-ACEMİ MÜSLÜMAN-

23. Bölüm

Merhabaaaaa.

Nasılsınızzzzz?????

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız. Aksi takdirde sınır koymam gerekecek...

Oy verdiyseniz buyurun bölümü okumayaaaaaaaaa

İyi okumalar ♥️

Yalnızlık kendi isteğimiz ile gerçekleştiğinde huzurdur. Ancak isteğimiz dışı gerçekleşen yalnızlık çileden farksızdır.

Balkonda oturmuş sessizliğin tadını çıkarmaya çalışıyordum.

Yanımda oturan ve her iç çektiğinde içimi parçalayan abim bu huzurdan birhaberdi.

Konuşmasını istesemde beni reddetmiş, konuşmamıştı.

"Keşke sevgi denilen şu şey; kapımı hiç çalmasaydı."

Sessizliğin bozulduğu şu dakika belki de Yunus'a asırlar gibi geliyordu.

"Sevgi bazen bazılarına şanstır." Diye mırıldandım.

"Bazılarına ise beladır." Diye ekledi.

"Seven, sevdiği tarafından sevilmedi diye aşka küsmek mi gerekir?" Diye sordum.

Yunus gülümsedi. Derin nefes aldığında gökyüzüne kısa bir bakış atıp bana döndü. "Seven sadece sevdiği kişi tarafından sevilmek isterse ve sevilmezse evet, aşka küsülür." Diye sorumu cevaplamış oldu.

Sustum.

Çünkü onu teselli etmeye kalksam saçmalardım. Böyle bir durumda teselliler karşı taraftaki insanı sadece öfkelendirirdi. Bu yüzden susmayı tercih edip sadece yüzüne baktım.

"Seviyor seni." Dedi birden bire.

Kaşlarım şaşkınlıkla çatıldı. Ben ona söylememiş bile olsam,o biliyordu. Bilmesi beni rahatlattı.

"Abi,kardeş nasıl da girdiler hayatımıza." Dedi histerik bir şekilde gülümserken.

Gülümsemeden edemedim.

"Birisi cesareti ile kazanırken birisi korkaklığı yüzünden kaybetti."

Sözleri bir bıçak kadar keskindi.

Yutkundum.

Ayağa kalktı. Elini omzuma koyup yavaşça okşadı. "Hayırlı geceler sana." Deyip balkondan içeri geçti. Ardından yavaş adımlarla odamdan çıktı. Farkında mıydı bilmiyorum ama daha saat çok erkendi. Sekize geliyordu.

Arkasından baka kaldığım sırada telefonuma bir bildirim düştü. İç çekerek önüme döndüm. Telefonuma baktığımda bildirimin Ali'den geldiğini gördüm.

Günler haftalar su gibi akıp gidiyordu. Biz telefondan nadiren konuşuyorduk. Yazışıyorduk. Yüz yüze geldiğimiz de ise sohbet ediyorduk. Bu kadardı.

Bundan sonra nasıl ilerleyecek, nasıl bir yol izliyecektik bilmiyordum.

Gülümseyerek sohbetimize girdim. En son ki sohbetimiz dün geceydi. O da iyi geceler mesajıydı. İki gün önceki mesajımızda iyi geceler mesajıydı. Bu kadardı işte.

Doğru düzgün sohbet bile etmiyorduk.
Bu durumdan şikayetçi değildim. Aksine rahat hissediyordum.

Ali: Yunus'u ve seni bize bekliyorum.

Kaşlarım çatıldı.

Siz: Neden??

Ali: Derbi var.

Siz: yani?

Ali: maç var yani.

Siz: Eee?