Tatlı Rekabet [ TAMAMLANDI ]

Dazai, Neden İki Kafan Var?

,, Başkasını öpmeni istemiyorum.. başkasına bakma, başkasına dokunma.. "
Chuuya bir elini Dazai'nin esmer saçlarına geçirdi ve geriye çekti. İkisi de yarı baygın bakıyordu birbirine.

,, Neden? "

,, Bana ait olmanı istiyorum.. gözlerin, ellerin... dudakların.. her şeyin.. "

Chuuya'nın vücudu coşku, sıcaklık ve canlılık hissi ile dalgalandı. Her şeyin yavaş bir hızda ilerlediğini, ama yine de duyuları gelişmiş ve hassas hissediyordu. Kalbi mutluluk ve memnuniyet duygusu ile doldu.

Dazai ise hala kalbi kırıktı. Alnını Chuuya'nın alnına dayadı. ,, Öpme.. " Sesi çaresiz gibiydi, ama kızılın bunu algılayacak kafası yoktu. Chuuya sadece duyduğu güzel söze odaklanmıştı. Kafasında tekrarlanan o söz.

Bana ait olmanı istiyorum.

,, Kimseyi öpme... öpme artık.. "

Chuuya, Dazai'nin ağırlığının çoğaldığını hissedince kollarını tamamen ona sardı. Esmer saçlı çok fazla içtiği için ayakta sızdı. Tam o sıra da Fyodor geldi.

,, Chuuya! Dazai'ya iyi baktın, sağ o- " Fyodor, Chuuya'nın kollarında uyuklayan abisini kendi kollarına çekince fark etti ki, Chuuya'nın da kafası gidikti. ,, Şaka mısınız? "

Böylece Fyodor her ikisinin de kollarına girdi ve geldikleri gibi çıktılar. Fyodor, kasvetli sokakta yürürken Dazai ve Chuuya'yı kontrol altında tutmaya çalışırken bıkkınlıkla iç çekti. Dazai tökezleyip gülüyordu, Chuuya ise uyuşturulmuş bir sisin içinde süzülüyordu, bu da Fyodor'un ikisini de takip etmesini zorlaştırıyordu.

Acele etmeye ve onları hareket ettirmeye çalıştı ama ikisi de onun dikkatini dağıtmaya kararlı göründükleri için bu kaybedilen bir savaş gibiydi. Eve dönmeye çabalarken Fyodor, onları burada bırakıp eve tek başına gitmeyi dilerken buldu kendini.

,, Lanet olsun ikinize de! Tanrım. Güya sizden küçüğüm, benden sorumsuzsunuz! "

Dazai ve Chuuya önce göz kırpıştırarak birbirlerine baktılar, sonra Fyodor'a bakıp gülmeye başladılar.

Fyodor biliyordu ki, Chuuya'yı bu halde asla ve asla evine götüremezdi. Verlaine tüm sokağı inletirdi, orası kesindi. Böylece hiç tereddüt etmeden Chuuya'yı da kendi evine doğru sürükledi.

Sonunda eve vardıklarında Fyodor, yaptıklarının sonuçlarıyla yüzleşmek için ikisini de kurtların önüne atmaya hazırdı. Kapıyı açtı ve saçmalıklarıyla uğraşmayı bırakma zamanının geldiğini umarak ikisini de içeri itti. Ancak ikisi de eve girer girmez hızla daha fazla saçmalığa giriştiler ve Fyodor'u inanılmayacak kadar bıkkın ve hüsrana uğramış halde bıraktılar.

,, En son varan altına sıçan bir cücedir! ", diye güldü Dazai, hızla odasına koşmaya çalışırken. Tam son basamağa gelmişken ayağı tökezledi ve yere düştü.

Fyodor yukarıdan gelen kahkahaları ve bağırışları duyabiliyordu ve ikisini de nasıl idare edeceğine dair hiçbir fikri yoktu. Hayatının nasıl bu noktaya geldiğini merak ederek bitkin bir halde her ikisini de kendi hallerine bırakarak odasına çekildi.

Daha demin iki adım atmayı beceremeyen Dazai, başının üstünde uçan yıldızları sayan Chuuya'yı kollarının altından tutarak zar zor odasına çekiyordu. Kızıl saçlıyı yeni gelin gibi kucakladı ve yatağa attı, ama dengesini kaybedip, Chuuya'nın yanına düştü.