(edited)
"තාත්..තා..හහ්..."
ඒ මූණෙ ආඩම්බරකාර පෙනුම තාමත් ඒ වගේ..හිනාවක් නැතුවට ඒ මූණ අදත් ලෙංගතුයි...එකම වෙනස මං දිහා නොබලන එක ඇරුණම...අපේ ගෙදර,අපේ සාලෙ එයා නිදි....මං ඔහේ බලං හිටියා....මිනිස්සු මාව පහු කරං යනවා...සමහරු මං දිහා අනූකම්පාවෙන් බලනවා....මගෙ එහා පැත්තෙ පුටුවෙ සෙව්වායි රුෂි අක්කයි තාත්තට තනි රකින මගෙ තනි රකිනවා....අම්මා,අනු ඇන්ටි,තාත්තගෙ වයිෆ් අර පොඩි ළමයි හැමෝම ඉන්නවා,අඬනවා...මට තාත්තා ඇරුණම අනිත් හැමදේම බොඳ වෙලා....මට තාත්තව මතක තියා ගන්න ඕන කලා...එයා මං එක්ක හිනා වුන විදියටම,මට සුදු පුතේ කියලා අන්තිමට ඔලුව අත ගාපු විදියටම එයාව මගෙ හිතේ තදට රඳවා ගන්න ඕන කලා....
ඈතින් හරි ඉඳපු එයා නැතිම වෙන්න කලින් මට තව මොහොතක් ඕන කලා...ඉස්සර මොන දේ වුණත් තාමත් මං හරි ආදරෙයි තාත්තෙ කියන්න....මං පරක්කුයිද....
ඇත්තටම මං පරක්කුයි මේ වතාවෙ..
"තාත්තා....හහ්..."
__________________
"හහ්..."
"නැගිටින්න සුදු....කාලා ඉමු බත් කටක්..."
තාත්තා යන්නම යද්දි පියවුන ඇස් ඇරෙද්දිම ඇහුනෙ බත් කමු කියන හඬ...අම්මගෙ....
"එපා..."
"අනේ රත්තරං...කාලාම නෑනෙ මේ දවස් දෙකට..."
"අක්කා....අක්කා කෝ...?"
මට එක පාරටම ඔලුවට ආව එයාව අහද්දි අම්මා කඳුලු පිහද ගත්තා....
"අක්කා පොලිසියෙ..."
"ඇ..ඇයි ඒ...?"
"මේ බත් කට කාලා ඉන්නකො පුතේ"
"කියන්න..ඇයි ඒ.."
"කට උත්තරයක් ගන්න....තාත්තා අන්තිමට ඉඳලා තියෙන්නෙ අක්කා එක්ක...."
මං ආපහු ඇඳ උඩට කඩන් වැටුණා...එයාව මං දැක්කෙම නෑ...මේ හැමදේම වුනේ ඇයි අහන්න එයා තාම මගෙ ළඟට ආවෙ නෑ...අම්මා කොච්චර කිව්වත් ඊට එහා මට කෑම කන්න පිරියක් නොතිබ්බ නිසාම බත් කැවිල්ල නතර වුනා...අම්මා කාමරෙන් එළියට ගියා...මං ඇඳට වැටිලා ඔහේ හිටියා....අවුරුදු බර ගානක් ජීවත් වෙච්ච වහල යට යන්න ගිය තාත්තගෙ සුවඳ තාම තියනවා වගේ....තාත්තා මට කොහොම සැලකුවත් මගෙ හිතේ වැඩියෙන්ම රැඳිලා තිබ්බෙ අන්තිම දවස් ටිකේ තාත්තා මට සලකපු විදිය විතරක් නිසාද මන්දා,කාටවත් වඩා මේක මට දරා ගන්න අමාරුයි...තාත්තා සූසයිඩ් කරගන්න කිසිම හේතුවක් මට පේන්න නෑ....අක්කා තාත්තා එක්ක හිටියා නං අක්කා එදා බීගෙන ආවෙ මේ දේවල් ගැන එයා දැනුවත්ද කියලත් මගෙ හිත අහද්දි මං ඒක එහෙම නෙවෙ කියලා මටම කියා ගත්තා...මට අක්කගෙන්ම අහන්න ඕනා....මොකද වුනේ කියලා...
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
