Tatlı Rekabet [ TAMAMLANDI ]

Taş, Kağıt, Makas, Muah!

Güneş insanların tepelerinde parlıyordu ve hava sıcak ve hoştu, bu da günü sakin bir yürüyüş için mükemmel bir gün kılıyordu.

Dazai ve Chuuya çimenlerin üstünde, parkta sırt sırta oturuyorlardı. İkisi birbirlerinin sıcaklığından tamamen memnundu ve sakin sessizliğin tadını çıkarıyorlardı. İkisi de Dazai'nin getirmiş olduğu kitaplarda kaybolmuştu ama diğerinin varlığının farkındaydılar ve bu hoş ve rahatlatıcı bir duyguydu. Sanki birbirlerinin güvenli alanlarıydılar.

Ortamda koşuşturan çocukların gülüşleri, temiz hava için çıkarılmış olan sahipli köpeklerin sesleri ve Chuuya'nın elma çiğneyişinden başka sesler yoktu.

Dazai yumuşakça sayfayı çevirdikten sonra derin bir iç geçirdi. Chuuya ise ağzındakini yuttu, elmadan tekrar sert bir ısırık aldı.

,, Chuu? "

,, Mhm? "

,, Sence insanoğlunun açlık çektiği, mutluluk denilen şey daim midir? "

Chuuya biraz hareket edip döneceğini belli edince, Dazai ağırlığını Chuuya'dan kaldırdı. Kızıl saçlı yarıya, arkası dönük Dazai'ya dönüp, bir kaşını kaldırdı.

,, Değil midir? Yani.. insan mutluluk duyduğu şeyleri yaparsa, mutlu olduğu insanlarla hayatını geçirirse?.. "

Esmer saçlı küçük bir tebessümle dinledi, kafasını okuduğu kitaptan kaldırmadan. ,, Mutluluk geçici ve ele avuca sığmayan bir şeydir. Rüzgar gibi gelir ve gider ve ona sahipken onun tadını çıkarmak lazım. Bizi mutlu eden şeyleri yaparak zamanımızı harcamak konusunda haklısın. Sevdiğimiz insanlarla yaşamak bize mutluluk verir ama bana göre bu mutluluk geçicidir ve asla ebedi sürmez. "

Chuuya gözlerini Dazai'nin yandan gördüğü profilinde gezdirdi. Esmer saçlıya bakarken içi gidiyordu resmen. Chuuya için Dazai bir tablo gibiydi. Güzel ve büyüleyici ama aynı zamanda okunması zor ve gizemli. Bir şey demek gelmedi içinden. Aynı düşünmüyordu.

Dazai'nin karşıt görüşlerine rağmen Chuuya iyimserdi ve gerçek mutluluğun ulaşılabilir ve sonsuz olduğuna inanıyordu. Mutluluğa giden yol uzun ve zorlu olsa bile yolculuğun buna değdiğine inanıyordu.

Gerçek mutluluğun içeriden geldiğini ve kendisi üzerinde çalışarak ve çeşitli aktivitelerle neşe bularak kalıcı tatmin ve huzur bulabileceğini düşünüyordu. Hayat ona ne getirirse getirsin, her zaman toparlanabileceğine ve mutluluğu yeniden bulabileceğine inanıyordu.

Gözlerini elindeki kitaba, açık tuttuğu sayfaya indirdi.

,, Chuuya?.. "

Kızıl saçlı tekrar Dazai'ya baktı. Dazai başını Chuuya'ya çevirdiğinde gözleri buluştu ve zaman durmuş gibiydi.

Gözleri.

Chuuya, Dazai'nin gözlerindeki katıksız yoğunluk ve güzellik karşısında şaşkına dönmüştü ve ne olduğunu anlamadan onların içinde kaybolmuştu. Bakışları manyetik bir güç gibiydi ve Chuuya'nın tüm dikkatini ona çekiyordu. Kendini içine çekilmiş ve büyülenmiş gibi hissetti ve sanki dünyanın geri kalanı yok olmuş gibiydi.

Tek gördüğü o gözlerdi ve sonsuza kadar onların içinde kaybolma fikrinden memnundu.

,, Ölüm hakkında ne düşünüyorsun? "

Esmer saçlının gözleri merak ve ilgi ile doluydu. Chuuya ise biraz şaşırmıştı. Dazai'nin bu konuya, açık açık belirtmemiş olsa da, ilgi gösterdiğini biliyordu. Nedenini bilmiyordu ama.

Derin bir nefes aldı ve cevap vermeden önce düşüncelerini toplamaya çalıştı. ,, Ölüm ", dedi Chuuya sonunda yumuşak bir sesle. ,, kaçınılması mümkün olmayan bir şeydir. Kaçınılmazdır ve eninde sonunda hepimiz için gelir. " Bir derin nefes daha alıp devam etti. ,, Ama bu hayatın anlamsız olduğu anlamına gelmiyor. "