Tatlı Rekabet [ TAMAMLANDI ]

• Düşmanlık Bir Yana •

(7 Kasım 2024, düzenledim)

Akşam saatleri olmasına rağmen baya yoğun geçiyordu. Pastane doldu da taştı. Tam da şu an ihtiyaç duyulduğu zamanda, Chuuya ortalıkta yoktu. Verlaine sinirli bir şekilde homurdanırken Kouyou karşı taraftaki pastaneye seslendi. ,, Chuuya'yı gördünüz mü? "

Fyodor kapıya yaslanıp iki elini de havaya kaldırdı. ,, Aslında abim de yok. "

_____________ iki saat önce _____________

Chuuya eline bir kutu kurabiye alıp pastaneden çıkmaya yöneliyordu ki abisi omzundan tutup durdurdu.

,, Ne o? "

,, Sipariş? "

,, Benim böyle bir siparişten haberim yok. "

Chuuya gözlerini kırpıştırdı. Bu aslında Nikolai'ye özel yapılmış kurabiyelerdi. Sabah uyandığında bunları yapmak gelmişti içinden, aynı zamanda da belki bu vesile ile altı ayıdır ona karşı beslediği duyguları itiraf edecekti.

Aslında buna götü yemezdi asla fakat nerden geldiği belli olmayan bu cesaret dalgası, yüreğini sabahtan beri umut ile dolduruyordu.

,, Aslında bakarsan... bu özel bir sipariş... " Chuuya yalan söylemekte berbattı fakat şansına bu bir yalan sayılmazdı.

,, Çok geçe kalma. Bugün her türlü yardımına ihtiyacım var. "

,, ... yardımına ihtiyacım var. "

Bunu abisinden çok duymuyordu. Yüreği okşanmıştı. Kafasını sallayıp pastaneden çıkarken ayağı takılıp düştü. Çöpü atmak için çıkmış olan esmer, geri dönüp o manzara ile karşılaşınca bir kahkaha patlattı.

Chuuya çatık kaşları altından Dazai'ye bakarken, esmer olan elbette yardım etmedi. Neden etsin ki? Chuuya'yı yerlerde sürünerek görmek en büyük zevklerinden bir tanesiydi.

Yani kısaca, orda dikilip Chuuya'nın kalkma çabalarını büyük bir sırıtış ile izliyordu.

Göt herif!

Chuuya yardım beklemiyordu elbet ondan. Ortaokulda bu şekilde düşmesine sebep olan her zaman Dazai'di. Koridorda her karşılaşmada ona çelme takıp, düşüşüne kahkahalar eşliğinde parmak gösteriyordu.

Böyle gıcık bir çocuktu. Liseye geçtikten sonra nedense biraz daha olgunlaşmıştı. Hala laf atıp ortalık yerde rencide ediyordu ama Chuuya bununla da yaşamaya alıştı.

Yerden kalkarken kutunun kapağını aralayıp içine göz attı. Aralarında kırılan kurabiyeler vardı.

,, Bu- bu sandığım şeyler mi?- " Fark etmedi fakat Dazai çoktan arkasında duruyor, kutunun içindekileri inceliyordu.

,, Sana ne?! "

,, Kalp şeklinde kurabiyeler... " Tekrar gülmemek için ağzını eliyle kapattı esmer olan.

Tamam.. peki, bu biraz utanç vericiydi. Sonuçta bir erkeğin başka bir erkeğe kalpli kurabiyeler yapması çok görülmeyen bir şeydi. Üstelik Nikolai'nin da erkeklerden hoşlanıp hoşlanmadığı daha belli değildi.