Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Just for having a little fun."
Elimdeki kadehi tutan bileğimin etrafına sarılan Legion'a durgun bir bakış yolladım. Son olanları en az benim kadar anlayabiliyor, bunun için yas tutuyordu. Loki'yi çok sever, tıpkı benim gibi varlığıyla mutlu olurdu ama şimdi bir daha geri gelmeyecek olma ihtimaliyle yüzleşmek zorundaydık ikimiz de.
Yine de buna inanmayı reddediyordum. Bir şekilde Loki'yi geri getirecektim. Bir yolu olmalıydı, imkânsız olamazdı sonuçta değil mi?
İç çekerken kadehin kenarını işaret parmağımla okşayıp, "Git Legion," dedim. Bana üzgün gözlerle bakması, bir süreliğine her şeyi bir kenara bırakıp, sanki hiç derdim yokmuş gibi gevşeyebilmeme engel oluyordu. "Hit ve uyu."
Bu tavrımın nedenini anlayabildiğinden dolayı belki de ilk defa saldırganca bir tepki vermeyip usulca bileğimden kıyafetlerime süründe, oradan da zemine ve sonra da açık olan çekmecedeki kıyafetlerin arasında gizledi vücudunu.
Gücümü kullanarak yerimden kalkmama gerek kalmadan çekmecenin kapanmasını sağladım ve bakışlaeımı tekrar boş duvarda sabitledim. İçmek yetmiyordu, istemediğim ihtimalleri düşüncelerimden uzaklaştıramıyordum.
Birkaç dakika sonra birinci şişeyi bitirirken hafifçe gülümseyerek Bucky'nin hediyesi olan müzik çaları elime aldım. Çalıştırdıktan sonra birkaç şarkıyı atlayıp istediğim olanda durunca, The Weeknd'den, Take My Breath çalıyordu.
İntro bitip, sözler başladıktan saniyeler sonra kendimi ayakta dans ederken buldum. Bipolar hastaları gibi birkaç dakika önce neredeyse ağlar hâldeyken, şimdi ise deli gibi gülüyordum. İçkinin etkisi olabilirdi, kafayı bulmamı sağlayamasa da, vücudumun gevşemesini ve sinirlerimden arınmamı sağlamıştı. Bir süreliğine de olsa...
"Nefesimi kes ve bunun sonsuza kadar sürmesini sağla bebeğim." diyerek şarkıya eşlik ettim. Düzgün konuşabilecek kadar bilincim yerindeydi. "Şimdi yap ya da asla bebeğim."
"Ne yaptığını sorabilir miyim?"
Aniden duyduğum sesle boş bulunduğum için sıçramıştım. Arkamı döndüğümde bana gülerek fakat aynı zamanda anlam veremiyormuş gibi bakan Çavuş ile göz göze gelmiştim. "Oradan ne yapıyor gibi görünüyorum?"
"Bir kaçık olduğunu kanıtlamaya çalışıyor gibi görünüyorsun."
"Eğlenmek ne zaman suç oldu?" diye sordum onu umursamadan tekrar dans etmeye başlarken. Bana yaklaşıp kolumu tuttuğunda kaşlarım çatılmıştı. "Sarhoşsun sen, düşüp bir yerini incitmeden önce kes şunu, hadi."
"Merak etme, ölmem." dedim kolumu kurtarırken. "Ayrıca sarhoş değilim ben. Bu gezegendeki içecekler bir asgardianı sarhoş edebilecek kadar kuvvetli değil."
Yüzünde bir sırıtış belirmişti. "Öyleyse böyle kaçıkça davranmanın başka bir açıklaması olmalı."
Başımı iki yana salladım vücudumu belirsiz ritimlerde hareket ettirirken. "Sadece biraz eğlenmek istiyorum."
