“ပျော်လို့ ?....”
သူ့ကို နားမလည်သလိုမေးလာသော ဦး ကို သူပြုံးပြုံးလေးပင် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“အင်းလေ .. ဦး ကျွန်တော့်ကိုစိတ်ပူတာကို သိရတော့ ကျွန်တော်ပျော်တာပေါ့ ,...”
“နောက်ဆို ထပ်ပြီး စိတ်ပူအောင်မလုပ်နဲ့တော့ ... ကိုယ်နှလုံးရောဂါရလိမ့်မယ် ...”
“စိတ်ချပါ ..ထပ်မဖြစ်စေရဘူးနော် ...”
လက်ကလေးကို ခပ်ဖွဖွအနမ်းခြွေရင်းပြောလိုက်သည်။ အန္တရာယ်တွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတဲ့ သူ့လိုလူအတွက် ကတိဆိုတာ စကားလုံးသာသာပင် ။ သို့သော် ဦး စိတ်သက်သာရာရဖို့ သူလိမ်ရလည်းဖြစ်သည်။
“ခိုင်းစရာမရှိရင် ငါသွားတော့မယ် ...”
“!!!!??...”
သူ့ရှေ့ကိုရောက်လာသော ခွန်းစက္က ကြောင့် ထစ်ချုံးမာန် မျက်နှာပျက်သွားရသည်။
“ခွန်းစက္က လား ..”
“!!!?....”
အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားသောပုံစံနှင့် ခွန်းစက္က ကို စည်းစိမ် မြင်လိုက်ရသည်။ ခပ်ကောက်ကောက် ဆံသားတွေတော့ နဂိုအတိုင်း ရှည်နေခဲ့သည်။ သူ့အသံကြားသည်နှင့် ကျောခိုင်းကာ ထွက်ပြေးသွားသော ခွန်းစက္ကကြောင့် စည်းစိမ် မှာကြောင်အသွားရသည်။
“ခွန်းစက္က နေဦး .!!!.. စက္က..!! ပြောစရာရှိတယ် .. စက္က !!.. စက္က !!..”
သူပြေးကာ အော်ခေါ်နေသော်လည်း သူ့လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားသော ထစ်ချုံးမာန် ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်လိုပတ်သတ်နေကြတာလဲ ။
“မာန် ... သူက ခွန်းစက္က မလား .. စကားပြောစရာရှိလို့ .. တစ်ချက်လောက်ခေါ်ပေးပါလား ..”
မာန် ကမျက်နှာတည်နှင့် သူ့ကိုကြည့်လာသည် ။ ပြီးနောက် သူ့လက်မောင်းကို အသာကိုင်ရင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။ ပြောလာသော စကားသည်....
“ဦး .. အခန်းထဲပြန်တော့ ..”
“ဟမ်း .. ဘာလို့ပြန်ရမှာလဲ .. သူနဲ့ပြောစရာ တိုင်ပင်စရာရှိတာမို့..ခဏလောက်တွေ့ချင်တယ် ..”
YOU ARE READING
ရေစက်
General Fictionရေစက် ဆိုတာကိုယုံကြလား အထူးသဖြင့်ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြားက ရေစက်....။ ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် စိတ်ကူးယဉ်ရေးသားထားခြင်းသာဖြစ်သည်။
