Αιθαία (Β7)

Κεφάλαιο 29

Καλαμάτα Μεσσηνία 2018
Οικεία Μωραΐτη

Επιστρέφοντας στο σπίτι, ο Αντώνης πετάει τα κλειδιά στο πάτωμα ενώ η γροθιά του συναντά την πόρτα. Ποτέ του δεν περίμενε να χάσει τον έλεγχο με λίγα γλυκά λόγια και μια τόσο δα κίνηση προς το μέρος του. Η Αρχοντία πολλές φορές είναι για αυτόν μια σειρήνα που τον παρασέρνει σε πράξεις που μετέπειτα θα τον πληγώσουν. Θα μπορούσε να της απαγορεύσει να τον πλησιάσει. Ωστόσο εκείνος έκανε το ακριβώς αντίθετο δίνοντας της θάρρος και δικαιώματα.

Σκέψεις ταλανίζουν το νου του. Γιατί με κοιτούσε έτσι; Γιατί με φίλησε, αφού δεν με αγαπάει; Αναρωτιόταν μέσα στην σιωπή του. Και να σου η απάντηση: Η ανασφαλής Αρχοντία που δεν μπορεί ούτε λίγες μέρες να μείνει μόνη της αναζήτησε μια αγκαλιά που την ξέρει για να κρυφτεί και να σωθεί από την λύσσα του Πέτρου.

«Δεν θα σε αφήσω να με πληγώσεις ξανά έτσι...»

Είναι αργά αλλά καθόλου δεν τον νοιάζει. Βάζει λυτούς και δεμένους ώστε ότι ζει τώρα να μην κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να χρησιμοποιήσει ότι μέσο έχει και δεν έχει για να πάρει το πράσινο φως για το διαζύγιο μια ώρα αρχύτερα.

_____________________________
Καλαμάτα Μεσσηνία 2018
Δύο μέρες μετά

Στο δημαρχείο η δουλειά έχει ξεκινήσει από πολύ νωρίς. Ο Αντώνης ότι φτάνει στης οκτώ και από τότε μέχρι της δώδεκα το μεσημέρι είναι κλεισμένος μέσα σε ένα γραφείο με τον σύμβουλο του δίνοντας του μια γραμμή που θα ακολουθήσουν ώστε να πραγματοποιηθούν όλα όσα συζήτησαν με τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου, μέσα στα χρονικά πλαίσια που έχουν δοθεί.

«Θέλετε να σας παραγγείλω κάτι να φάτε;» Ρωτάει ο Κωστής.

Ο Αντώνης ξεφυσά κουρασμένος, κάνει πίσω την καρέκλα και πειράζει τα λίγων ημερών μούσια του. «Λες; Μεσημέριασε είναι η αλήθεια» Απαντάει.

«Ακριβώς. Θα σας παραγγείλω λίγο κοτόπουλο με πατάτες» Λέει εκείνος. Την ώρα που σηκώνεται από την καρέκλα του, βλέπει μια γυναικεία παρουσία να στέκεται σε μια άκρη κοντά στην πόρτα. «Παρακαλώ;» Ρωτάει έτοιμος να εξυπηρετήσει.

«Ε... είναι εδώ ο κύριος Μωραΐτης;» Ρωτάει η ίδια.

«Ποια είστε;» Ρωτάει για τα τυπικά εκείνος.

«Λήδα, πείτε του»

Ο Κωστής επιστρέφει στο γραφείο του δημάρχου για να τον ενημερώσει.