16. Bölüm

32.9K 3K 1.7K
                                    

Merhaba ❤️

Bölümü 10 bin kişiden fazla kişi okuyor Ancak oy sayısı gerçekten de çok az. Sınır koyup sizi yormak istemiyorum. O yüzden okuyan herkes oy vermeyi unutmasın.

Oy ve yorumlarınız düşük olmadığı sürece sınır koymayacağım lütfen yüksek tutun ❤️

İyi okumalar ❤️

"Ya sen niye karışıyorsun!" Dedim adeta cırlayarak.

Rahatlığından ödün vermeyip arkasına yaslandı. Kollarını da göğsünde bağladıktan sonra aynı hissizlikle bana bakmayı sürdürdü. Görüşmeyeli kirli sakalları çıkmıştı.

Yüzüne yakışmıştı. Her şey yakışıyordu ona.

Nezarethanede sadece ikmiz vardık. Bu yüzden kısık sesle konuşsam bile sesim yankı yapıyordu.

"Başım ağrıyor. Otur yerine, sessizce bekle" dediğinde ters ters ona baktım.

Gözlerime bile bakmıyordu. Her yere bakıyordu ama bana bir kez bile olsa dönüp bakmıyordu.

Dişlerimi gıcırdattım. Ben ona bakmayı sürdürdüğüm sırada başını duvara yaslamış tavanı izliyordu. Ya da izlemiyordu bilmiyorum. Arada bir gözlerini kapatıyordu çünkü.

"Abimi aradım. Burada bir memur onun okul yıllarından arkadaşıymış. Karşı taraf şikayetini geri çekerse bugün çıkarsınız dedi."

Sesindeki soğukluk beni üşüttü.

Gözlerime yerleşen durgunluk beni geri geri yürütüp yere oturttu. Bende başımı duvara yasladığım da onun aksine açıkça kendisini izliyordum.

Bakışlarımız saniyeler sonra birbirine tutundu. Gittikçe sertleşen bakışları sanki bir şey hatırlamış gibi biraz daha sertleşmişti sanki.

"Sakal bırakmıyordun sen?" Dedim sohbet etmeye çalışarak.

Uzaktan da olsa yutkunduğunu gördüm.

"Canım bırakmak istedi. Bir sorun mu var?" Dediğinde bu saldırgan tavrı beni sinir etmişti.

"Yok sorun. Yakışmış diyecektim. Ancak sen saldırma odaklı olduğun için canın sadece kavga istiyor. " Dedim aksi bir sesle.

"Yakışmış mı?" Dedi sesine yansıyan hafif şaşkınlıkla.

Başımı salladım. Cidden yakışmıştı.

"Evet. "

Ne diyeceğini bilmiyormuş gibi bana baktı. Umursamadım.

"Mezun oldun değil mi?" Diye sordum.

Başını salladı. Okulu bitmişti yani.

Benimki de Allah izin verirse yeni başlayacaktı.

"Güzel." Dedim sessizce.

"Annelerin şöyle bir huyu var diye biliyorum. Çocukları okulu bitirdikten sonra mürvetlerini görmek isterler. Sümeyra teyze de sana kız aramaya başlar. " Alayla söylediğim sözler beni içten içe yakıyordu.

Yüzüne bir gülümseme çöktü. Başını ağır ağır salladığında vereceği cevabı büyük bir merakla bekeldim.

"İyi olur araması. Ben de yakın bir zamanda evlilik düşünüyorum. "

Gözlerim büyüdü.

Sırtımı dayadığım duvar sanki hançer oldu.

Tepkisizliğimi korumaya çalıştım. "Yaaa" diye mırıldandım.

-ACEMİ MÜSLÜMAN- Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin