Κεφάλαιο 9

68 7 76
                                    

___________________________
Καλαμάτα 2016, Ιούνιος
Πανηγύρι Καλαμάτας

Βρίσκεται μπροστά στο καθρέφτη, στο δωμάτιο τους. Τα παράθυρα είναι ανοιχτά και η κρεμ κουρτίνα ανεμίζει μέσα και έξω θυμίζοντας βράδυ στα κυκλαδίτικα νησιά. Στον κάτω όροφο ακούει ομιλίες, σίγουρα ο Αντώνης με τον αδερφό της και την Φωτεινή, την περιμένουν να ετοιμαστεί. Πιάνει από το νεσεσέρ το απαλό σε χρώμα ροζ κραγιόν της και τοποθετεί ελάχιστα πάνω στα χείλη της.

Δεν φταίει αυτή που αργεί, προ λίγο τέλειωσε την γενική σπιτιού και έπρεπε να τελειώσει μέχρι σήμερα, γιατί αύριο είναι Κυριακή. Ύστερα πιάνει το άρωμα της και ψεκάζει στο λαιμό. Αμέσως ένα κύμα λουλουδιών, ορχιδέας και φρούτων αναβλύζει στον χώρο. Πόσο την ηρεμούν τα γλυκά αρώματα.

«Αγάπη μου, άντε!» Ακούει τον Αντώνη. Σηκώνεται από το σκαμπό και σβήνει το φως από τα πλάγια. Ύστερα ρίχνει μια ματιά στον εαυτό της, και παρατηρεί την φιγούρα της που ίσα φαίνεται από τα φώτα των επιτοίχειων κομοδίνων που έχει παραπίσω της.

Πως θα περάσει και αυτό το βράδυ; Τα πανηγύρια είναι τα χειρότερα της. Ο κόσμος πίνει, όλη η οικογένεια είναι μαζεμένη σε ένα τραπέζι και μέσα σε αυτό και οι φίλοι. «Ο Πέτρος...» Ψελλίζει σηκώνοντας τα μάτια της στο ταβάνι.

Δεν μπορεί να παίζει και με τους δύο. Φοβάται να έχει παράλληλη ερωτική ζωή και ούτε το θεωρεί σωστό. Ο Πέτρος δεν την καταλαβαίνει. Από τότε που έπεσε στην αγκαλιά του νομίζει ότι όλα είναι όπως πριν και ότι θα χωρίσει κάποια στιγμή τον Αντώνη για να είναι μαζί του.

Πως θα το κάνει;

Μια δόνηση στο κινητό της την κάνει να τινάξει το κεφάλι προς τα πίσω, στο κομοδίνο της.

Θέλω να βρεθούμε, οι διό μας

Κάθε φορά τα ίδια. Τις τελευταίες μέρες τα μηνύματα και οι κλήσεις πάνε σύννεφο. Αυτή τα σβήνει, και αυτός ξανά στέλνει. Δεν είναι ότι δεν θέλει ή δεν της αρέσει, αλλά φοβάται. Φοβάται με την καταλάβει ο Αντώνης και γίνει ο τρίτος παγκόσμιος.

________________
Ώρα οκτώ και μισή το βράδυ, η Τασούλα τελειώνει από το μαγαζί και πηγαίνει απευθείας στο σπίτι της να αλλάξει. Είναι βέβαιη πως την έναρξη του πανηγυριού δεν θα την προλάβει μιας και για να ετοιμαστεί χρειάζεται το λιγότερο 45 λεπτά.

«Αγάπη μου, το γαλανό το πουκάμισο που είναι;»

Η Τασούλα όσο φρεσκάρει την πούδρα στο πρόσωπο της ρίχνει μια σύντομη ματιά στον άνδρα της. «Στην μονή την ντουλάπα του βεστιαρίου μου»

Αιθαία (Β7)Kde žijí příběhy. Začni objevovat