(edited)
"බහින්න අදහසක් නැද්ද මගෙ සුදූට...."
මං ඇස් ඇරියෙ ඒ කටහඬට....අපි ගෙදරින් ආවෙ දවල්නෙ...දැන් හවස් වෙලා ගොඩක්..ගොම්මන් අඳුර ට වඩා වැහි අඳුර පැතිරිලා....වටේම ලයිට් එලි පත්තු වෙද්දි අක්කගෙ ඇඟේ රස්නෙ එක්ක වටපිටාවෙ තියන ගල්ගැහෙන සීතලත් හොඳටම දැනුනා...මට එද්දි ලාවට නින්දකුත් ගිහින්...මෙතන පොඩි හංදියක්...රුෂි අක්කලයි වාහනෙ ඉස්සරහ නවත්තලා තිබ්බා...මං වටපිට බලලා බෙල්ල පොඩ්ඩක් කැරකුවා...රිදෙනවනෙ....
"බෙල්ල රිදෙනවද..?"
"ඔව්නෙ අනේ...'
"ගිහින් මොනා හරි ගාමු සුදු බබා...මොනව හරි කන්න අරන් ඕනද...?"
"එපානෙ..."
"හ්ම් එහෙනං ඔහොම ඉන්න..තව චුට්ට දුරයි..."
අපි ආපහු එන්න පටන් ගද්දි හවස පහමාරයි...අතුරු පාරක කිලෝමීටර් තුනක් විතර ගිහින් ලොකු බංගලාවක් වගේ ගෙයක් ඉස්සරහ අක්කා බයික් එක නැවැත්තුවා....ලස්සනයි...ඇත්තෙම්ම ඒ ගෙදරත් එක්ක වටපිටාව ගත්තම පුදුම තරං ලස්සනයි...ගල්බිත්ති එක්ක සුදු පාට තැවරුණු ආරුක්කු, එකේක විදියෙ වැල් වලින් වහගෙන තිබ්බා ....මල් පිරිච්ච වත්තක් මැද තිබ්බ ලොකු ගොඩනැගිල්ලක් ඒක....රුෂි අක්කලා අපිට කලින් ඇවිත් ඇතුලටත් ගිහිල්ලා...මං හෙමීට අක්කගෙ හූඩිය ඇතුලෙ තිබ්බ මගෙ අත් දෙක එළියට ගත්තා.....එයා බහින්න කියලවත් නොකිය බයික් එකේම ඉඳං කල්පනා කරනවා ....ඇයි ඒ....
"අක්කා...."
....
"අක්කා...."
....
"නාධී..."
"හහ් .?"
එයා මගෙ දිහා බෙල්ල හරවලා බැලුවා...එයාගෙ ඇස් දිලිසුනා...කඳුලුත් පිරිලා....
"ඇයි කල්පනා කරන්නෙ...අපි ඇතුලට යන් නැද්ද...?"
"යං..."
අත් දෙකෙම්ම මූණ පොඩි කර ගත්ත අක්කා බයික් එකෙන් බැහැලා මගෙ හෙල්මට් එකත් එක්ක එයාගෙ හෙල්මට් එකයි දෙකම එක අතකට දාගෙන යතුරත් අතේ අරං මගෙ අතකිනුත් අල්ලා ගත්තා...මට ජැකට් ගලවන්න දුන්නෙත් නෑ .....සීතලයි නිසා ඒක දාගෙන ඉන්න කිව්වා...
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
