Κεφάλαιο 14

67 8 56
                                    

_______________________________
Καλαμάτα, Σεπτέμβριος 2016

Από την Ίο, στην Μύκονο, μετά στην Σαντορίνη, στην Ικαρία, την Ιθάκη και την Νάξο έφτασε η χάρη του παρέα με την Αμάντα. Είπε ότι θα φύγει διακοπές για λίγες μέρες και κατέληξε να δουλεύει στον υπολογιστή για όλο το καλοκαίρι. Στην Πελοπόννησο επέστρεψε τον Σεπτέμβριο και παρόλο που περίμενε να συναντήσει ένα κάρο δουλειά, συνειδητοποίησε ότι η αδερφή του, του είχε αφήσει ελάχιστες υποχρεώσεις. «Δεν είχαμε δουλειά;»

«Φυσικά και είχαμε. Τι σου έστελνα κάθε μέρα;»

«Ναι αλλά μου κάνει εντύπωση» Της λέει έκπληκτος.

«Σου κάνει εντύπωση, αλλά πάρε το κίτρινο καπελάκι σου και μπες εργοτάξιο, γιατί εγώ θα πάθω υπερκόπωση από τις τόσες ώρες δουλειάς. Επίσης ήρθε η σειρά μου να φύγω διακοπές»

Ο Πέτρος χασκογελάει κεφάτος. «Να πας, θα είμαι εγώ εδώ για ότι χρειαστεί» Της λέει κάνοντας τον σοβαρό επαγγελματία κάτι που την κάνει να στροβιλίσει τα μάτια της.

«Καλά, αυτό θα το δούμε» Του λέει τραβώντας την τσάντα της από το ντουλάπι που έχει πίσω στο γραφείο της. «Λοιπόν φεύγω γιατί έχω και έναν άνδρα που τον βλέπω μόνο τα βράδια πλέον και αυτό, απλά σαν παρουσία» Του λέει απηυδισμένη. Ελάχιστα λεπτά μετά, μαζεύει τα πράγματα της, αφήνοντας τον Πέτρο σκεπτικό σχετικά με το τι εννοεί.

«Δεν κατάλαβες;» Τον ρωτάει η Αμάντα.

«Όχι» Της λέει, αν και κάπου πάει το μυαλό του.

«Δεν πειράζει, καλύτερα, είναι και αδερφή σου...»

_________________
Ανοίγει νευρικά την εξώπορτα και πετάει τις σακούλες με τα ψώνια της στο πάτωμα. Μια ιδέα είχε και αυτή, να ανανεώσει την γκαρνταρόμπα της με καινούργια φθινοπωρινά. Αντί αυτού όμως, κατέληξε σε μια γωνιά να κοιτάζει από απόσταση τον Πέτρο να απολαμβάνει την βόλτα με την νέα του σχέση που ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που τα φτιάξανε. «Όχι, όχι δεν θα με τρελάνεις εμένα! Προκάλεσε με όσο θέλεις, καρφάκι δεν μου καίγεται» Ψελλίζει ξεφυσώντας ηχηρά.

Την ίδια χρονική στιγμή, ο Στέφανος περνάει το κατώφλι του σπιτιού της αδερφής του Τασούλας. Είδε και από είδε όλο το καλοκαίρι, ότι η αδερφή του ήταν βέβαιη πως ο ίδιος έχει συναισθήματα για την υπάλληλο της. Τώρα τελευταία όμως έχει παρατηρήσει και κάτι ακόμα που δεν τον παίρνει να καθυστερεί τις ανακοινώσεις: Ξέρει πλέον ότι και η Βιργινία έχει συναισθήματα για τον ίδιο, πράγμα που την εκθέτει, ειδικά όταν αναγκάζεται να της πει ψέματα. Πίστευε ότι μπορεί να το καθυστερήσει για το καλοκαίρι τους. Είχαν σχέση κρυφή, βγαίνανε μυστικά, πήγαν ξανά στην Πάρο διακοπές μόνοι, κρυφά. Ωστόσο φαίνεται ότι δεν τραβάει άλλο έτσι... «Πως και από εδώ μεσημεριάτικα; Η Μαργαρίτα;»

Αιθαία (Β7)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang