(edited)
තද නින්දක උන්න සංසාරා ගුලි වෙලා බෝලයක් වගේ...සෙව්මිණි අතට අහුවුණ ඇඳුමක් දාන් දුවන් එද්දි ගෙදරට ඇඳං උන්න ඇඳුම පිටිංම ආව චානක්‍යා සංසාරාව අත් දෙකට උස්සලා අරං පපුවට ගුලි කර ගත්තා...දැනෙන සීතලට වෙන්නැති කෙල්ල තව තව තමන්ගෙ පපුව අස්සට වෙන හැටි චානක්‍යාට දැනුණා....
"කෙල්ලට හොඳටම අමාරුයි පුතේ..."
අනූෂා මූණත් අමුතු කරං චානක්‍යාගෙ පස්සෙන් වාහනේට නැග්ගා... චානක්‍යා වටපිටාව ගැනවත් සිහියක් නැතුව බලං හිටියෙ යන්තමට කෙඳිරි ගාන සංසාරා දිහා...පුලුං ගුලියක් වගේ...අත් දෙකට උස්ස ගනිද්දිම දැනුණා කිලෝ තිහක්වත් නෑ බර...කෙල්ලට තියෙන්නෙත් කෙට්ටු අතපය....කන්නත් හොරයිනෙ..බර අඩු වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද....ඒ සුදුමූණ සුදුමැලි වෙලා....පව්.... චානක්‍යාට තව තව ලෝභ හිතුණා..බට්න් දෙකක් දැනටමත් ගැලවුණ ඇඳුමෙන් නිරාවරණය වුණ පපුවට ගුලි වෙලා ඒ පපුවෙ උණුසුම හොයන සංසාරා ගැන ඒ හිතේ ලියවුණේ පිරිසිදු හැඟීමක්...රැක ගන්න ඕන කියන හැඟීමක්... චානක්‍යා සංසාරාව තුරුල් කර ගත්තා...
ඒ එක්කම මෙච්චර වෙලා වාහනේ පදවන ගමන් සැරින් සැරේ පිටිපස්ස දිහා මිරර් එකෙන් බල බල උන්න රුෂිගෙ මුවෙ ආදරණීය හිනාවක් ඇඳිලා මැකුණා....
__________________________________
"සුදු දැං කෝමද පුතේ..."
මොනවා හරි බැඳිලා වගේ දැනෙද්දි මං ඇස් පිහාටු ඇර ගත්තා.... ඔලුව පුරා දුවන අතක පහස නිසා නළල හරියට සනීපයක් දැනෙද්දි මං ඇස් වටපිටාව පුරා අරං ගියා....මං තාම හිටියෙ සෙව්ගෙ ඇඳේ...මං ලඟ හිටියෙ අනුශා ඇන්ටි විතරයි...එයා මගෙ ඔලුව අත ගගා ඉඳලා මං ඇහැරෙනකං...
අනුෂා ඇන්ටි වචනයක් නොකිය අතේ තිබ්බ සුප් එක මට පොවද්දි මං නිහඬවම ඒක බිව්වා...බොන්න බෑ,කට තිත්තයි...ඒත් නෑ බෑ නොකිය බිව්වෙ ලෙඩ ගතිය නිසාම දැනෙන බැරි කමට....මට වතුරත් පොවලා අනුශා ඇන්ටි යද්දි,මං ආයෙම හාන්සි වුනා...ඔරලෝසුවෙ වෙලාව පෙන්නුවෙ හවස හතයි කියලා....
හැමෝම එක්ක විනෝදෙං ඉන්න තිබ්බ කාලෙ මං අවසිහියෙං ගෙවලා....ඇඟ රිදෙනවා...දහයක් එක්ක ෆයිට් කරලා වගේ මස්පිඬු කැක්කුමයි....තාම මට සනීප නෑ...මේ සංඥා වලින් කියන්නෙ ඒක.....දොර ඇරෙද්දි එන ක්ලික් සද්දෙ එක්ක මං ඒ පැත්ත බැලුවා....
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
