I KNOW YOU | TAEKOOK ✓

35' FİNAL

Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim, okuyan varsa tabii :) 

*

5 AY SONRA;

Çok şey yaşanmıştı, ama hepsi iyi yönde olan şeylerdi. Karakolda Taehyung'un babasının ölüm haberini aldığımızda Taehyung ne düşüneceğini bilemez bir şekilde kollarıma sığınmıştı. Tek kelime edememiştim o zaman, ağzımı açıp hiçbir şey söyleyememiştim.

Onu öldürmek isteyen bir adam kendi öldü diye arkasından üzülmüş, vicdan azabı çekmişti günlerce. Babasından sevgiye dair hiçbir şey görmese de, babasıydı sonuçta ve öldüğü için istemsizce üzülmüştü, tefeciden aldığı borçlar birikmiş, alkolik bir şekilde o adamlarla başa çıkmaya çalışırken öldürülmüştü babası, tefeciye olan borçlarından dolayı zaten Taehyung'la iletişime geçmek istemişti, yani öldürmeye çalışması iletişime geçmek istemesi olarak sayılır mıydı bilmiyorum..

Babasının mezarına bir kez gittik, onun için hiç ağlamadı ama o gün mezarının başında söylediği şeyler zihnime kazınmış, hayatım boyunca da yerini koruyacak gibi duruyordu, çok canım yanmıştı, o kadar çok canım yanmıştı ki söyledikleriyle..

'Keşke sevseydin beni..' dedi babasının toprağına bakarak, 'keşke bana birazcık babalık yapsaydın, keşke baba diyebilseydim bir kez de olsa.. bir şey istemedim ki ben, sadece bana şefkat göster istedim, beni sev istedim, başımı okşa, elimi tut istedim, markete gidelim istedim ya birlikte, okula beni sen götür istedim, bir baba ne yapıyorsa onu yap istedim, bana top oynamayı öğret, araba kullanmayı öğret istedim..' babasıyla bu ilk ve son konuşmasıydı onun, dinlemedim, ikisini yalnız bırakıp köşede Taehyung'un gelmesini bekledim o gün sessizce.

Aradan iki hafta geçtikten sonra şirketlerimizi birleştirme kararı aldığını bana söyleyerek bir gün şirketime baskın düzenlemişti Taehyung, tüm çalışanlarını toplamış alacaklı gibi şirketimi basmışlardı.. ve o gün şansımıza en önemli müşterilerimden biri vardı odamda..

Taehyung'un bir anda gelerek böyle bir sürpriz yapması adamı korkutup hastanelik etmişti.. yani, işi de bağlayamadık bu sayede.. adam şirketimle olan tüm ilişiğini o olaydan sonra kesti..

Yani.. şirketleri de birleştiremedik, Taehyung benden ayrı kalmak istemediğini söyleyip durduğu için kendi kendine böyle bir fikir geliştirip bunu bahane ederek söylemişti o dahiyane fikrini ama böyle bir şey mümkün değildi ki..

İkimizin de şirketi, çok ayrı konular üzerinde kendine göre ilerleyen şirketlerdi, ben restoranlar için uluslararası bağlantılar kuran bir şirketken, o benden farklı olarak sadece Kore içi market zincirlerinden sorumlu bir şirketti, yani.. pek mümkün değildi işte..

Bir de.. aradan iki ay geçmişken aldığımız haberle yaşadığımız şok, dünkü gibi aklımızda.. ikimizin de..

Yoongi ve Jimin..

Evlendiler.

Şöyle ki, bize evleneceklerini mesaj yoluyla haber verip, ertesi gün nikahlarına davet ederek ayaküstü bir çırpıda evlenmişlerdi, öyle şaşalı şeylere gerek yok diyerek, kimseye haber vermeden çat diye evlenmiş, hayatlarını birleştirmişlerdi.. belki çok kısa bir sürede buna karar verdiler evet ama, birbirlerine olan sevgileri ve güvenleri onlar için yeterliydi anlaşılan. O ikisi adına o kadar mutluydum ki.. Jimin bazen şirkette parmağındaki yüzüğe bakmaktan önünü göremediği için işleri aksatıyor, hatta bazen ayağı takılıp yere kapaklanıyor bu da yetmezmiş gibi şirketin kolonlarına çarpıp yeri boyluyordu.. aşk insanı gerçekten de kör ediyor..