çaba.

113 15 3
                                    

"bir,iki,üç.hayır öyle değil bak böyle yapacaksın"

bir saattir yapmaya çalıştığı hareketi yine yapamayınca ofladı Byeong.

"çıldırmamam için bir sebep söyler misin?çünkü kafayı yiyeceğim.lanet olası bir kolu neden oynatamıyorum?"

Sejeong oturdukları koltukta yaklaştı onun yanına doğru.

"tamam bekle yardım edeceğim bir kere daha deneyelim"

hastaneden çıkmalarının ardından 1 hafta geçmiş,artık ikisi de durumu kabullenmişti.Byeong her gün daha da iyi olsa da kendisi farkına varamıyordu.

kolu için yaptığı hareketlerin hepsini yapıp kalan bir tanesini bile yapamasa hemen umudu kesiyordu.

Sejeong ise sabırlıydı.sabretmeden olmayacağını biliyordu.bunu Byeong'a anlatmaya çalışsa da o anlamak istemiyordu.

"oldu!"

Sejeong ayağa kalkıp alkışlamaya başladığında Byeong omzu ağırmaya başlayınca bıraktı kendini.

"başka hareket yok değil mi?çok yoruldum ben"

Sejeong tekrar oturdu.

"yok,ama çok sıkılıyorum ben ya,birşeyler mi yapsak?"

diyince Byeong kaşlarını kaldırıp kolunu işaret etti.

"en fazla ne yapabilirim?"

Sejeong göz devirdi.çok karamsardı.

"herşeye böyle tepki vermemekle başlayabilirsin mesela,sana söyledim birlikte iyileşeceğiz diye.dinlemiyorsun ki,inatla olmuyor olmuyor.ben de sıkıldım ama artık."

Sejeong küser gibi suratını asıp önüne döndü.

"ya,tamam özür dilerim"

Byeong sağlam koluyla dürttü onu.

"Sejeong,baksana"

sırıttı sonra.

"trip mi atıyorsun sen?"

Sejeong yine cevap vermeyince Byeong yine dürttü.

"hmm,peki hanımefendinin gönlünü almak için ne yapabilirim?"

yaklaştı.

"bir kere öpersen geçer"

Sejeong işaret parmağıyla yanağını gösterse de Byeong yüzünü kendine çevirip dudağından öptü.(lan ben daha bunu yazarken utaniyom napcaz biz böyle)

"uygun mu?"

Sejeong gülümsüyordu.

"uygun"

koltuğa yaslandı.

"bu arada,normalde iki tarafında inatçı olduğu ilişkilerde sürekli tartışılır.bizim en fazla tartışmamız az öncekiydi,bir gariplik yok mu sence de?"diye ekledi Sejeong.

Byeong dudaklarını 'bilmem' der gibi büzdü.

"belki sorun bizde değil onlardadır.ayrıca ne yani,kavga mı edelim?"

Sejeong hemen elini salladı.

"hayır hayır öyle değil.ben halimden memnunum ama garip geliyor sadece"

Sejeong'un telefonu çalmaya başlayınca ikisi de masanın üstündeki telefona baktı.

Sejeong telefonu açtığında Byeong koltuğa daha çok yaslanıp gözlerini kapattı.

Sejeong telefonda konuştuktan sonra Byeong'u dürttü.

"Jihyo birini bulmuş kendine"

Byeong heyecanla kalktı.

every night//kim sejeong & cho byeong kyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin