık şimdi dışarı."

Yüzüme birkaç saniye boş boş baktıktan sonra "Emredersiniz albayım" diyerek çıktı odamdan. Odadan çıkmasıyla verdiği tepkilere güldüm hafifçe. Ama yine de tavrımı ortaya koymalıydım, benim deli kızımın aklı artık başına gelmeliydi.

-----------------------------------------------------------

ASENA'DAN...

Babamı gerçekten çok sinirlendirmiş olmalıydım. Ama benim suçum neydi, ben mi demiştim beni kaçırın diye? Hâlâ suçunu anlayamamış olman... Sen adam olmazsın Asena.

AĞLAMA, BİR TÜRKÜ SÖYLEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin