Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Just one dance..."
Yavaş yavaş kaybolan uykumla gözlerim aralanırken belimde hissettiğim ellerle omzumun üzerinden arkama baktım. Bucky hâlâ uyuyordu.
Onu uyandırmamak adına nefes alış verişlerimi bile kontrol ederken son derece dikkatli bir şekilde kolunu üzerimden çektim ve aynı dikkatlilikle yataktan kalktım.
Hâlâ gözlerim çıplak vücuduna kayıyordu...
Ses çıkarmamaya çalışarak kapıyı açtım ve odadan çıktıktan sonra aynı işlemi kapıyı kapatırken de uyguladım.
Neden uyanmaması bu kadar önemliydi benim için, ben de bilmiyordum. Tamamen içgüdüsel olarak davranmıştım.
Görevi başarıyla atlatınca rahatlayarak derin bir nefes aldım ve koridoru geçip mutfağa girdim.
Clint, Natasha, Maria ve Bruce masada oturmuş kahve içiyorlardı.
"Sabah sabah bu ne enerji?" diye söylendim su içmek için tezgâha ilerlerken.
Dolaptan bir bardak çıkarıp çeşmeden su doldururken Bruce'un, "Saat on bir oldu hanımefendi." dediğini duydum. "Neredeyse öğlen."
Sanırım devasa hâlini özlemeye başlamıştım. En azından yeşil devken laf sokmayı bilmiyordu.
Suyu içerken Natasha'nın, "Yorulmuş olabilir." demesiyle bardağı dudaklarımdan uzaklaştırıp anlamazca ona baktım. "Dün Barnes'ın odasına girerken gördüm."
Koskoca kulede dikizleyecek bir beni mi bulmuşlardı?
Bu da yetmiyormuş gibi Maria'ya zafer kazanmışçasına sırıtmasıyla iç çekmiştim. "Ama ben kontrol ettim, odadan hiç ses gelmiyordu. Tabi sessiz fanteziler denemedilerse." diyen Maria ise kaşlarımın havalanmasını sağladı.
Elimi havada sallayıp, "Hadi herkes kendi web sitesine." dedim tahammül barındırmayan bir sesle.
Neden tek eğlenceleri bendim ki?
Söylediğim şeyle Maria'nın ağzı açık kalmış, Clint kahkaha atmış ve Natasha bana 'İşte benim kızım' der gibi bakmıştı.
"Bu arada," dedim gözlerim saçlarına kayarken genişçe gülümsemiştim. "Hayatında yapıp yapabileceğin en doğru seçim."
Beni baştan aşağı süzüp haylazca sırıtarak göz kırptığında kıkırdayıp mutfaktan çıkmıştım.
Legion'ı beslemeyi unutmuştum ve şimdi ise şansım varsa kaba etimi kıtlamazdı.
Odamın kapısına doğru ilerlerken, tam karşısında -üstü hâlâ çıplak bir şekilde- Bucky'yi kendi kapısında dikilirken görmeyi beklemiyordum. Uyanmıştı demek ki ben gittikten sonra.
