hypophrenia

part 6 🔪

قسمت ششم

- چته؟

کوک سریع دست از نگاه کردن به سه جون برداشت و جواب داد:

- هیچی.

-نمی دونم چرا همیشه باید یه احمقو با خودم بکشم این ور و اون ور.

"احمق !!!! الان این به من گفت احمق ؟"

صورت جانگکوک از عصبانیت قرمز شد و نفسشو به زور داد بیرون تا خودشو کمی آروم کنه و اونو نکشه.

-چطور به نظر میام ؟

کوک با اخم زمزمه کرد:

-شبیه هاپو ها.

سه جون ابرو بالا انداخت:

-میخوای زبونت رو از حلقت بکشم بیرون؟

-خب پس چی میخوای چابلوسیتو کنم!؟ حقیقت اینه که تو واقعا شبیه عوضی هایی.

اون لبخند زد:

-خوشم اومد، تعریف خوبی بود.

و یقه ی پیرهنش رو جلوی آینه درست کرد ،سه جون معمولا لباس های که باهاش راحت بود رو
می پوشید، لباس هایی گشاد و با رنگ های تیره اما امروز استایل متفاوت تری نسبت به روزهای دیگه داشت.

پیرهن سفیدی پوشیده بود که در تضاد با شلوار پارچه ی سیاه رنگش بود . جیلقه ای که بافت پشمی مانند داشت که به رنگ

قهوه ای سرخ بود رو در تضاد با استایل رسمیش روی پیرهنش پوشید و بعد آیتم جلیقه باعث شد که یه استایل ساده و در عین حال نه رسمی و نه غیر رسمی داشته باشه که برای جایی که میخواستن برن بهترین بود.

این اولین بار بود که بعداز اومدن جانگکوک خانواده ی سه جون همزمان باهم یه جا میرفتن و البته اولین بارم بود که کوکی وزیر رو از نزدیک می دید و این موقعیت خیلی خوبی بود که روابط بین خانواده ی سه جون رو بسنجه.

دختر وزیر دارایی بعداز آخرین ملاقاتی که با سه جون داشت به نظر ازش خوشش اومده بود و پدرش برای ملاقات دوباره اون ها به بهانه جشن تولد دخترش همه ی خانواده رو به عمارتش دعوت کرده بود و جانگکوک از این موضوع خیلی خوشحال بود که میتونه کیک بخوره برای همین از اینکه سه جون داشت انقدر حاضر شدن رو لفت میداد کم کم داشت عصبانی می شد؛ که البته نامجون به دادش رسید و سر موقع داخل اتاق شد:

-هی سه جون حاضری؟

کوکی به نامجون تعظیم کرد و اون براش سری تکون داد تا درست وایسه.

-هی تویی آره تموم شد.

-از اون موقع چیکار می کنی؟ بیا بریم دیگه بسه.

اینو گفت و کت سه جون رو تنش کرد:

-الحق که داداش خودمی از بس که خوشگلی.

سه جون لبخند زد:

-بس کن هیونگ.

و دست تو دست هم راه افتادن، برعکس رابطه ی سه جون با پدرش اون با برادرش خیلی خوب بود و همینطور بالعکس