My Cousin (gxg)

29.Bölüm

YAĞMUR

Kolumu sıyıran mermi ile hemen kolumu tuttum. Akan kan elime bulaşmıştı.

"İyi misin lan?"

Diye sordu Elif endişeyle. Ya sabır çekip ayağa kalktım. Silahımı belimden çıkardım ve Poyraz'ın ayağına sıktım. O acıyla yere düşerken bizim adamlarımız ortalığı temizlemişti. İçeriye girdiler ve yaşayanların ellerini bağladılar. Ölenleri de dışarıya çıkardılar. Büyük ihtimalle yakıp kül edeceklerdi.
Poyraz yerde debelenirken bir kolumu tutarak yanına yaklaştım.

"Puşt!"

Bir tekme attım. Yediği tekme ile kaçış olmadığını anlayıp durdu. O sırada içeriye Eyla ve amcam girdi. Eyla ile göz göze geldik. Gözleri tuttuğum koluma doğru indi. Elime bulaşan kanımı gördü. Gözleri korkuyla açıldı. Gözleri yavaşça doldu. Koşarak yanıma geldi ve kolumu tuttu.

"Ne oldu?" Dedi ağlamaklı bir sesle.

"İyiyim canım. Sıyırdı geçti merak etme."

Burnunu çekti ve bana baktı.

"Emin misin?"

"Eminim canım."

O sırada amcam yanımıza geldi. Koluma kısa bir bakış attıktan sonra Poyraz'a baktı. Yavaşça sırıttı. Poyraz bu duruma sinir olmuştu. Dişlerini sıktı ve kaşlarını çattı.

"Düzgün bak. Oyarım o gözünü."

Dedim. Sonra kafasını başka yere çevirdi. Sonra adamlarımıza seslendim.

"Paketleyin şu lavuğu. Atın bagaja."

Poyraz'ı zorla dışarıya çıkardılar. Elif,ben,Eyla ve amcam bir yuvarlak oluşturmuştuk. Ben hâlâ kolumu tutuyordum. Eyla da koluma bakıyordu.

"Eve geçelim. Bizim doktoru da çağırırız bir bakar yarana Yağmur. Elif sen de geliyorsun. İtiraz yok." Dedi amcam.

Eyla şuanda bana sımsıkı sarılmak istiyordu. Gözlerinden anlamıştım. Dudakları büzülmüştü ve kafası eğik bir şekilde bana bakıyordu. Öpmemek için zor duruyordum. Amcam var diye ikimiz de bir şey yapamıyorduk. Bakmakla yetiniyorduk.

Peş peşe merdivenlerden çıkıyorduk. Mekandan çıktık ve arabaya bindik. Amcamların evine doğru ilerliyorduk. Amcam şoför koltuğundaydı. Elif'i de amcamın yan koltuğuna şutladım. Eyla ile arkada oturuyordum. Karanlık olduğu için bizi pek göremiyorlardı. Elini sıkıca tuttum. Eyla da sağlam koluma kafasını yasladı.

~~~~~~

Hepimiz oturma odasındaydık. Doktor gelmişti. Ceketimi çıkardım ve gömleğimden kolumu çıkardım. Diğer tarafımı gömleğim kapatıyordu ama diğer tarafım açıktı. Sütyenle oturuyorum diyebiliriz. Eyla bana bakarak bacağını sallıyor ve tırnaklarını kemiriyordi. Gülmemek için kendimi sıkıyordum. Kıskanacağı tutmuştu hanımefendinin. Doktor kolumu uyuşturduktan sonra kanamayı durdurdu ve dikiş attı. İşini bitirdikten sonra gömleğimi geri giydim. Eyla bir nebze rahatlamış gözüküyordu. Doktor da eşyalarını toparlayıp aramızdan ayrıldı.

"Elif anlat bakalım. Ne oldu? Nasıl kaçırdılar seni?" Dedi amcam.

"Abi şimdi ben öyle sokakta yürüyordum. Sonra bir araba yaklaştı. Bir tane adam çıktı camdan adres sordu. Ben tam anlatırken bu piç beni tuttu arabanın içine attı. Sonra kafama geçirdiler bir şey. Kapkaranalık. Sonra işte gözümü orada açtım."

"Bir şey dediler mi?"

"Yok."

Amcam kafasını salladı. Sakallarını sıvazladı ve sonra iç çekip ayağa kalktı.