Κεφάλαιο 15

59 10 40
                                    

____________________________
Καλαμάτα Νοέμβριος 2016
Ώρα 20.00 μ.μ

Eλα, πέρασε!»

Αργά το απόγευμα, προτού πάρει ο Στέφανος την Μαργαρίτα από τα αγγλικά, η Βιργινία περνάει το κατώφλι του σπιτιού του ώστε να περάσουν λίγες στιγμές μαζί. Ακόμα δεν έχει μιλήσει στην κόρη του για τον δεσμό τους, αλλά τώρα τελευταία το σκέφτεται πολύ έντονα.

«Η Μαργαρίτα;»

«Στα αγγλικά. Εκεί θα είναι για το επόμενο δίωρο, έλα μέσα» Της λέει πιάνοντας το χέρι της και τραβώντας την προς τα μέσα. Τα χείλη του αγκαλιάζουν τα δικά της και είναι κάτι που απολαμβάνει να κάνει από τότε που και εκείνη άρχισε να αισθάνεται πιο άνετα.

«Στέφανε, με πήρε τηλέφωνο σήμερα η μητέρα σου» Του λέει σταματώντας τον.

«Γιατί;»

«Μου ζήτησε να περάσω από το σπίτι σας, να με γνωρίσει. Μόνες μας θα είμαστε, είπε» Ο άνδρας κάνει την πλάτη του πίσω.

«Θα μιλήσω μαζ-»

«Όχι. Δεν πιστεύω να έχει κακή πρόθεση. Ίσως ήθελε να με γνωρίσει καλύτερα πριν μιλήσεις στην κόρη σου μα και στον πεθερό σου»

«Πρώην... πρώην πεθερό μου»

«Δεν είναι πρώην» Τον διορθώνει.

«Ναι αλλά σύντομα θα γίνει» Της λέει.

Ναι, κάτι που επίσης αποφάσισε, είναι να βγάλει διαζύγιο και ουσιαστικά να αποδεσμευτεί από τον προηγούμενο γάμο του, αφού την Βιργινία, την βλέπει σοβαρά.

Παρόλα αυτά, η νεαρή δεν νιώθει άνετα να συζητάει τέτοια πράγματα. «Θέλεις να μας βάλεις λίγο κρασί;» Τον ρωτάει.

«Ναι, ότι θέλεις!»

Ο Στέφανος τους σερβίρει και από ένα ημίγλυκο. «Ευχαριστώ!» Πιάνει το ποτήρι της και πίνει μια γενναία ποσότητα. Το πρώτο μισάωρο απολαμβάνουν το ποτό τους ενώ συγχρόνως συζητάνε για διάφορα πράγματα. Η Βιργινία μοιράζεται μαζί του τα όνειρα της. Εκείνος την ακούει προσεκτικά και με ενδιαφέρον σημειώνοντας στο μυαλό του να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να πραγματοποιήσει κάθε της επιθυμία. Ακόμα και αν εκείνη δεν το του ζητάει.

Και κάπου εκεί, που το κρασί την έχει χαλαρώσει αρκετά, ο Στέφανος κάνει μια πρώτη κίνηση να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από ένα φιλί και μια αγκαλιά. Ξέρει τα όρια του, έχει ζήσει μέσα σε αυτά οκτώ ολόκληρα χρόνια και δεν πτοείται. Αλλά τώρα, με την Βιργινία, νιώθει το σώμα του να ξυπνά και να ζωντανεύει σε κάθε άγγιγμα της.

Αιθαία (Β7)Onde histórias criam vida. Descubra agora