every night//kim sejeong & cho byeong kyu

minik.

Onceden soyleyeyim normalde min-yeon hem duyma,hem de konusma da sorun yasiyor.duyma yetisi cihazlarla daha iyi hale getiriliyor ama yine de her şeyi tam anlaması için işaret dili ile konuşuyorlar.Sadece arada sırada sesli olarak konuşuyorlar yani Sejeong sürekli işaret dili kullanmiyor.Benim min-yeon'la olan sahnelerde tırnak içinde yazdığım yerler ise genelde işaret dili yine.Kiz konuşamıyor yani.Yanlis anlaşılmasın diye aciklama yapmak istedim.İyi okumalarrr.

"hastanede ne yapacağımızı sorsam?"

"Konuşma konuşma ilerle sadece"

Byeong eliyle 'tamam' işareti yapınca Sejeong güldü.

Min-yeon'un odasına geldiklerinde Sejeong kapıyı açtı.Küçük kız Sejeong'u görmenin sevinciyle yattığı yatakta doğruldu ve kocaman gülümsemesiyle karşıladı onları.

Sejeong koşarak yanına gidip sarıldığında Byeong şaşırmıştı ama bir yandan da mutlu olmuştu.Tebessümle iki kıza bakarken yanlarına ilerledi.

"Unnie,dün neden gelmedin?Hep seni bekledim.Gelmediğini söylediler.Geldin değil mi?Bana yalan mı söylediler?"

Sejeong bütün gün Byeong'un yanında olduğu için min-yeon'u görmeye gidememisti.

Anlayınca Byeong'a baktı.O da anlamıştı neden gelemediğini.

"Hayır tatlım,dün gelemedim.Özür dilerim"

Min-yeon üzülse de anlamıştı onu,yetişkin bir birey olduğunu biliyordu.İşleri olduğunu,her zaman yanında olamayacağının da farkındaydı.

"Sorun değil unnie.Bedenin yanında olmasa da ruhun hep burada,biliyorum."kalbine götürdüğü elini görünce Sejeong'un gözleri doldu.Küçük kıza tekrar sarıldı.Byeong ise hayranlıkla izliyordu onları.

"Eğer özel değilse,neden gelemediğini sorabilir miyim?"

Sejeong tebessüm ettikten sonra başını salladı.Yavaşça kulağına eğildi Min-yeon'un.fısıldar gibi yaptı.

"Şuradaki abiyi görüyor musun?"eliyle Byeong'u işaret ettiğinde küçük kız onayladı.

"Bütün gün onun başını bekledim.Ondan birşey istedim ama kabul etmedi.Ben de kabul edene kadar gitmedim oradan.En sonunda kabul ettirdim.İyi yapmış miyim?"

Min-yeon ağzını 'o' şekline getirdiğinde çatık kaşlarla Byeong'a bakıyordu.

"Çok iyi yapmışsın."dedi.

Byeong ise hafifçe Sejeong'un omzuna vurdu.

"Senin yüzünden çocuk benden nefret edecek,daha tanışmadım bile."

"Ne,yalan mı söyleyeyim?"

Sejeong göz devirdikten sonra min-yeon'a döndü.

Byeong işaret dili ile küçük kıza selam verdi.o ise hâlâ çatık kaşlarla bakıyordu.

"Sejeong'u üzdün mü?"

"Hayır,öyle birşey yok.Sadece bir konuda anlaşmazlık yaşadık ama sonradan çözüldü.Merak etme.Tanışmaya ne dersin?"

Byeong elini uzatmıştı.Basta tereddüt etse de sonra gülümseyerek tuttu elini min-yeon.

"Ben Byeong Kyu,"

Min-yeon adını soyleyemediginden Söylemesi için Sejeong'a baktı.Sejeong hemen anlamıştı."Min-yeon"

Byeong gulerek karşıladı."tanistigima memnun oldum,minik."

"Minik mi?"

"Evet,ona minik diyeceğim.Hoşuma gitti.Sevdin mi?"

Byeong sorarcasına küçük kıza bakınca tatlı bir şekilde onayladı."hemde çok sevdim"