every night//kim sejeong & cho byeong kyu

sadece arkadaş?

"iyi ki varsın.Sen olmasan çok zorlanırdım.Beni hiç bırakma olur mu?"

Sejeong ya ne söylediğinin farkında değildi,ya da gerçekten Byeong'a çok değer veriyordu.

Byeong gülümseyip başını salladığında cevapladı."bırakmam,yeter ki iyi ol."

(Lan boyle sevgili gibi konusuyolar bende bı garip oldum bunlar sevgili miydi değil miydi pahhdkdjdkdmf)

O sırada doktor içeri girdi.İkisininde anlamadığı birşeyler yaptiktan sonra konuştu."serum bitince çıkabilirsiniz.Zaten çok az kalmış,geçmiş olsun"

İkiside onayladığında odadan çıktı.

"Daha iyi misin?"

"İyiyim,ben iyiyim ama...Min-yeon.."

"Tamam,şimdi bunu düşünme.İyi olacak,sen de iyi olacaksın."

Sejeong'un gözünden süzülen bir damla gözünün kenarindan yastığa damlarken Byeong tereddütle elini uzattı.Yapıpla yapmamak arasında kalmıştı.Sejeong'la bu kadar yakın olması iyi miydi?

En sonunda yaptı.Parmağıyla Sejeong'un gözyaşını sildi.Sejeong şaşkınlıkla bakarken Byeong'un düşündüğünün aksine garipsememişti.Hoşuna bile gitmişti hatta.

Odada sessizlik hakimiyet kurduğunda Sejeong oturur pozisyona geldi.

Serumun bittiğini farketmemişlerdi.

"Bitmiş,çıkabiliyor muyuz?"serumu işaret ederek Sejeong.

"Hemşirelerden birini çağırayım.Bekle"

Byeong kendini koridora atıp kapıyı kapattığında kendi kafasına vurmaya başladı.

"Gerizekalı.Neden öyle bir şey yapıyorsun?salak mıyım neyim"

Kendi kendini azarlamaya devam ederken hemşireyi çağırmış,sejeong'la beraber hastaneden çıkmışlardı.

"Byeong,sen de yorulmuşsundur artık.Eve git.Yarın ilk çekimler var.Benim yüzümden hiç uyuyamadın"

Byeong başını olumsuz anlamda salladı."hayır,hayır alakası yok.Normalde çok uyuyan birisi değilim zaten.Seni eve bırakayım,dükkan yakınlarda.Arabayı alırım.ben de geçerim sonra"

Sejeong yorgun olmasa itiraz ederdi ama şuan araba süremeyecek kadar yorgundu.

Kabul ettiğinde yürümeye devam ettiler.Sejeong'un başı yine dönmeye başlamıştı.Min-yeon'u düşünmeden edemiyordu.Hafif sendelediğinde dengesini tekrar kurmayı başardı ama Byeong Kyu onu yine omuzlarından tutmuştu.

Sejeong elini başına götürmüş,ağrısını geçirmek için masaj yapıyordu.

"İyi misin?"

"İyiyim,birşeyim yok.dengemi kaybettim sadece"

"Sejeong,emin misin?"

"Eminim,Byeong."

Onu tatmin etmek itercesine gülümsediğinde ilerlediler.

Arabaya binip Sejeong'un evine geldiler.

Sejeong arabadan indi.

"İyi geceler"

"Sejeong,dur"

Byeong dudaklarını ıslattı.Söyleyip söylememek arasında kalmıştı...Yine.

"Evde sana birşey olmayacağından emin olabilir miyim?"

Dediğinde Sejeong başını yana eğerek tebessüm etti.

"Tamam,şöyle yapalım.Ben sana mesaj atayım olur mu?"