Τέσσερις παρά δέκα το μεσημέρι, η κοπέλα ξεκινάει πάλι από το σπίτι της με το ποδήλατο. Οκτώ λεπτά μετά είναι ήδη έξω από την μπουτίκ της Αναστασίας.
«Ξεκουράστηκες;» Την ρωτάει εκείνη μόλις την βλέπει.
«Ναι...»
Η Βιργινία δεν χάνει στιγμή, αφήνει τα πράγματα της στο ντουλάπι του ταμείου και πλησιάζει την οθόνη. «Χριστέ μου!» Αναφωνεί μόλις βλέπει το ποσό. Ώρες, ώρες προβληματίζεται. Πως είναι δυνατόν να δίνουν τόσα χρήματα οι άνθρωποι για ρούχα; Αυτή με το ζόρι εξασφαλίζει το φαγητό της οικογένειας της.
Βέβαια, και αυτοί που το κάνουν δεν έχουν άδικο. Και εκείνη λατρεύει την μόδα, τα ποιοτικά υφάσματα και τα σχέδια.
«Πήγαμε πολύ καλά μέχρι στιγμής και είμαι σίγουρη ότι θα πάμε και καλύτερα. Εγώ θα φύγω μια ώρα νωρίτερα σήμερα, γιατί έχω να πάω τα παιδιά στο φροντιστήριο, εντάξει;»
Αλίμονο και αν της έλεγε τίποτα, δικό της είναι το κατάστημα. «Ναι βεβαίως! Μην ανησυχείτε, θα είμαι εγώ εδώ!» Της λέει.
Η Αναστασία Μωραΐτη αποχωρεί από την μπουτίκ, αφήνοντας την Βιργινία μόνη της. Εκείνη ξεκινάει τις ίδιες δουλειές που κάνει κάθε απόγευμα, ξεσκόνισμα, αλφάδιασμα και φυσικά εξυπηρέτηση πελατών.
Παρόλα αυτά, όταν αρχίζει να μειώνεται η επισκεψιμότητα και έχοντας φυσικά τελειώσει όλες τις υποχρεώσεις της μέχρι τώρα, κάνει κάτι που αγαπά και απολαμβάνει να εξασκεί μέσα στην ημέρα, και φυσικά δεν είναι άλλο από το σχέδιο. Της αρέσει να σχεδιάζει ρούχα σε ένα χαρτί. Από μικρή ήθελε να γίνει σχεδιάστρια μόδας.
«Και αντί αυτού, έγινα πωλήτρια» Ψελλίζει όσο παρατηρεί το ρούχο που αποτύπωσε στο Α4 χαρτί που έχει μπροστά της.
Κάπως έτσι περνούν οι ώρες και φτάνει περίπου εννέα παρά δέκα το βράδυ. Ο κόσμος έχει σταματήσει να μπαίνει στα καταστήματα. Η Βιργινία αρχίζει να μετρά το ταμείο σημειώνοντας σε ένα χαρτί κάθε ποσό ξεχωριστά. Όταν πάει εννιά ακριβώς, βγάζει το 'Ζ'. Η παραμονή της στην μπουτίκ διαρκεί περίπου δέκα λεπτά, όσο χρειάζεται για να κλείσει ταμείο και να ισιώσει κάθε λογής ρούχο και κρεμάστρα δύναται να παρατηρήσει.
Ώρα εννέα και δέκα το βράδυ κλειδώνει. Παίρνει το ποδήλατο της και αφού το καβαλήσει ξεκινά να διασχίζει τον κεντρικό δρόμο.
Ωστόσο, πριν καν προλάβει να στρίψει στο στενό, ένα αμάξι φτάνει αρκετά κοντά της με αποτέλεσμα εκείνη να πέσει τρομαγμένη στον δρόμο.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Αιθαία (Β7)
RomanceΕίχε την τύχη και την ευλογία να αγαπήσει και να "υπηρετήσει" τον τόπο του σε σχετικά νεαρή ηλικία. Ο κόσμος της Καλαμάτας τον εμπιστεύτηκε με μάτια κλειστά για νεαρό δήμαρχο της πόλης. Ωστόσο, πέρα από δήμαρχος ήταν και ένας άνθρωπος που κάποια στ...