Tatlı Rekabet [ TAMAMLANDI ]

Küçük Bir İyilik

Haftanın geri kalanını gayretli bir şekilde çalışarak abisinin gönlünü almayı başarmıştı Chuuya. Çünkü o gece eve baya geç gelmişti. Üstüne bir de sigaranın ağır kokusunu alınca, Verlaine çok kızmıştı.

Verlaine üç küçük kardeşlerin arasında en çok Chuuya ile ilgileniyordu. Bu her zaman böyleydi. Çünkü Chuuya, çok çalışkan ve yürekli olmasına rağmen diğerlerinden daha sorunluydu.

Ve çok fazla belli etmemeye çalışıyordu, hatta yok saymaya çalışıyordu bu endişesini, fakat Chuuya'nın sağlığı yerinde olup olmadığından şüpheliydi.

Şu anda da kasadaki paraları sayarken, yan gözle Chuuya'ya sarılmış olan Kouyou'ya bakıyordu.
Verlaine kardeşleri tarafından çok şanslı sayıldığını biliyordu. Özellikle ona her konu da yardımcı olan kız kardeşine minnettardı.

,, Chuuya! " Kızıl saçlı ablasından ayrılıp abisine bakıyordu.

,, Efendim? "

,, Yarın haftasonu. Git keyfine bak. Tüm hafta yeterince yoruldun zaten. "

,, Ama- "

,, Hatta şimdiden git uyu. Uykusuzluk insanı hasta eder. " İhtiraz etmesine izin vermemişti.

,, Peki? " Chuuya önlüğünü kafasının üstünden geçirmişti. Kouyou elinden alıp ona sıcak bir şekilde gülümsedikten sonra mutfağa gitmişti.

Chuuya yukarıya çıkıp odasına geçmişti. Dolabından bir kaç rahat parça çıkarıp odadan çıkmıştı tekrar. Soğuk bir duşun ardından belinde bir havlu ile odasına dönünce kaskatı kesilmıştı. Perdeyi çekmeyi gene unutmuştu.

Cama yönelip eline perdeyi alınca, karşı tarafın camın da birinin durduğunu görmüştü. Utanmaz bir şekilde gülümseyen Dazai'dı bu.

Hayvan.

Perdeyi sertçe çektikten sonra üstündeki havluyu çıkarıp, nemli kalan yerlerini de kurularken birden telefonu çalmıştı. Ekranda "Bandajlı ucube" yazısını görünce iç çekti.

Sakin kalıp aramaya cevap vermek yerine telefonu eline alıp duvara fırlatmak da bir seçecekti elbet. Fakat Chuuya bu düşünceyi aklından silip telefonu kulağına dayamıştı.

,, Ne var! " Sesi sert ve kabaydı.

,, Genelde erkek çocukların 11 ile 15 yaş arası tüylendiğini biliyor muydun? " Dazai kendini yatağına atmıştı.

,, N- Ne saçmalıyorsun sen gene!? "

,, Yani demek istediğim şu an 17 yaşındasın ve senin yıllardır, soyunma odasından gördüğüm kadarıyla elbette, çıplak halini bildiğimden, hala tek bir yerinde kılın olmaması- "

,, Dazai! "

Tanrım kafayı mı yedi bu çocuk?

Chuuya'nın şu an çırıl çıplak olması bu durumu daha da kötüleştiriyordu. Telefonu omzu ile kulağında sabit tutmaya çalışırken, aynı zamanda da hızlıca altına iç çamaşırı ve şortunu geçiriyordu.

,, Kızma. Sadece şimdi öyle görünce... camın önünde- "

,, Kes sesini göt herif! "

,, Ow. " Dazai kendini tutamayıp sırıtıyordu.

Şu son bir kaç gündür geçirdikleri o akşamı düşünüp duruyordu. Nedenini bilmiyordu.

O gün eve geçtikten sonra babası ona "kızıp" odasına yollamıştı. Gerçi yarım saat sonra tekrar odasına girip "kızdığı" için özür dilemişti. Ama Dazai o gece kafasını yastığa koyduğunda, düşünebildiği tek şey Chuuya'dı.