_____________________________
Καλαμάτα, Ιούνιος 2016
Λίγες μέρες μετά, ώρα 20.00 μ.μ
Πάει ένας χρόνος από τότε που η Φωτεινή Καραβασίλη, εξόπλισε το σπίτι της με ένα σχεδιαστήριο προκειμένου να βγάζει δουλειά και εκτός γραφείου. Σε αντίθεση με τον αδερφό της και συνιδιοκτήτη, εκείνη αφιερώνει τις διπλάσιες ώρες δουλειάς. Και όμως ακόμα και τώρα δεν τον φτάνει στην παραγωγικότητα του.
«Πρέπει να πάρουμε ένα τρίτο άτομο στο γραφείο. Σε λίγο καιρό θα κάνω οικογένεια, δεν μπορώ να δουλεύω δεκαεξάωρα» Λέει εκείνη τραβώντας τα ξανθά μαλλιά της από την ρίζα.
Ο Πέτρος στέκεται απέναντι της στέλνοντας μηνύματα με το κινητό «Είσαι έγκυος;»
«Όχι αλλά... αργά η γρήγορα...»
«Κάτσε να έρθει η ώρα και βλέπουμε»
Η γυναίκα αφήνει κάτω το μολύβι και στρέφει τα μάτια της πάνω του. «Εσύ γιατί ήρθες εδώ και δεν έφυγες σπίτι σου»
Ο άνδρας την κοιτάζει με απορία. «Νομίζω πως έμεινα για να σου αφήσω κάτι σχέδια αλλά...»
«Δεν μου τα έφερες, κάθεσαι και παίζεις με το κινητό. Πάλι τσιλιμπουρδίζεις;» Τον ρωτάει απογοητευμένη. Την έχει κουράσει τόσα χρόνια να μην κατασταλάζει κάπου.
«Όχι. Και όσο για τα σχέδια τα έχω στο αμάξι, αλλά με άρπαξες με παράπονα και ξέχασα να τα φέρω» Αφήνει κάτω το κινητό του και πηγαίνει ως το αμάξι για να της τα φέρει πριν το ξεχάσει.
Η Φωτεινή δεν τον πιστεύει καθόλου. Ο Πέτρος πάντα κοιτάζει ποια γκόμενα θα ρίξει για να έχει καβάτζα. Σηκώνεται λοιπόν αθόρυβα από το σχεδιαστήριο και πιάνει το κινητό του σε μια προσπάθεια να ελέγξει τι κάνει. Όχι ότι αν ανακαλύψει ότι τσιλημπουρδίζει θα τον μαλώσει, αλλά τουλάχιστον θα ξέρει ότι έχει δίκιο.
Πηγαίνει στα μηνύματα και από ότι παρατηρεί με βάση την ώρα, εκείνος μιλάει πάλι με την Αμάντα. «Θα την τρελάνει την κοπέλα...» Λέει στριφογυρίζοντας τα μάτια της. Δεν αντέχει και ανοίγει τα μηνύματα. Νιώθει κάπως άβολα το να διαβάζει το φλερτ του αδερφού της αλλά τι να κάνει; Το DNA της μάνας της πήρε και ψοφάει να μάθει.
Ωστόσο, αυτά που διαβάζει δεν τις φαίνονται τόσο σαν φλερτ της πλάκας, ειδικά όταν βλέπει με τα μάτια της την Αμάντα να του γράφει πως είναι πολύ χαρούμενη που έχουν ξεκινήσει έναν δεσμό. «Τι πράγμα;» Λέει γουρλώνοντας τα μάτια της.
BẠN ĐANG ĐỌC
Αιθαία (Β7)
Lãng mạnΕίχε την τύχη και την ευλογία να αγαπήσει και να "υπηρετήσει" τον τόπο του σε σχετικά νεαρή ηλικία. Ο κόσμος της Καλαμάτας τον εμπιστεύτηκε με μάτια κλειστά για νεαρό δήμαρχο της πόλης. Ωστόσο, πέρα από δήμαρχος ήταν και ένας άνθρωπος που κάποια στ...
