[Esra-Yunus]

28.4K 2.1K 720
                                    


Merhabalar ❤

Bu bölüm Ali ve Pınar üzerine değil, Yunus ve Esra üzerine yazılmıştır.

İlk defa bu şekilde bölüm yazdım.Son olmayacak❤

Oy ve yorumlarınız benim için motivasyon kaynağı lütfen eksik etmeyin.

Oylarınızı verdiyseniz sizi bölüme uğurluyorum.
Yunus
İyi okumalar ❤

Aşk,

Ümit.

Aşk,

Heyecan.

Aşk,

Hayal kırıklığı.

Aşk,

Acı...

İki tip insan vardır.

Birisi aşka, aşkın getirdiği şeylere inanan.

Diğeri ise aşka inanmayan, aşkın sadece zaman kaybı olduğunu savunan.

Öyle ya da böyle Aşk vardır.

Aşk gerçekten vardır. Sadece nadir kişileri bulur. Nadir kişileri mutlu eder.

Ben aşka inanmayan insanların tarafındayım. Dım. Onunla tanışana dek öyle düşünüyordum.

O nasıl olduysa aşkın gerçekliğine inandırdı beni. Aşkın, solmuş bir çiçeği bile geri canlandırabileceğine inandırdı.

Yunus...

Bir yazı okumuştum.

Gencecik yaşınız da birisine takılı kalıp buna Aşk diyorsunuz.

Öyle olmuştu.

Daha 16 yaşındayken birisine aşık olmuştum. Ya da olduğumu zannetmiştim.

O zamanlar babam yeni vefat etmişti. Aylar geçmesine rağmen ben sadece ağlıyordum. Çünkü onun ölümünü kabul etmek istemiyordum. Kim babasının ölümünü kabullenmek isterdi ki?

Ben istemiyordum.

Günler su gibi akıp geçiyordu. Ağlamalarım azalmış yerine kabuslarım artmıştı. Yine bir sabah öyle olmuştu.

Ev üstüme üstüme gelmeye başlayınca dışarı çıkmıştım. Yanlış hatırlamıyorsam yaz aylarındaydık.

Sabah ezanı daha okumamıştı. Okunsa duyardım. Çünkü doğru düzgün uyumuyordum.

Yıkılmış bir bina vardı mahallemizde. Gün geçtikçe enkaza dönüşmüştü. Depreme dayanıksız deyip yıkmışlar,yıktıktan sonra ise enkazını öylece bırakıp gitmişlerdi.

Mahallenin bir kaç serseri çocuğu bu enkazın üzerinde ateş yakıp otururlardı.

Bazısı evden kovulmuştu, bazısı ise sigara kullandığı için babasıyla tartışmıştı. Kendilerini evden atıp soluğu burada alıyorlardı yani.

O tarafa bir kez olsun dönüp bakmadan yanlarından geçip gitmiştim.

Adımlarım beni uçurum denilen,ancak sadece yüksek bir tepe ve aşağıda sivri kayalıkların olduğu bir yere getirmişti.

Eğer buradan atlarsam bedenim paramparça olurdu. Yüzüm ise tanınmaz hale gelirdi.

Ve herkes en son buraya gelip bakardı.

Çünkü kimse intihar edeceğimi düşünmezdi.

Esra güler yüzlü bir kızdır. Esra herkesi güldürür, şakalar yapıp ortama pozitif enerjiler verir.

-ACEMİ MÜSLÜMAN- Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin