🍡🍓🌈💝🦋🍙
Jisung'ın bakış açısı;
Bugün günlerden 14 eylül'dü. Yani benim doğum günüm.
Daha doğrusu ölüm günüm desem daha doğru olur.
Bugün, çok değer verdiğim, nefes alma sebebimin ölüm yıldönümü. Kim olduğunu sorarsanız adı;
Lee Minho
En yakınları ona Lee Know derdi. Ben de dahil.
Ona Lee Know dememiz hoşuna gidiyordu.
Onu çok seviyordum çünkü beni hiç bir zaman hastalığım sebebi ile yargılamamıştı, hatta bana o kadar yardımcı olmuştu ki neredeyse anksiyete hastası olduğumu unutmuştum onun sayesinde.
Bazen düşünüyordum ki neden o? Neden ben değil de o?
Aynı onun bana dediği gibi ben ölmeliydim. Ben arabanın altında kalmalıydım.
Onun hayalleri vardı. Polis olmak istiyordu. Sürekli babasının hayallerini gerçekleştirmek istediğini söylüyordu.
Son defa göstermemişlerdi bile bana sevgilimi.
O öldükten sonra her şey değişmişti. Geceleri rüyama giriyordu artık. Anksiyetem artmıştı. Her gün kendime zarar verir olmuştum. Sonra ise olmayan sesler duymaya başlamıştım. Sürekli Minho'nun mükemmel sesini duyar olmuştum.
Birden bire tatlı bir kahkaha sesi geliyordu. Annem sürekli neden gülüyorsun diye soruyordu. Onun kahkahasına gülmemek imkânsızdı benim için. Onu o kadar özlerken nasıl gülmeyeyim?
Sonradan sanki birisi bana temas ediyor ya da yanımda birisi var gibi hissediyordum. Ders çalışırken omuzlarımda bir çift el hissediyordum.
Uykuya dalarken yanaklarımı birisi okşuyor gibi hissediyordum.
Ya da banyo yaparken boynuma birisi nefesini üflüyor gibi hissediyordum.
O ay banyo yapmaktan resmen nefret etmişti. Korkudan uyuyamadığım zamanlar vardı.
En son ise onu her yerde görür olmuştum.
Okula gittiğimde sırasında her zaman ki gibi gülümseyerek bana el sallıyor oluyordu. Tabi ben de sallıyordum...
Gece uyandığımda yatağımın başında oluyordu yanaklarımı okşayıp anlımdan öpüyordu.
Onu gördüğümde gözlerim doluyor ve ona sesleniyordum.
Tabi bir kaç defa anneme yakalanmıştım.
Sonun ise akıl hastanesine kaparılmıştım...
Kimse bana inanmıyordu. Minho'nun yanımda olmadığını söylüyorlardı. Bana zorla ilaç verip öldürmeye çalışıyorlardı sevgilimi.
Ama iki kere olmazdı. Bir defa daha kaybedemezdim sevgilimi. Dayanamazdım bu acıya.
Bana zarar verse de kıyamazdım ona.
Ne kadar sonradan neşe saçan Minho gidip sürekli bana nefret kusan Minho gelsede nefes alamazdım onsuz. Kaçmıştım o lanet yerden.
Sevgilimi öldürmeye çalışanlardan...
🌹
Seul karakolu saat 15:45;
Bütün polisler yeniden toplanma odasındaydı.
5 gün önce Bangtan çetesinin bir üyesi olan Park Jimin ile ilgili öğrendikleri çok ağırdı. Ne kadar katil olsa bile çok ağırdı bir insanın bunları yaşaması.
Belki de sadece sevgi istiyordu Park Jimin.
Çoğu suçlu böyleydi aslında.
Bir çocuk ailesinden ya da çevresinden ne görürse onu yapardı.
Babası böyle boktan bir insan olan bir çocuğa da çok görmemek gerekiyordu.
Şuan şu masada Park Jimin'e laf edecek kimse yoktu fakat diğer üyelere de aynı gözle bakamazlardı.
Belki de hepsinin hayatları bu şekildeydi.
Minho- Ne yapmayı düşünüyorsunuz şuan?
Namjoon- Ne hakkında?
Minho- Jimin'i nasıl yakalayacağız?
Namjoon- Güzel soru. Yoongi bizi ilk gördünüz yere götürecek hepimiz etrafını saracağız ve tuzağa düşecek.
Yeonjun- Hepimiz mi?
Namjoon- Kaç kişi olduklarını bilmiyoruz ve Yoongi 3 tanesini görmüş? Kimseyi tehlikeye atmam.
Yoongi- Peki hyung.
Namjoon; Hadi herkes işine dönsün.
Minho'nun bakış açısı;
Cidden delirecektim. Ya da zaten deliydim bilmiyorum.
Sabahtan beri kendimi çok garip hissediyordum. Kendimi işime veremiyor ve dakika başı nedensizce gözlerim doluyordu.
Tamam anlardım belki çok çalışmaktandır fakat... GÖZÜMÜN ÖNÜNE SİNCAP GELİNCE NEDEN GÖZÜM DOLAR!?
Öhö... Her yıl bugün'de sanki kalbimde eksiklik var gibi hissediyordum. Sanki kalbimde bir tarafından varda her bugün geldiğinde o yaraya baskı yapıyolarmış gibi.
Her uyuduğumda tanımadığım bir erkek görmek canımı sıkmaya başlamıştı.
Kim bu? Ne istiyor? Tanımadığım birisi neden bu kadar tanıdık geliyor?
Aslında düşünmüyor değildim. Ailem 2 aylık komadan uyandığımda hafızamı kaybettiğimi söylemişti.
Ve bir sevgilim olduğunu fakat ondan uzak durmam gerektiğini söylemişlerdi. Sebebini bilmiyorum fakat erkek olduğunu öğrendiğimde zaten uzak durmaya yemin etmiştim.
Ne de olsa gençken yaptığım bir hataydı.
Fakat rüyama giren çocuk.... Garipti? Ağlarken bir yandan gülmeye başlıyordu acaba bipolar mı? Neyse ne umrumda değildi.
Belki de bugün kafa dağırmam gerekiyordur.
Bara gitmekten zarar gelmezdi değil mi?
🍡🍓🌈💝🦋🍙
Jisung'um minik sincabım🥺💜
İyi geceler Meleklerim💜💜💜💜💜💜💜
Diğer bölümde görüşmek üzere🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Seri katil" BTS x SKZ x TXT
FanfictionKimsenin yakalayamadığı Bangtan çetesi ve hayatını onları bulmaya adamış polisler.