(edited)
"නැගිටපියෝ...."
මං ඇස් දෙක ඇරියෙ සෙව්වාගෙ ටිං බෙලෙක්ක වෙයිස් එක නිසා...
"මෙන්න තවුසෙලයි අම්මා ලයින් එකේ...කතා කරනො.."
ෆෝන් එක මගෙ කනේ ගහලා සෙව් යන්න ගියා...මං ෆෝන් එක නිදිමතේම කනේ තියා ගත්තා..
"ම්ම් ගුඩ් මෝනිං අම්මා..."
"ඇයි මට නොකිය ගියේ...?"
"කියන්න ඔයාලා හිටියෙ නෑනෙ..."
"දැන් එනවද ගෙදර...?"
"ඇයි ඔයා ගෙදරද..?"
"නෑ...මං හෙටයි අනිද්දයි ඉස්කෝලෙ ට්‍රිප් එක යනවානෙ සුදු .."
"හ්ම් මං මේ දවස් දෙක මෙහෙ ඉන්නවා එහෙනං..."
"හ්ම්.. පරිස්සමිං..."
කෝල් එක කට් වුනාම මං තව ටිකක් බෙඩ්සීට් එක අස්සට වුනා..අද නබි නායක තුමාගෙ බර්ත් ඩේ එක...ඒක නිසා අද නිවාඩු...හෙට පෝය සෝ හෙටත් නිවාඩු..නිදා ගන්න කියාපු දවස් දෙක...ක්ලාසුත් නැති එකේ....
"උඹ ආයෙ නිදිද...නැගිටපං තිරිසනෝ...උදේ ගමනක් යන්නත් තියේ...."
"ම්ම්....කොහෙදහ්..."
"අපි බීච් එක පැත්තෙ යනවා...නැගිටලා වොශ් එකක් දා ගනිං..."
මං කම්මැලි ගතිය යනකං විනාඩියක් විතර ඉඳලා නැගිටලා වොශ් රූම් එකට වැදුනා....මගෙ ඇඳුමක් අර ගස් ලබ්බිට කියලා හොයා ගන්නෝනා..
"ආ එන්න සුදු පුතේ කන්න...."
සෙව්වගෙන් මගෙ තිබ්බ ක්‍රොප් ටොප් එකකුයි ඩෙනිම් ශෝට් එකකුයි ඉල්ලන් ඇඳගෙන මගෙ කොට කොණ්ඩෙත් ගස ගස පහළට එද්දි සෙව්ගෙ අම්මා අනුෂා ආන්ටි හිනා වෙලා කිව්වා...මං එයාගෙ සුදු පුතා ඉතිං...එයා මලක් වගේ හරි ලස්සනයි... සෙව්වට ඇවිත් තියෙන්නෙ ඒ ලස්සන වෙන්නැති...රැලි කොණ්ඩෙයි උඩ තොල අයිනෙ බර්ත් මාක් එකයි ඒ දෙන්නටම පොදු සාධකයක්...මං ඇවිත් මේසෙං වාඩි වුනා...උදේට සැන්විච් හදලා....සැන්විච් කිව්වට ලේයර්ස් හත අටක් දාපු අම්මටසිරි වෙන සැන්විචස්.. මං එකක් අරං කන්න ගද්දි අනුෂා ආන්ටි
කෑලි කපපු පලතුරු ප්ලේට් එකකුත් උස්සන් ආවා.. අපි කට්ටියම බඩ පැලෙන්න කෑවා...රුෂි අක්කත් මෙහෙ...එයා නං කොහොමත් ගෙදර යන් නෑලු...අක්කලයි ගෙදර එන්නෙත් අක්කා ඉන්නව නං විතරලු..ගොඩක් දවසට අක්කත් නැති වුනොත් නිවාඩු කැන්සල් කරගෙන කෑම්ප් එකට වෙලා ඉන්නවලු...එයා නං මහ අමුතුම කෙනෙක් තමයි...
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
