Tatlı Rekabet [ TAMAMLANDI ]

Mektup Ve Körpüaltı

,, Bundan gerçekten emin misiniz? İyi düşündünüz mü? "

Kadın gözlerini indirdi, bakışlarını kaçırdı. Alt dudağı, elleri ve yüreği titriyordu. Uzaklara attı bakışlarını. Diğer tarafta, kuzeniyle eğleniyor gibi görünen Tachihara'ya baktı buruk bir şekilde. Oğlunu bırakmak istemiyordu ve bu her halinden belliydi. Verlaine bunu kadının her hareketinde okuyabildi, yalnız geri adım atacak göz de yoktu kadında.

,, Ben.. ", diye başladı Verlaine ile tekrardan göz teması kurarken. ,, bu çocuğa asla yetemeyeceğimi biliyorum. Benim ailem beni evlilik dışı gebelikten dolayı dışladı. Bana sahip çıkılmadı, ona da sahip çıkan olmayacak, sizden başka. ", diye bitirdi.

Verlaine asla birine karşı kolay kolay bırakın sevgiyi, sempatiklik dahi duyan biri değildi, özellikle de kadınlara. Ancak bu kadın pastaneye adımını atar atmaz kalbinde açıklayamadığı bir şey kıvılcımlandı.

,, Bir çocuğa en iyi annesi sahip çıkar.. ", dedi sarışın adam.

,, Ben beş parasızım, Siz varlıklısınız. Biliyorum, zaten bakmak zorunda kaldığınız iki çocuk var ama size yalvarırım, bu yavrucağı da aranıza alın. Bakın, herhangi birini getirmedim ocağınıza! O sizin kanınızdan, sizin canınızdan. Lütfen... lütfen.. "

Kadın iki elini birleştirdi ve başını eğdi. Verlaine iç geçirerek başını çevirip, kızıl saçlı Tachihara'ya baktı. Yürümeyi dahi bilmeyen bir melek inmişti pastanesine. "Eğer bu çocuğu reddedersem.. bu ikisinin başlarına neler gelir?", diye düşündü.

O gün Verlaine, Tachihara'yı kanatları altına aldı ve ne Chuuya'dan ne de Kouyou'dan ayırt etmedi. Kadını bir daha görmedi. O günden sonra bir daha asla görmedi. Komşulara, Tachihara'nın babalarının gayrimeşru çocuğu olduğunu söylediler, öyle de inandırdılar etraftaki insanları.

Asıl hikayeyi açıklamaktan daha kolay ve daha az utanç vericiydi..

________________

Dazai kendini odasına kilitlemişti. Kimse onu rahatsız etmeye kalkmasın diye. Yemek sofrasından kalkarken ders çalışacağını ve o yüzden de kimsenin odasına gelmemesini rica etmişti. Tabii ki de Odasaku ve Yosano, Dazai'nin ders çalışacağını duyunca birbirlerine şaşkınlıkla baktılar.

Çünkü Dazai genelde ders çalışmazdı.

Yatağının üstünde bağdaş kurmuş, önündeki mektup zarfa düşmanca bakıyordu. Öncelikle neden babaannesine gönderilmesi gereken bir mektubun Verlaine'in evinde olduğunu sorguladı. Acaba Chuuya'nın ailesinden biri mi yazmıştı?

Tamam, olabilir. Peki ama neden alıcıya ulaştırılmadı hiç?

Dazai zarfı açıp içindeki muhtemel mektubu okuyup, tüm sorularına cevap alabilirdi hemen şimdi. Ama içindeki ses onu ürkütüyordu.