Κεφάλαιο 11

59 9 35
                                    

 Κάνει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να επιστρέψει σπίτι κρατώντας στο ένα χέρι μια ανθοδέσμη και στο άλλο ένα κουτί σοκολατάκια. Δεν το κάνει συχνά γιατί τις περισσότερες φορές σαν ζευγάρι προτιμούν να τσακώνονται από το να βρίσκουν τι τους ενώνει. Ωστόσο σήμερα, ο Αντώνης νιώθει την ανάγκη να της δείξει πόσο την αγαπάει.

Την είσοδο της πόρτας την περνάει κάπου στης έντεκα το βράδυ. Πολύ γρήγορα όμως καταλαβαίνει ότι η Αρχοντία δεν τον περίμενε να πάνε μαζί για ύπνο. Παίρνει λοιπόν μια συγκαταβατική ανάσα και πιέζοντας τα χείλη του προς τα μέσα, αρχίζει να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια με προορισμό το δωμάτιο τους.

Περιμένει να την δει τυλιγμένη μέσα από το σεντόνι με ανοιχτή την τηλεόραση απέναντι ή στο τσακίρ κέφι, με ένα βιβλίο στο χέρι και το κομοδίνο δίπλα να φωτίζει ελάχιστα ώστε να μπορεί να το διαβάσει. Τίποτα όμως από τα δύο δεν συμβαίνει. «Αρχοντία; Τι; Τι κάνεις;» Αν δεν πάθει το εγκεφαλικό σήμερα, δεν θα το πάθει ποτέ.

Τα τριαντάφυλλα του πέφτουν από τα χέρια...

Η Αρχοντία σε σύγκριση με αυτόν, γύρισε αρκετά νωρίς στο σπίτι. Όλη μέρα σήμερα, παρόλο που δούλευε ασταμάτητα, δεν έπαψε στιγμή να μη σκέφτεται τον ψυχρό τρόπο που τον αποχαιρέτησε το πρωί. Έτσι, με την επιστροφή της, αφιέρωσε λίγο χρόνο στο να ετοιμαστεί και να δώσει νόημα στην προσπάθεια της να αφήσει τον Πέτρο μια για πάντα στο παρελθόν. «Τι κάνω;» Τον ρωτάει όσο τον πλησιάζει.

Τα ντελικάτα χέρια της ξεκουράζονται πάνω στους ώμους που αυτοί την στιγμή καλύπτονται από ένα σοβαρό μαύρο σμόκιν κοστούμι.

«Αρχοντία;»

Τα μάτια του αρνούνται πλέον να κρατηθούν στο πρόσωπο της μιας και η λαχτάρα του να την δει ντυμένη με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ μεγάλη. Κάθεται και την παρατηρεί αποσβολωμένος.

Έχει τα μαλλιά της αφημένα κάτω, το κορμί της το καλύπτει ένα μαύρο σχεδόν διάφανο κορμάκι ενώ τα πόδια της... πρώτη φορά την βλέπει να φορά τόσο ψηλή γόβα. Την είχε συνηθίσει μόνιμα με την γόβα της αίθουσας δικαστηρίου. «Είσαι πολύ όμορφη σήμερα...»

Τα μάτια της τον κοιτάζουν με απορία. «Δηλαδή πάντα είσαι αλλά σήμερα...»

«Σήμερα θέλω να ξεχάσουμε τους καυγάδες μας και να πιάσουμε την ζωή μας από κάτι καλό. Ο γάμος μας είναι περίεργος, Αντώνη»

Δεν τον συμφέρει να της πει ότι ο γάμος τους έχει προβλήματα εξαιτίας της. Έτσι σιωπά περιμένοντας την επόμενη κίνηση της.

Αιθαία (Β7)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora